< 1 Samue 23 >

1 Hagi Devitina eme asami'za, Keila kumate vahera Filistia vahe'mo'za ha' eme huzmante'za witima neharazafima eri atru hu'naza witizamia eri vagare'naze.
Un día David escuchó la noticia: “Los filisteos están atacando Keila y están robando el grano de las eras”.
2 Hagi Deviti'a Ra Anumzamofona antahigeno, Knare vu'na Filistia vahera hara ome huzmantegahuo, higeno Ra Anumzamo'a Devitina asami'no, Amne vunka hara ome huzmantenka Keila vahera zamagu vazigahane.
Entonces David le pidió consejo al Señor: “¿Debo ir a atacar a esos filisteos?”. Y el Señor le dijo a David: “Ve y ataca a los filisteos y salva a Keila”.
3 Hianagi Deviti'enema mani'naza vahe'mo'za amanage hu'naze, Antahio, tagra Judama manineta Filistia vahekura korora nehunankita, tagra Keila kumatera vuta rama'a Filistia vahera hara ome huozamantegosune.
Pero los hombres de David le dijeron: “Incluso aquí en Judá sentimos miedo. Si fuéramos a Keila a luchar contra los ejércitos filisteos, ¡estaríamos absolutamente aterrorizados!”
4 Hagi Deviti'a mago'ene Ra Anumzamofona antahigegeno, Ra Anumzamo'a asamino, Otinka Keila kumate uraminka Filistia vahera hara ome huzamanto. Na'ankure Nagra Filistia vahera kazampi zamavarentesugenka hara ome huzmagateregahane.
Entonces David volvió a pedir consejo al Señor, y éste le dijo: “Ve inmediatamente a Keila, porque te daré la victoria sobre los filisteos”.
5 Higeno Deviti'ene sondia vahe'anena Keila urami'za Filistia vahera ome nezamahe'za mika afuzamia nevre'za Keila vahera zamagu'vazi'za zamavare'naze.
Entonces David y sus hombres fueron a Keila y lucharon contra los filisteos. Los mataron y expulsaron su ganado. De esta manera David salvó al pueblo de Keila.
6 Hagi pristi ne' Ahimeleki nemofo Abiata'a freno Devitintegama Keila kumategama nevuno'a, pristi vahe'mo'zama antanine'za Anumzamofo avesi'zama hake'za eri fore'ma nehaza kukena ifoti erineno, Ra Anumzamo'ma nanekema asami'nigu vu'ne.
(Cuando Abiatar, hijo de Ahimelec, huyó hacia David en Keila, llevó consigo el efod).
7 Hagi Deviti'ma Keila kumate mani'nea nanekema mago'a vahe'mo'za Solima eme asamizageno'a Soli'a huno, Ra Anumzamo'a nazampi avrente. Na'ankure Deviti'a agra'a avreno kinafi ufreankna huno hanave keginamo kagi'nea ra kumapina ufre'ne.
Cuando Saúl se enteró de que David había ido a Keila, dijo: “Dios me lo ha entregado, porque se ha encerrado en una ciudad con puertas que se pueden cerrar con barrotes”.
8 Anage higeno Soli'a maka Sondia vahezaga'a zamazeri atru huno nezamavareno, Devitine sondia vahe'ane avazagigagino zamahenaku Keila kumate urami'ne.
Entonces Saúl convocó a todo su ejército para ir a atacar a Keila y sitiar a David y a sus hombres.
9 Hagi Deviti'ma antahiama Soli'ma ha'ma eme hunte'naku'ma kema retro'ma nehigeno'a, agra pristi ne' Abiatana asamino, 12fu'a havema me'nenege'za pristi vahe'mo'zama nentaniza kukena ifotia omerinka amare eno.
Cuando David se enteró de que Saúl estaba tramando atacarlo, le pidió al sacerdote Abiatar: “Por favor, trae el efod”.
10 Hagi Deviti'a anage huno nunamuna hu'ne, Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamoka kagri eri'za vahe'mo'na antahuana nagrama emani'noa zanku huno Soli'a Keila kumara eme erihaviza hu'naku ke retro nehia naneke nentahue.
David oró: “Señor, Dios de Israel, a mí, tu siervo, me han dicho claramente que Saúl planea venir a Keila y destruir la ciudad por mi culpa.
11 Hagi Keila kumate vahe'mo'za nagrira navre'za Soli ome amigahazafi? Hagi tamage huno Soli'a eri'za nekamo'na antahua kante anteno egahifi? Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamoka muse hugantoanki eri'za nekamo'na nasamio. Higeno anante Ra Anumzamo'a huno, agra eramigahie.
¿Van a entregarme los jefes de la ciudad de Keila? ¿Va a venir Saúl, como he oído? Señor, Dios de Israel, por favor, dímelo”. “Sí, vendrá”, respondió el Señor.
12 Hagi mago'ane Deviti'a Ra Anumzamofona antahigeno, Keila vahe'mo'za nagri'ene eri'za vahe'nianena tavre'za Soli azampina ome antegahazafi? Higeno Ra Anumzamo'a huno, Ozo e'inara hugahaze.
“¿Y los jefes de la ciudad de Keila me entregarán a mí y a mis hombres a Saúl?” preguntó David. “Sí, lo harán”, respondió el Señor.
13 Hagi Deviti'ene mika 600'a sondia vahe'anena Keilatira atre'za kumate manitere hu'za vu'naze. Hagi Soli'ma antahiama Deviti'a Keilatira atreno ko fre'ne ke'ma nentahino'a anantega ovu'ne.
Así que David y sus hombres, que eran unos seiscientos, salieron de Keila y se desplazaron de un lugar a otro. Cuando Saúl descubrió que David había escapado de Keila, no se molestó en ir allí.
14 Hagi Deviti'a Sifi kaziga me'nea ka'ma kopi ome frakino mani'ne. E'i ana kaziga umaninegeno Soli'a Devitina ahe'naku hakeno mika kna vano hu'neanagi, Ra Anumzamo'a atregeno Soli'a Devitina aze'ori'ne.
David acampó en las fortalezas del desierto, quedándose en las montañas del desierto de Zif. Saúl lo buscó continuamente, pero Dios no permitió que David fuera capturado.
15 Hagi mago zupa Soli'a Horasi kaziga Sifi hagege kokampi frakino mani'nerega Soli'a ahe'naku nevia nanekea Deviti'a antahi'ne.
Mientras David se alojaba en Horesh, en el desierto de Zif, descubrió que Saúl iba a matarlo.
16 Hagi Soli nemofo Jonatani'a Horesi kaziga vuno Devitina ome negeno Ra Anumzamofonte'ma hanavetino amentintima hu nanekea ome asamino azeri hanavenetino anage hu'ne,
El hijo de Saúl, Jonatán, fue a ver a David a Horesh y lo animó a seguir confiando en Dios, diciéndole:
17 Kagra nenfankura korora osuo, na'ankure kagrira hakeno eriforera osugahie. Hagi kagra Israeli vahe kini mani'nanke'na, nagra ehenka hugantegahue. Hagi ama anazana nenfa'a ko keno antahino hu'ne.
“No te preocupes, porque mi padre Saúl nunca te va a encontrar. Vas a ser rey de Israel y yo seré tu sustituto. Hasta mi padre Saúl lo sabe”.
18 Hagi ana huvempa kema Ra Anumzamofo avufima hutekea Deviti'a Horesi mani'geno, Jonatani'a noma'arega ete vu'ne.
Los dos hicieron un acuerdo ante el Señor. David se quedó en Horesh y Jonatán se fue a su casa.
19 Hagi mago'a Sifi kumate vahe'mo'za Solina ome asami'za, Hakila agonafi Horesi kumamofo sauti kaziga Jesimoni Deviti'a frakino mani'ne hu'za hu'naze.
Entonces los hombres de Zif fueron a ver a Saúl a Guibeá y le dijeron: “David se esconde en nuestra zona, en las fortalezas de Hores, en la colina de Haquila, en los páramos del sur.
20 Hagi Kini ne'moka kagrama hana kante antenka eramigeta kazampina tagra'a avrentegahune.
Así que, Su Majestad, venga cuando quiera, y nos aseguraremos de entregárselo”.
21 Hagi Soli'a amanage huno zamasmi'ne, Ra Anumzamo asomu huramantesie, na'ankure tamagra tamasunku hunantaze.
Y Saúl le respondió: “Que el Señor te bendiga por pensar en mí.
22 Hagi vuta mago'ene ome haketa e'ire mani'ne huta keho. Na'ankure nagra antahi'noe, agra ruzahu ne'kino reravatga hugahie.
Por favor, ve y asegúrate de saber exactamente dónde está – dónde se hospeda y quién lo ha visitado – porque la gente me dice que es muy taimado.
23 Hagi mika framakino nemania kuma'a haketa erifore huso'e huteta, ame huta keaga atrenantenke'na eramineno. Hagi Juda kaziga inama'are manigahie nagra ome hake'na azerigahue.
Busca y anota todos sus escondites. Luego vuelve a mí cuando estés seguro, y yo volveré contigo. Si está aquí en el campo, lo cazaré entre todo el pueblo de Judá”.
24 Anage huzmantege'za zamagra Solina vugota hunte'za Sifi kumatega vu'naze. Hagi ana'ma nehazage'za Deviti naga'mo'za anampintira atre'za Jesimoni kumara sauti kaziga me'nege'za Maoni hagege kokampi Araba agupofi vu'naze.
Así que los hombres de Zif se pusieron en marcha, regresando a Zif por delante de Saúl. David y sus hombres estaban en el desierto de Maón, en el valle de Araba en los páramos del sur.
25 Hagi Soli'ene sondia vahe'amo'za agafa hu'za Devitinku hake'naze. Hagi anama agriku'ma hakaza nanekea mago'a vahe'mo'za Devitina eme asmizageno, agra mago'ene vuno havege hu'nea kokampi Maoni ufrakino mani'ne. Hagi ana'ma hiazamofo nanekema Soli'ma nentahino'a otreno, avaririno anantega vu'ne.
Saúl y sus hombres comenzaron a buscarlo. Cuando David se enteró, bajó a la roca y se quedó en el desierto de Maón. Y cuando Saúl se enteró, persiguió a David en el desierto de Maón.
26 Hagi Soli'a mago agonamofona mago kazigama hakeno eneviana, Deviti'ene naga'amo'za ana agonamofona mago kaziga vu'naze. Hianagi Soli'a erava'o huno Devitina azeri'za hu'ne.
Saúl iba por un lado de la montaña, mientras que David y sus hombres iban por el otro lado, apurando la marcha. Pero justo cuando Saúl y sus hombres se acercaban a David y a los suyos, a punto de capturarlos,
27 Hagi ana'ma hu'zama nevazageno'a kema eri'za vu vahe'mo'za Solina eme asami'za, Filistia vahe'mo'za ha eme hurante'za ku'ma eme ankanirazanki ame hunka eno hu'za hu'naze.
llegó un mensajero para decirle a Saúl: “¡Ven de inmediato! Los filisteos han invadido el país”.
28 Hagi Soli'ma Devitima avaririno nevia zana ome netreno, Filistia vahe ha' ome huzmante'naku vu'ne. E'ina agafare ana mopagura Sela Hamalekotie hu'naze. (Sela Hamalekotie hu'nazana Hibru kefina, atreno fre'nea have hu'ne).
Así que Saúl tuvo que dejar de perseguir a David y fue a enfrentarse a los filisteos. Por eso el lugar se llama “Roca de la Fuga”.
29 Anama huno Soli'a neviana, Deviti'ene naga'amo'za atre'za Engedi have kampi umani'naze.
Entonces David partió y se fue a vivir a las fortalezas de En-gadi.

< 1 Samue 23 >