< 1 Samue 23 >
1 Hagi Devitina eme asami'za, Keila kumate vahera Filistia vahe'mo'za ha' eme huzmante'za witima neharazafima eri atru hu'naza witizamia eri vagare'naze.
Se le dio a David esta noticia: “He aquí que los filisteos hacen guerra contra Keilá y están saqueando las eras.”
2 Hagi Deviti'a Ra Anumzamofona antahigeno, Knare vu'na Filistia vahera hara ome huzmantegahuo, higeno Ra Anumzamo'a Devitina asami'no, Amne vunka hara ome huzmantenka Keila vahera zamagu vazigahane.
Consultó David a Yahvé, diciendo: “¿Iré a batir a estos filisteos?” Y Yahvé respondió: “Ve, que batirás a los filisteos y salvarás a Keilá.”
3 Hianagi Deviti'enema mani'naza vahe'mo'za amanage hu'naze, Antahio, tagra Judama manineta Filistia vahekura korora nehunankita, tagra Keila kumatera vuta rama'a Filistia vahera hara ome huozamantegosune.
Mas los hombres de David le dijeron: “Mira, estamos con miedo aquí en Judá, ¿cuánto más si marchamos a Keilá contra las tropas de los filisteos?”
4 Hagi Deviti'a mago'ene Ra Anumzamofona antahigegeno, Ra Anumzamo'a asamino, Otinka Keila kumate uraminka Filistia vahera hara ome huzamanto. Na'ankure Nagra Filistia vahera kazampi zamavarentesugenka hara ome huzmagateregahane.
Consultó David otra vez a Yahvé. Y Yahvé dio la siguiente respuesta: “Levántate, desciende a Keilá, porque entregaré a los filisteos en tus manos.”
5 Higeno Deviti'ene sondia vahe'anena Keila urami'za Filistia vahera ome nezamahe'za mika afuzamia nevre'za Keila vahera zamagu'vazi'za zamavare'naze.
Fue David con su gente a Keilá y luchó contra los filisteos; se llevó sus ganados y les infligió una gran derrota. Así salvó David a los habitantes de Keilá.
6 Hagi pristi ne' Ahimeleki nemofo Abiata'a freno Devitintegama Keila kumategama nevuno'a, pristi vahe'mo'zama antanine'za Anumzamofo avesi'zama hake'za eri fore'ma nehaza kukena ifoti erineno, Ra Anumzamo'ma nanekema asami'nigu vu'ne.
Es de saber que Abiatar, hijo de Aquimelec, al huir hacia David, a Keilá, había llevado consigo el efod.
7 Hagi Deviti'ma Keila kumate mani'nea nanekema mago'a vahe'mo'za Solima eme asamizageno'a Soli'a huno, Ra Anumzamo'a nazampi avrente. Na'ankure Deviti'a agra'a avreno kinafi ufreankna huno hanave keginamo kagi'nea ra kumapina ufre'ne.
Fue dada a Saúl la noticia de que David había ido a Keilá. Entonces dijo Saúl: “Dios lo ha entregado en mis manos, ya que se ha encerrado, entrando en una ciudad con puertas y barras.”
8 Anage higeno Soli'a maka Sondia vahezaga'a zamazeri atru huno nezamavareno, Devitine sondia vahe'ane avazagigagino zamahenaku Keila kumate urami'ne.
Y llamó a Saúl a campaña a todo el pueblo, para bajar a Keilá y sitiar a David y sus hombres.
9 Hagi Deviti'ma antahiama Soli'ma ha'ma eme hunte'naku'ma kema retro'ma nehigeno'a, agra pristi ne' Abiatana asamino, 12fu'a havema me'nenege'za pristi vahe'mo'zama nentaniza kukena ifotia omerinka amare eno.
Cuando David supo que Saúl tramaba su ruina, dijo al sacerdote Abiatar: “Trae el efod.”
10 Hagi Deviti'a anage huno nunamuna hu'ne, Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamoka kagri eri'za vahe'mo'na antahuana nagrama emani'noa zanku huno Soli'a Keila kumara eme erihaviza hu'naku ke retro nehia naneke nentahue.
Y preguntó David: “¡Yahvé, Dios de Israel! Tu siervo ha sido advertido de que Saúl procura venir a Keilá para destruir la ciudad por mi causa.
11 Hagi Keila kumate vahe'mo'za nagrira navre'za Soli ome amigahazafi? Hagi tamage huno Soli'a eri'za nekamo'na antahua kante anteno egahifi? Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamoka muse hugantoanki eri'za nekamo'na nasamio. Higeno anante Ra Anumzamo'a huno, agra eramigahie.
¿Me entregarán los habitantes de Keilá en su mano? ¿Bajará Saúl como ha oído decir tu siervo? Yahvé, Dios de Israel, manifiéstalo, te ruego, a tu siervo.” Respondió Yahvé: “Bajará.”
12 Hagi mago'ane Deviti'a Ra Anumzamofona antahigeno, Keila vahe'mo'za nagri'ene eri'za vahe'nianena tavre'za Soli azampina ome antegahazafi? Higeno Ra Anumzamo'a huno, Ozo e'inara hugahaze.
Preguntó entonces David: “¿Me entregarán los habitantes de Keilá a mí y a mis hombres en manos de Saúl?” Y respondió Yahvé: “Te entregarán.”
13 Hagi Deviti'ene mika 600'a sondia vahe'anena Keilatira atre'za kumate manitere hu'za vu'naze. Hagi Soli'ma antahiama Deviti'a Keilatira atreno ko fre'ne ke'ma nentahino'a anantega ovu'ne.
Se levantó David con su gente, unos seiscientos hombres, y saliendo de Keilá caminaban a la ventura. Cuando Saúl supo que David se había escapado de Keilá, desistió de su marcha.
14 Hagi Deviti'a Sifi kaziga me'nea ka'ma kopi ome frakino mani'ne. E'i ana kaziga umaninegeno Soli'a Devitina ahe'naku hakeno mika kna vano hu'neanagi, Ra Anumzamo'a atregeno Soli'a Devitina aze'ori'ne.
Se quedó David en el desierto, en lugares fuertes, y se estableció en un monte en el desierto de Zif. Saúl le buscaba todos los días, pero Dios no le entregó en sus manos.
15 Hagi mago zupa Soli'a Horasi kaziga Sifi hagege kokampi frakino mani'nerega Soli'a ahe'naku nevia nanekea Deviti'a antahi'ne.
Cuando David vio que Saúl había salido para quitarle la vida, se mantuvo en el desierto de Zif, en Horesa,
16 Hagi Soli nemofo Jonatani'a Horesi kaziga vuno Devitina ome negeno Ra Anumzamofonte'ma hanavetino amentintima hu nanekea ome asamino azeri hanavenetino anage hu'ne,
y se levantó Jonatán, hijo de Saúl, y fue a ver a David en Horesa. Lo confortó en Dios,
17 Kagra nenfankura korora osuo, na'ankure kagrira hakeno eriforera osugahie. Hagi kagra Israeli vahe kini mani'nanke'na, nagra ehenka hugantegahue. Hagi ama anazana nenfa'a ko keno antahino hu'ne.
y le dijo: “No temas; porque la mano de Saúl, mi padre, no te hallará. Tú reinarás sobre Israel, y yo seré el segundo, después de ti; también mi padre Saúl sabe esto.”
18 Hagi ana huvempa kema Ra Anumzamofo avufima hutekea Deviti'a Horesi mani'geno, Jonatani'a noma'arega ete vu'ne.
E hicieron los dos un pacto delante de Yahvé; y se quedó David en Horesa, mas Jonatán se volvió a su casa.
19 Hagi mago'a Sifi kumate vahe'mo'za Solina ome asami'za, Hakila agonafi Horesi kumamofo sauti kaziga Jesimoni Deviti'a frakino mani'ne hu'za hu'naze.
Fueron los zifeos a ver a Saúl en Gabaá, y dijeron: “¿No se esconde David entre nosotros, en los lugares fuertes, en Horesa, en el collado de Haquilá, que está al mediodía del desierto?
20 Hagi Kini ne'moka kagrama hana kante antenka eramigeta kazampina tagra'a avrentegahune.
Ahora, pues, oh rey, baja presto, como lo desea ardientemente tu alma, y será cosa nuestra entregarle en manos del rey.”
21 Hagi Soli'a amanage huno zamasmi'ne, Ra Anumzamo asomu huramantesie, na'ankure tamagra tamasunku hunantaze.
Respondió Saúl: “¡Benditos seáis de Yahvé! por haberos compadecido de mí.
22 Hagi vuta mago'ene ome haketa e'ire mani'ne huta keho. Na'ankure nagra antahi'noe, agra ruzahu ne'kino reravatga hugahie.
Id, por favor, y cercioraos aún más. Averiguad e inquirid en qué lugar él pone sus pies y quién le ha visto allí; porque me han dicho que es muy astuto.
23 Hagi mika framakino nemania kuma'a haketa erifore huso'e huteta, ame huta keaga atrenantenke'na eramineno. Hagi Juda kaziga inama'are manigahie nagra ome hake'na azerigahue.
Averiguad y registrad todos los escondrijos donde él suele ocultarse, y volved a mí con buenas informaciones. Luego yo iré con vosotros; y si está en el país, le buscaré entre todos los millares de Judá.”
24 Anage huzmantege'za zamagra Solina vugota hunte'za Sifi kumatega vu'naze. Hagi ana'ma nehazage'za Deviti naga'mo'za anampintira atre'za Jesimoni kumara sauti kaziga me'nege'za Maoni hagege kokampi Araba agupofi vu'naze.
Ellos se levantaron y fueron a Zif, delante de Saúl. David con su gente estaba entonces en el desierto de Maón, en la llanura que hay al sur del desierto.
25 Hagi Soli'ene sondia vahe'amo'za agafa hu'za Devitinku hake'naze. Hagi anama agriku'ma hakaza nanekea mago'a vahe'mo'za Devitina eme asmizageno, agra mago'ene vuno havege hu'nea kokampi Maoni ufrakino mani'ne. Hagi ana'ma hiazamofo nanekema Soli'ma nentahino'a otreno, avaririno anantega vu'ne.
Salió, pues, Saúl con sus hombres para buscarlo; pero David, habiendo sido avisado, se retiró a un peñón, quedándose, sin embargo, en el desierto de Maón. Cuando lo supo Saúl, siguió en pos de David en el desierto de Maón.
26 Hagi Soli'a mago agonamofona mago kazigama hakeno eneviana, Deviti'ene naga'amo'za ana agonamofona mago kaziga vu'naze. Hianagi Soli'a erava'o huno Devitina azeri'za hu'ne.
E iba Saúl por un lado del monte, y David con su gente por el otro, apresurándose a escapar de las manos de Saúl, mientras este y su gente iban cercando a David y sus hombres para apresarlos.
27 Hagi ana'ma hu'zama nevazageno'a kema eri'za vu vahe'mo'za Solina eme asami'za, Filistia vahe'mo'za ha eme hurante'za ku'ma eme ankanirazanki ame hunka eno hu'za hu'naze.
En esto llegó un mensajero a Saúl, diciendo: “Date prisa y ven, porque los filisteos han invadido el país”.
28 Hagi Soli'ma Devitima avaririno nevia zana ome netreno, Filistia vahe ha' ome huzmante'naku vu'ne. E'ina agafare ana mopagura Sela Hamalekotie hu'naze. (Sela Hamalekotie hu'nazana Hibru kefina, atreno fre'nea have hu'ne).
Entonces Saúl dejó de perseguir a David, y se fue al encuentro de los filisteos. Por eso fue llamado aquel sitio “Peña de la División”.
29 Anama huno Soli'a neviana, Deviti'ene naga'amo'za atre'za Engedi have kampi umani'naze.
David subió de allí y se estableció en los lugares fuertes de Engadí.