< 1 Samue 11 >

1 Hagi mago'agna evutegeno, Amoni kini ne' Nahasi'a sondia vahe'a zamavarege'za, Israeli vahepi me'nea kuma Jabes-Kiriati ome avazagi kagizageno, ana kumapima mani'naza Jabesi-Kiriati vahe'mo'za Nahasina asami'za, kagrane huhagerafi huvempage hanunkenka kegava hurante'nanketa kagri eri'za vahe manigahune.
Nahas el amonita llegó con su ejército y sitió Jabes de Galaad. Todo el pueblo de Jabes le dijo: “Haz un acuerdo de paz con nosotros, y seremos tus súbditos”.
2 Hagi Nahasi'a kenonazmirera anage hu'ne, tamagranema huhagerafi kema hanuana, nagra maka vahe'mota tamaga kaziga tamavurga tagati atregahue. Ana hanugeno Israeli vahe'mo'za zamagazegu hugahaze.
Pero Nahas el amonita respondió: “Haré un tratado de paz con ustedes con una condición: que les saque a todos el ojo derecho para avergonzar a todos los israelitas”.
3 Hagi Jabesi kumate ranra vahe'mo'za ananke nona'a Nahasina amanage hu'za asami'naze, 7ni'a zagegna tavega ante'nenketa, Israeli vahe'mo'zama eme taza hu'za tagumavazi'nagura kato vahera huzmantamnena kea eri'za vu'za Israeli vahera ome zamasamiho. Hagi zamagrama eme taza osanazana, nazano tamagrama hurantenaku'ma hazazana tamagrite maka'mota esunketa hurantegahaze.
“Déjanos siete días para que podamos enviar mensajeros por todo Israel”, respondieron los ancianos del pueblo de Jabes. “Si nadie viene a ayudarnos, nos rendiremos ante ustedes”.
4 Hagi Nahasi'ma ana kere'ma hu izo'ma hige'za, Jabesi vahe'mo'za mago'a vahe huzamantage'za Soli kumatega Gibea kea eri'za vu'naze. Hagi ana ke'ma ome nezamasamige'za, miko vahe'mo'za nentahi'za ranke hu'za zavira ate'naze.
Cuando los mensajeros llegaron a Guibeá de Saúl y dieron el mensaje mientras el pueblo escuchaba, todos lloraron a gritos.
5 Hagi anama hu'za zavi krafama nehazageno'a, Soli'a hozaregati eri'zama e'neria bulimakaoma'ane ne-eno eme nezamageno anage hu'ne, naza fore hu'negeta miko vahe'mota zavira netaze, huno zamantahigege'za? Jabesi vahe'mo'za hu'naza kea agrira asami'naze.
Justo en ese momento Saúl volvía de arar un campo con sus bueyes. “¿Por qué están todos tan alterados?”, preguntó. Entonces le contaron lo que habían dicho los hombres de Jabes.
6 Hagi Soli'ma anankema nentahigeno'a Ra Anumzamofo Avamu'mo'a agritera hanavetino egeno, Solina tusi arimpa ahe'ne.
Cuando se enteró de esto, el Espíritu de Dios se apoderó de Saúl, y se enojó mucho.
7 Hagi Soli'a tare bulimakao'a aheno tagarago huno eri nezamino, ama ame'a erita nevuta, mika Israeli vahera amanage huta nanekea ome zamasamiho. Iza'o Soline Samuelinema amage'ma ontesimofona, ama bulimakaonte'ma fore'ma hianknaza fore humigahie. Hige'za ana nanekema nentahizageno'a Ra Anumzamo'a zamazeri zamagogofege'za miko vahe'mo'za eri mago hu'za eme atru hu'naze.
Entonces tomó un par de bueyes y los cortó en pedazos. Luego los envió con los mensajeros por todo Israel con el mensaje: “Esto es lo que pasará con los bueyes de cualquiera que no siga a Saúl y a Samuel”. Y el Señor hizo que el pueblo se pusiera ansioso por hacerlo, y el pueblo salió como si fueran uno solo.
8 Hagi ana vahe'mo'za Bezeke kumate'ma azageno Soli'ma zamazeri ante fatgoma huno'ma hampri'neana, Israeli sondia vahera 300 tauseni'a sondia vahe manizageno, Juda sondia vahera 30 tauseni'a sondia vahe mani'naze.
Cuando Saúl los contó en Bezek, había 300.000 hombres de Israel y 30.000 de Judá.
9 Hagi anama hute'za kema eri'za e'naza vahera amanage hu'za huzmante'naze, oki'na zagema hanatino mareri'nenigeno tamaza hu'zana fore hugahie huta Jabes vahera ome zamasamiho. Hagi ana nanekema eme zamasamizage'za Jabesi vahe'mo'za tusi muse hu'naze.
A los mensajeros que llegaron les dijeron: “Diganles a los hombres de Jabes de Galaad: ‘Mañana serán rescatados, para cuando el sol está caliente’”. El pueblo de Jabes se puso muy contento cuando los mensajeros les dieron este mensaje.
10 Anante Jabesi vahe'mo'za Nahasina asami'za, okina tagra atiramisunketa nazano hurantenaku'ma hanaza zana hurantegahaze.
Entonces les dijeron a los amonitas: “Nos rendiremos a ustedes mañana, y entonces podrán hacer con nosotros lo que quieran”.
11 Hagi kora otu'negeno nanterame Soli'a sondia vahera 3'a kevu refako hige'za, Amori vahe kumapi ufre'za ha' huzmante'za bainati kazinknonteti zamahe'za rukafri makafri nehazageno vuno feruse'ne. Ana hazage'za osi'ama maniza Amori vahe'mo'za panani hu'za ufre efre hu'naze.
Al día siguiente, Saúl organizó al ejército en tres divisiones. Atacaron el campamento amonita antes del amanecer y siguieron matándolos hasta que llegó el medio día. Los sobrevivientes estaban tan dispersos que ni siquiera quedaban dos de ellos juntos.
12 Hagi ana hute'za Samuelina antahige'za, ina vahe'mo'za hu'za Soli'a kva huorantegahie hu'za hu'naze? Zamavreta amare enketa zamahe frimneno.
Entonces el pueblo le preguntó a Samuel: “¿Dónde están los que dijeron ‘¿Por qué debemos tener a Saúl como rey?’ Entreguen a estos hombres para ejecutarlos”.
13 Hianagi Soli'a kenona huno, magore huta Israeli vahera zamahe ofrigahune. Na'ankure menina Ra Anumzamo'a Israeli vahera zamahokeno zamavare'ne.
Pero Saúl respondió: “Nadie va a ser ejecutado hoy, porque éste es el día en que el Señor ha salvado a Israel”.
14 Hagi Samueli'a huno, enketa Gilgali vuta ete mago'ane hu'ama huta Soli'a kini mani'ne huta eri hanavetita vahera zamasamisune.
Entonces Samuel le dijo al pueblo: “Vengan conmigo, vayamos a Gilgal y renovemos el reino”.
15 Hige'za miko vahe'mo'za Gilgali vu'za Ra Anumzamofo avuga Soli'a kini mani'ne hu'za mago'ene azeri hanaveti kea hu'naze. Hagi anantega arimpa fru ofa nehu'za, Soli'ene mika Israeli vahe'mo'za tusi musenkase hu'naze.
Y todos fueron a Gilgal, y confirmaron a Saúl como rey ante el Señor. Sacaron ofrendas de paz para el Señor, y Saúl, junto con todos los israelitas, hizo una gran celebración.

< 1 Samue 11 >