1 Joni 2
1 Osi mofavre'nimota kumi osnazegu ama avona kre'neramue. Hianagi mago vahe'mo'ma kumi'ma haniana, tagrira amu'no netia Nerafa'ene mani'ne, ana nera fatgo ne' Jisas Kraisi'e.
Mine born! Dette skriv eg til dykk so de ikkje skal synda, og um nokon syndar, so hev me hjå Faderen ein målsmann, Jesus Kristus, den rettferdige,
2 Agra'a kumitimofona nona huno apaserante'ne, tagri kumike sese huorante'neanki, maka mopafi vahe kumi'ene sese huzmante'ne.
og han er ei soning for synderne våre, og ikkje berre for våre, men og for alle i heile verdi.
3 Agri kase kema erizafa nehanuta, Agri vahe'mani'none huta keta antahita hugahune.
Og på dette veit me at me kjenner honom: um me held bodi hans.
4 Aza'o huno Anumzamofona antahi'na ke'na hu'noe nehuno, kasege'a amage ontesimo'a, havige vahe mani'neankino, e'inahu vahepina tamage kemo'a agu'afina omanegahie.
Den som segjer: «Eg kjenner honom», og ikkje held bodi hans, han er ein ljugar, og i honom er ikkje sanningi.
5 Hianagi aza'o Agri kema amage antesimofona, tamage e'i ana vahepina Anumzamofo avesi'zamo fatgo huno megahie. E'inama hanigeta tagra antahita keta nehuta, Agripi manigahune.
Men den som held ordet hans, i honom er i sanning kjærleiken til Gud fullkomen. På dette kjenner me at me er i honom.
6 Mago'mo'ma Anumzane mani'noe hanimo'a, Jisasi'ma vano hu'nea kna huno vano hugahie.
Den som segjer at han er i honom, han er og skuldig til å ferdast so som han hev ferdast.
7 Rone'nimota kasefa kasege krenoramuanki, korapa'ma antahi'naza kasege neramasamue. Ana naneke pusante'ma antahi'naze. (Jon 13:34)
De kjære! det er ikkje eit nytt bod eg skriv åt dykk, men eit gamalt bod, som de hev havt ifrå upphavet. Det gamle bodet er det ordet de hev høyrt ifrå upphavet.
8 Mago kazigama antahisazana, kasefa kasege kreneramue, tamage huno Jisasimpine tamagripinena megahie. Na'ankure hanimo'a hago enevigeno, tamage tavi'mo'a remsa hu'ne.
Og like vel er det eit nytt bod eg skriv åt dykk, og det er sant i honom og i dykk; for myrkret kverv burt, og det sanne ljoset skin alt no.
9 Mago'mo'ma masare mani'noe nehuno, Jisasinte amentinti nehia nefuma ha'ma rentesuno'a, hanizampi mani'ne.
Den som segjer at han er i ljoset, og som hatar bror sin, han er endå i myrkret.
10 Mago'mo'ma amentinti nehia nefunku avesinentemo'a, masare mani'neankino mago'zamo'a azeri traka osugahie.
Den som elskar bror sin, han er i ljoset, og i honom finst det ikkje noko som fører til fall.
11 Mago'mo'ma amentinti nehia nefunku antahi haviza huntesuno'a, hanizampi mani'neno, hanizampi kana nevuno, agra iga nevie ontahi'ne. Na'ankure hanizamo'a avuraga erisu hu'ne.
Men den som hatar bror sin, han er i myrkret og ferdast i myrkret, og han veit ikkje kvar han gjeng; for myrkret hev blinda augo hans.
12 Osi mofavrenimota ama avoma kre neramuana, Anumzamo'a Jisasi agifi kumitimima apaseramante'negu kreneramue. Na'ankure Agri Agire kumitimia apaseramante'ne.
Eg skriv til dykk, born, for synderne er dykk forlatne for hans namn skuld.
13 Nagra ama avona, tafahemota kre neramue, ko'ma ese agafare mani'nea nera, ko keta antahita hu'naze. Ama avona kasefa vahe'motma kre neramue, ko Satana agatere'naze.
Eg skriv til dykk, feder, for de kjenner honom som er frå upphavet. Eg skriv til dykk, ungdomar, for de hev sigra yver den vonde.
14 Nagra ama avona mofavre nagamotarega kre neramue, tamagra ko Nefana keta antahita hu'naze. Ra vahe'motarega ama avona kre neramue, ko'ma ese agafare'ma mani'nea Nera ko keta antahita hu'naze. Kahefa vahe'motarega ama avona kre neramue, tamagra ko hanavetizageno, Anumzamofo kemo'a tamagu'afina hanavetino megetma Satana agatere'naze.
Eg hev skrive til dykk, born, for de kjenner Faderen. Eg hev skrive til dykk, feder, for de kjenner honom som er frå upphavet. Eg hev skrive til dykk, ungdomar, for de er sterke, og Guds ord vert verande i dykk, og de hev sigra yver den vonde.
15 Ama mopafi avu'ava zanku'ene, mopafi zanku tamesionteho. Mago vahe'mo'ma ama mopagu'ma avesintesuno'a, Nerafa avesi'zamo'a agripina omane'ne.
Elska ikkje verdi, og ikkje dei ting som er i verdi! Um nokon elskar verdi, so er ikkje kjærleiken til Faderen i honom.
16 Na'ankure maka mopafi me'neazana, avufamofo avesi'zane, kenunu hu'zane, agraguke antahi'zanena ama mopafizane. Nerafapintira nome-e, hianagi ama mopafinti fore hu'ne.
For alt det som er i verdi: kjøtslyst og augnelyst og storlæte i livnad, det er ikkje av Faderen, men av verdi.
17 Ama mopane, maka'a avesi'zamo'a vagaregahie. Hianagi iza'o Anumzamofo avesi'ma amage'antesimo'a, manivava hugahie. (aiōn g165)
Og verdi og hennar lyst forgjengst; men den som gjer Guds vilje, han vert verande til æveleg tid. (aiōn g165)
18 Mofavre nagamote, hago vagare knafi one, ko'ma Kraisima huhaviza hunte havige anti Kraisi fore hugahie higetma antahi'naze. Menina Kraisima huhaviza hunte vahera havige enti Kraisi rama'a hago efore hu'naze. E'i anazama keta antahita nehuta, vagare knafi neone huta hugahune.
Born! Det er den siste timen; og som de hev høyrt at Antikrist kjem, so er no mange anti-kristar komne, og på det skynar me at det er den siste timen.
19 Zamagra tagripinti tatre'za vu'naze, hianagi zamagra tagri naga tfana omani'naze. Na'ankure zamagrama tagri naga'ma mani'naresina, zamagra tagrane manizasine. Hu'neanagi zamagra atre'za tagripinti vu'naza zamo'a, taveri hiana, maka'mo'za tagri nagara omani'naze.
Dei er gjengne ut ifrå oss, men dei var ikkje av oss; for hadde dei vore av oss, so hadde dei vorte verande hjå oss; men det skulde verta synbert at ikkje alle er av oss.
20 Hianagi anage hu'na nehue, Ruotage'ma Hu'nemo, Anumzamo tamagrira huhampri ramantegeta, maka'motma ko antahi'naze.
Og de hev salving av den Heilage og veit alt.
21 Tamage ke ontahi'naze hu'na avona kre noramue, hianagi tamagra ko antahi'nazankino, ana tamage kefina havigea omane'ne.
Eg skreiv ikkje til dykk av di de ikkje kjenner sanningi, men av di de kjenner henne, og veit at all lygn ikkje er av sanningi.
22 Iza havige vahera mani'ne? Hianagi Jisasinku Kraisi'a omani'ne huno hufrakisimo'a, agra havige anti kraisi nemanino, Nefane Nemofone amefi huntenimo'a, Kraisi ha' vahe mani'ne.
Kven er ljugaren, utan han som neittar at Jesus er Kristus? Han er Antikrist, han som neittar Faderen og Sonen.
23 Iza'o Nemofoma onke'noe huno hufrakisimo'a, Nefana ovare'ne. Aza'o nemofonku huama hanimo'a, Nefana avare'ne.
Kvar den som neittar Sonen, han hev ikkje Faderen heller; den som vedkjennest Sonen, han hev og Faderen.
24 Hagi tamagra, ko'ma ese'ma antahi'naza tamage kea atrenkeno tamagripina meno, tamagra ko'ma antahinaza mono kemo tamagripi me'nenigeta, anahu kna huta Nemofonte'ene Nefampina manigahaze.
Lat det då verta verande i dykk, det som de høyrde frå upphavet; dersom det de høyrde frå upphavet, vert verande i dykk, so vert de og verande i Sonen og i Faderen.
Og dette er den lovnaden som han lova oss: det ævelege livet. (aiōnios g166)
26 Ama ana zanku'ma kre neramuana, reramataga huku'ma nehaza vaheku hu'na kre neramue.
Dette hev eg skrive til dykk um deim som dårar dykk.
27 Hagi menina tamagriku huno, huhampri ramante'neaza Avamura Agripinti eri'nazageno tamagu'afi mani'neanki mago vahe'mo'a huramagesa hu'zankura ontahigahaze. Hu'neanagi Agri Avamu'mo maka'zana rempi huramigahiankino havi kea osu tamage hugahie. Tamasmi'nea kante antetma Agripi manigahaze.
Og den salving de fekk av honom, ho vert verande i dykk, og de treng ikkje til at nokon skal læra dykk noko; men liksom salvingi hans lærer dykk alt, so er det og sant og slett ikkje lygn; og vert verande i honom, so som ho lærde dykk!
28 Hagi menina osi mofavre naganimote, Kraisimpi mani'nenkeno, Agrama efore'ma hanigetma oti hanavenetita, ete esigetma tamagazegura huta korera osugahaze.
Og no, born, ver i honom, so me kann hava frimod når han vert openberra, og ikkje verta til skammar for honom i hans tilkoma!
29 Tamagrama ketma antahita Kraisima hanazama fatgoma Agrama hu'nenigetma, tamagranena ko'ma antahi'nazane, iza'o hakare vahepinti'ma fatgo zamavu'zmava hanamokizmia nezmafa manigahie.
Veit de at han er rettferdig, so skynar de at kvar den som gjer rettferd, er fødd av honom.
