< 1 Korinti 2 >

1 Hagi nenfugtane nasareheta, tamagrite'ma e'noana, haganentake ke'ni'areti ene knare antahintahi zanteti Anumzamofo agenke tmasminakura ome'noe.
Og eg, då eg kom til dykk brør, kom eg ikkje med meisterskap i ord eller i visdom og forkynte dykk Guds vitnemål.
2 Nagra'ma antahi'zama retro hu'noana, tamagrane mani'nufina mago'zankura ontahigahuanki, Jisas Kraisima ahe'za rugeka zafare hanti'naza zankuke antahigahue.
For eg vilde ikkje vita noko imillom dykk, utan Jesus Kristus og honom krossfest.
3 Tamagri'enema manuana hanave'nia omnege'na, kore nehu'na, nahirahi zampi mani'ne'na,
Og eg var hjå dykk med vanstyrke og med otte og med mykje hjartebiv.
4 rempima hunerami'na, nanekema huama nehuana, tamagri tamagu'a eri vakanenaku knare antahintahi zampintira osu'noanki, Ruotge Avamumo hihamu hanave'a erinte ama nehie.
Og mitt ord og mi forkynning var ikkje med visdoms yvertalande ord, men med framsyning av ande og kraft,
5 E'ina hu'negu tamentintimo'a vahe'mofo knare antahintahi zampina omneno, Anumzamofo himamu hanavefi mesigu anara hu'ne.
so trui dykkar ikkje skulde vera grunna på menneskje-visdom, men på Guds kraft.
6 Tagrama knare antahintahizamofo keagama nehunana, zmentintifima nena hu'naza vahepi nehune. Hianagi ama knare antahintahigu'ma nehunana, ama knafino, ama mopafi fanane hanaza kva vahetmimofo knare antahintahi zankura nosune. (aiōn g165)
Men me talar visdom hjå dei fullkomne, men ein visdom som ikkje høyrer denne verdi til eller herrarne i denne verdi, dei som forgjengst. (aiōn g165)
7 Tagrama nehunana Anumzamofo knare antahintahia, korapa oku'a retro huntegeno me'neazanku nehune. Ana antahintahizana mopa fore osu'negeno oku me'neana, e'i ana antahintahizana, menima tagrama knare hanunku retro hunte'ne. (aiōn g165)
Men som ein løyndom talar me Guds visdom, den dulde, som Gud frå ævelege tider hev etla til vår herlegdom, (aiōn g165)
8 Ana antahintahizana magore huno meni gnafi kva vahe'mo'za antahi amara osu'naze. Na'ankure antahi ama hu'nazasina, hanave'ane Ramofona ahe'za keka zafarera ohantizasine. (aiōn g165)
Den ingen av herrarne i denne verdi kjende; for hadde dei kjent honom, so hadde dei ikkje krossfest herlegdoms-herren; (aiōn g165)
9 Hu'neanagi, avontafepi kre'nea kante ante'za, Avurgamo onkegeno, agesamo ontahigeno, vahe'mo'za antahi'za ke'za osu'nazana Agriku zamavesi nentamokizimi Anumzamo retro huzmante'ne. (Ais 64:4)
men som skrive stend: «Det som auga ikkje såg og øyra ikkje høyrde, og som ikkje kom upp i menneskjehjarta, det som Gud etla dei som elskar honom.»
10 Hu'neanagi Anumzamo'a, Ruotge Avamu'afi huvazino, tagritera eriama nehie. Na'ankure Avamu'mo'a mikazana hakareno, Anumzamofo oku'a antahi'zama'a erinte ama nehie.
Men for oss hev Gud openberra det ved sin Ande; for Anden ransakar alle ting, jamvel dypterne i Gud.
11 Na'ankure, iza vahepintira mago vahe'mofo antahi'zampima me'nesia antahi'zana keno antahino hugahie? Agri'a avamu'moke agu'afi me'nesia antahi'zana keno antahino hugahie. Anahukna kante Anumzamofona oku'a agu'agesa mago'mo'e huno antahino keno osugahianki, Anumzamofo Avamu'moke antahino keno hugahie.
For kva menneskje veit kva som bur i menneskjet, utan menneskjeåndi, som er i det? So veit heller ingen, utan Guds Ande, kva som bur i Gud.
12 Menina hago Avamura eri'none, ama mopafi avamurompage Anumzamofontegati Avamure, e'ina hu'negu Anumzamo amne neramia zana antahita keta hugahune.
Men me hev ikkje fenge den ande som høyrer verdi til, men den Ande som er av Gud, so me skal kjenna det som er oss gjeve av Gud,
13 Mika kema nehunana, vahe'mo rempi huorami'nea antahintahi nosune. Anumzamofo Avamu'mo rempi hurami'nea antahintahireti nehunankino, ana Avamu'mo tazahigeta, avamu antahizampi Avamu'mofo nanekea eri ante mago huta eriama nehune.
det som me talar um, ikkje med ord som er lærde av menneskjeleg visdom, men med ord som er lærde av den heilage Ande, med di me tyder åndelege ting med åndelege ord.
14 Hu'neanagi Anumzamofo Avamu ene omani'nea vahe'mo'a, Anumzamofo Avamutegati esiazana e'origahie. Na'ankure zamagra anazama kesazana neginagi zankna hanige'za, antahi'amara osugahaze. Na'ankure zamagra Avamu'mo zamaza hanige'za antahi ankeregahaze.
Men eit naturleg menneskje tek ikkje mot det som høyrer Guds Ande til; for det er honom ein dårskap, og han kann ikkje kjenna det, for det vert dømt åndeleg.
15 Hu'neanagi aza'o Avamu'ene mani'nesimo'a, mika'zana refko huno antahi ama hugahie. Ana hugahianagi mago'mo'e huno Avamu'ene mani'nesimofona refko huno ageno antahino osugahie.
Men den åndelege dømer alt, men sjølv vert han dømd av ingen.
16 Iza Ramofo agu'agesa antahino keno nehuno antahintahia amigahie? hu'ne. (Ais 40:13) Hianagi Kraisi antahintahizana, tagra eri'none.
For kven kjende Herrens hug, so han kunde læra honom? Men me hev Kristi hug.

< 1 Korinti 2 >