ରୋମିଅ 7
1 ଏ ବୋଞାଙ୍ ତନାନ୍ଜି, ଡିଅଙ୍ଗା ଡିନ୍ନା ଜାୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆମେଙ୍ ଡକୋତନ୍, ତି ଜାୟ୍ ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ରାଜାତନ୍, ଆମ୍ୱେନ୍ କେନ୍ଆତେ ଜନାଜି ତଡ୍ ପଙ୍? ଞେନ୍ ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ଆଜନାମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତାଜି ।
Oder wißt ihr nicht, liebe Brüder — ich rede ja zu Leuten, die mit dem Gesetz wohlbekannt sind —, daß das Gesetz den Menschen während seines ganzen Lebens beherrscht?
2 ଅୟ୍ତବନ୍ ଆମେଙ୍ମତ୍ତାନ୍ ଜାୟ୍ ଆ ଡୁକ୍ରିନ୍ ଆ ବର୍ନେନ୍ ମାନ୍ନେଲେ ଡକୋତନେ, ବନ୍ଡ ଆ ଅୟ୍ତବନ୍ ରବୁଏନ୍ ଡେନ୍, ଆ ଡୁକ୍ରିନ୍ ଆନିନ୍ଡମ୍ ଆ ଇସ୍ସୁମନ୍ ବାତ୍ତେ ଡକୋତନ୍ ।
Eine verheiratete Frau zum Beispiel ist durch das Ehegesetz an ihren Mann gebunden, solange er lebt. Stirbt aber der Mann, so ist sie frei von dem Gesetz, wodurch sie an den Mann gebunden war.
3 ଆ ଅୟ୍ତବନ୍ ଆମେଙ୍ମତ୍ତାନ୍ ଡୁକ୍ରିନ୍ ଆନ୍ନା ଆ ଓବ୍ବାମର୍ ବୟନ୍ ଡକୋଲନ୍ ଡେନ୍, ଆନିନ୍ ଡାରିତନ୍ ଗାମ୍ତବୋ; ବନ୍ଡ ଆ ଅୟ୍ତବନ୍ ରବୁଏନ୍ ସିଲଡ୍ ଆନ୍ନାମରନ୍ ବୟନ୍ ମାୟ୍ଲନ୍ ଡେନ୍, ଆନିନ୍ ଡାରିନେବୟ୍ ଅଃଡ୍ଡେଏ ।
Gibt sie sich also zu Lebzeiten ihres Mannes einem anderen Mann hin, so führt sie den Namen Ehebrecherin. Nach dem Tod ihres Mannes aber ist sie von dem Ehegesetz frei: sie ist dann keine Ehebrecherin, wenn sie sich mit einem anderen Mann vermählt.
4 ଏ ବୋଞାଙ୍ ତନାନ୍ଜି, ଆମ୍ୱେନ୍ ନିୟ୍ ବନାଁୟ୍ବର୍ଲୋଙନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆ ଡଅଙ୍ ବାତ୍ତେ ରବୁଲବେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ବୟନ୍ ମାୟ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ଆସନ୍ ଅଜନ୍ ଅନବ୍ଜନ୍ ଆସନ୍, ଆନା ରନବୁନ୍ ସିଲଡ୍ ୟର୍ମେଙେନ୍ ଆନିନ୍ ବୟନ୍ ମାୟ୍ତନ୍ବୋ ।
Nun denn, meine Brüder, auch ihr seid durch den Leib Christi dem Gesetz gegenüber tot, und ihr sollt einem anderen zu eigen werden: dem, der deshalb von den Toten auferweckt worden ist, damit wir Frucht bringen im Dienst Gottes.
5 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଆଙ୍ଗା ଡଅଙ୍ ଗନିୟ୍ମଡ୍ଲୋଙନ୍ ମଗାଡ୍ଲଙ୍ଲନ୍, ତିଆଡିଡ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଡଅଙ୍ଲେନ୍ ବାତ୍ତେ ଇର୍ସେନ୍ ଆର୍ଲୁମ୍ଲନ୍ବୋ ଆ ବଡି ଆଜ ଅନବ୍ରାଙ୍ଡାନ୍ ଆସନ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଲୁମେନ୍ ।
Denn solange wir im Fleisch lebten, waren die durch das Gesetz aufgeregten sündlichen Leidenschaften in unseren Gliedern wirksam, so daß wir Frucht brachten für den Tod.
6 ବନ୍ଡ ଇନିଲୋଙ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆଜିବାଡ୍ ଡକୋଲନ୍ବୋ, ନମି ଇନ୍ଲେନ୍ ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ସିଲଡ୍ ଅନୁରନ୍ ଞାଙ୍ଲବୋ; ଆମ୍ମୁଙ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଆଇଡିଡନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଅଃଲ୍ଲୁମ୍ବୋ, ରଙ୍ ମଡ଼ିର୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅନ୍ତମ୍ ଲନୁମ୍ତନ୍ବୋ ।
Jetzt aber sind wir vom Gesetz los: für unseren früheren Zwingherrn sind wir tot und dienen nun (Gott) in einem neuen Zustand unter der Herrschaft des Geistes. Denn der alte Zustand unter der Herrschaft des Buchstabens hat ein Ende.
7 ଇନି ଗାମ୍ବୋ, ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ଇନି ଇର୍ସେ ପଙ୍? ତିଆତେ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଡେଡଙ୍ ତଡ୍ । ବନ୍ଡ ଇର୍ସେନ୍ ଇନି, ତିଆତେ ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ତଡ୍ ନଙ୍ ଞେନ୍ ଅଃଜ୍ଜନାଇଁୟ୍ ବନ୍ । ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ “ଏଲୋବଡଙ୍ନେ” ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ କେନ୍ଆତେ ଅଃବ୍ବର୍ରିଁୟ୍ ନଙ୍ ଲୋବନ୍ ଇନି ଞେନ୍ ଅଃଜ୍ଜନାଇଁୟ୍ ବନ୍ ।
Was folgt hieraus? Ist das Gesetz Sünde? Nimmermehr! Aber ich hätte die Sünde nie erkannt ohne das Gesetz. Was zum Beispiel böse Begierde ist, davon wüßte ich nichts, wenn das Gesetz nicht immer wieder spräche: Du sollst nicht begehren!
8 ବନ୍ଡ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ଇର୍ସେନ୍ ରୟଙନ୍ ଞାଙେନ୍ କି ଅଡ଼୍କୋ ଗନିୟ୍ମଡଞ୍ଜି ଲୋବ ଗାମେନ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ତଡ୍ ନଙ୍, ଇର୍ସେନ୍ ଆରବୁ ଡକୋଏନ୍ ବନ୍ ।
Dies Gebot diente nun der Sünde als Waffe wider mich und erregte in mir allerlei böse Begierden. Denn ohne Gesetz ist die Sünde tot.
9 ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଜନାଇଞନ୍ ଆସନ୍ ଞେନ୍ ଆମେଙ୍ ଡକୋଲିଁୟ୍; ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଆଜ୍ରନାଲିଞନ୍ ସିଲଡ୍ ଇର୍ସେନ୍ ଅମେଙେନ୍ ଆରି ଞେନ୍ ରବୁଲିଁୟ୍ ।
Einst lebte ich dahin, ohne etwas vom Gesetz zu wissen. Dann trat das Gebot an mich heran. Da ward die Sünde (in mir) lebendig,
10 ଅଙ୍ଗା ବନାଁୟ୍ବର୍ ଅନମେଙନ୍ ଆସନ୍ ଡକୋଏନ୍, ତିଆତେ ଗନିୟ୍ଗିୟ୍ଲୋଙ୍ଞେନ୍ ଆରବୁ ଗାମ୍ଲେ ରାଙ୍ଡାଏନ୍ ।
und — ich starb. Das Gebot, das mir zum Leben dienen sollte, gereichte mir so in Wirklichkeit zum Tod.
11 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ରୟଙନ୍ ଞାଙ୍ଲେ ଇର୍ସେନ୍ ବାତ୍ତେ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ କଣ୍ଡାୟ୍ଲିଁୟ୍, ଆରି ତିଆତେ ବୟନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ରବ୍ବୁଲିଁୟ୍ ।
Denn die Sünde benützte das Gebot als Waffe wider mich: sie verführte mich, und so hat sie mir gerade durch das Gebot den Tod gebracht.
12 ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ମଡ଼ିର୍, ବନାଁୟ୍ବରଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ମଡ଼ିର୍, ଆଜାଡ଼ିନ୍ ଆରି ମନଙ୍ ।
Es bleibt demnach dabei: Das Gesetz an sich ist heilig, und das Gebot ist heilig, gerecht und gut.
13 ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ମନଙ୍, ତିଆତେ ପଙ୍ ଗନିୟ୍ଗିୟ୍ଲୋଙ୍ଞେନ୍ ଆରବୁ ଡେଏନ୍? ତିଆତେ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଡେଡଙ୍ ତଡ୍; ବନ୍ଡ ତିଆତେ ଇର୍ସେନ୍ ମା ଲୁମେନ୍, ମନଙ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ଡାଲନ୍ ଇର୍ସେନ୍ ଇର୍ସେ ଗାମ୍ଲେ ଅବ୍ତୁୟ୍ଲିଁୟ୍ । ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ଇର୍ସେନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ରାଙ୍ଡାଏନ୍, ତିଆସନ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ଇର୍ସେନ୍ ବରନ୍ତଙନ୍ ରାଙ୍ଡାଏନ୍ ।
Ist denn nun das Gute mein Tod geworden? Nimmermehr! Die Sünde hat mich in den Tod gestürzt. Die sollte als Sünde offenbar werden: darum hat sie mir durch das Gute den Tod gebracht. So sollte sich gerade durch den Mißbrauch des Gebotes die grenzenlose Sündigkeit der Sünde zeigen.
14 ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ପୁରାଡ଼ାଡାଗୋ, କେନ୍ଆତେ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଜନା; ବନ୍ଡ ଜେଲୁ ଡଅଙ୍ଲୋଙନ୍ ଞେନ୍ ଇର୍ସେନ୍ ଆ କମ୍ବାରି ।
Das Gesetz — so wissen wir — ist geistlich. Ich aber bin fleischlich, unter die Herrschaft der Sünde verkauft.
15 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ଇନି ଲୁମ୍ତାୟ୍ ତିଆତେ ଞେନ୍ ଅଃଜ୍ଜନାଆୟ୍, ଞେନ୍ ଇନିଜି ଲନୁମନ୍ ସାୟ୍ତାୟ୍, ତିଆତେ ଞେନ୍ ଲୁମ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଆୟ୍, ବନ୍ଡ ଇନିଜି ଅସାତାୟ୍, ତିଆତେ ଞେନ୍ ଲୁମ୍ତାୟ୍ ।
Mein ganzes Tun ist mir ein Rätsel. Ich führe ja nicht aus, was ich mir vornehme; sondern gerade was ich verabscheue, das tue ich.
16 ବନ୍ଡ ଇନିଜି ଞେନ୍ ଅସାତାୟ୍ ତିଆତେ ଞେନ୍ ଲୁମ୍ଲାୟ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ମନଙ୍ ତିଆତେ ଞେନ୍ ଡର୍ତନାୟ୍ ।
Tue ich aber das, was meinem Willen entspricht, dann stimme ich dem Gesetz innerlich zu (und erkenne an), daß es gut ist.
17 ତିଆସନ୍ ତି ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଞେନ୍ ଅଃଲ୍ଲୁମାୟ୍, ବନ୍ଡ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ଆଡ୍ରକୋତନ୍ ଆ ଇର୍ସେ ତିଆତେ ଲୁମ୍ତେ ।
Also bin ich es nicht, der das Böse vollbringt, sondern die Sünde, die in mir wohnt.
18 ଞେନ୍ ଜନା, ଅମଙ୍ଞେନ୍, ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ଞେନ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ମନଙଞ୍ଜିଆତେ ଅଃଡ୍ଡକୋନେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ମନଙ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାଞ୍ଜି ଲନୁମନ୍ ଆସନ୍ ସାୟ୍ତାୟ୍, ବନ୍ଡ ଲୁମ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଆୟ୍ ।
Ich weiß ja: es wohnt in mir, das heißt in meinem Fleisch nichts Gutes. Ich kann wohl das Gute wollen; aber mir fehlt die Kraft, es zu vollbringen.
19 ତିଆସନ୍ ଇନିଜି ମନଙ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଲନୁମନ୍ ଆସନ୍ ସାୟ୍ତାୟ୍, ତିଆତେ ଅଃଲ୍ଲୁମାୟ୍, ବନ୍ଡ ଅଙ୍ଗାତେ ଞେନ୍ ଇର୍ସେ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଅଃଲ୍ଲଡଜିଁୟ୍ ତିଆତେ ଲୁମ୍ତାୟ୍ ।
Denn ich tue nicht das Gute, das ich will; nein, das Böse, das ich nicht will, das führe ich aus.
20 ଅଙ୍ଗାତେ ଞେନ୍ ଅଃଲ୍ଲଡଜିଁୟ୍, ତିଆତେଜି ଞେନ୍ ଲୁମ୍ଲାୟ୍ ଡେନ୍, ବନ୍ଡ ତିଆତେ ଞେନ୍ ଅଃଲ୍ଲୁମାୟ୍, ଆର୍ପାୟ୍ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ଡକୋନ୍ ଆ ଇର୍ସେ ତିଆତେ ଲୁମ୍ତେ ।
Tue ich aber gerade das, was ich nicht will, so bin ich es nicht, der das Böse vollbringt, sondern die Sünde, die in mir wohnt.
21 ଞେନ୍ ମନଙ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଲନୁମନ୍ ଆସନ୍ ସାୟ୍ତାୟ୍, ବନ୍ଡ ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ଞେନ୍ ଗିୟ୍ତାୟ୍ ଆରି ଅମଙ୍ଞେନ୍ ଇର୍ସେନ୍ ଡକୋ ।
Dies ist also die Regel, die ich immer wieder finde: will ich das Gute tun, so ist das Böse da.
22 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଉଗର୍ଲୋଙ୍ଲେନ୍ ଆଡ୍ରକୋତନ୍ ଆ ପୁରାଡ଼ା ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ଲୋଙ୍ ଞେନ୍ ସର୍ଡାତନାୟ୍ ।
Denn nach meinem inneren Menschen habe ich Freude am Gesetz Gottes.
23 ବନ୍ଡ ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ଞେନ୍ ଅବୟ୍ ଆନ୍ନା ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଞେନ୍ ଗିୟ୍ତାୟ୍, ଅନିଃୟମ୍ଞେନ୍ ଆ ବିରୁଦଲୋଙ୍ ତିଆତେ ଲନୁମ୍ତନ୍; ଆରି ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ଞେନ୍ ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ଆ ଇର୍ସେ ଡକୋ, ତିଆତେ ବାତ୍ତେ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଜିଲେ ଡକ୍କୋତିଁୟ୍ ।
Ich entdecke aber in meinen Gliedern ein anderes Gesetz, das mit dem Gesetz meiner Vernunft im Kampf liegt und mich gefangennimmt für das Gesetz der Sünde, das in meinen Gliedern ist.
24 ୟୋଙ୍, ଞେନ୍ ଅବୟ୍ ଏର୍କରମ୍ମାମର୍, କେନ୍ ରନବୁ ଡଅଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଆନା ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଡୋବିଁୟ୍?
Ich unglückseliger Mensch! Wer wird mich erretten von diesem Todesleib?
25 ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ସନେନ୍ସେନନ୍ ଡେଏତୋ, ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଅମ୍ମେଲେ କେନ୍ଆତେ ଲନୁମନ୍ ଡେଏନ୍; ଞେନ୍ ମନ୍ନଲୋଙନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ଆ କମ୍ୱାରିମର୍, ବନ୍ଡ ଡଅଙ୍ଲୋଙନ୍ ଞେନ୍ ଇର୍ସେନ୍ ଆ କମ୍ୱାରିମର୍ ।
Dank sei Gott! Er hat's getan durch Jesus Christus, unseren Herrn! So bleibt es denn dabei: Auf meine eigene Kraft gestellt, diene ich mit der Vernunft dem Gesetz Gottes, mit dem Fleisch aber dem Gesetz der Sünde.
