ମାତିଉ 14
1 ତିଆଡିଡ୍ ଏରୋଦ ରାଜାନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅମ୍ଡଙେନ୍ ।
Um jene Zeit hörte der Vierfürst Herodes von Jesus,
2 ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଆ ଗୁମୁସ୍ତାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “କେନ୍ଆନିନ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାମର୍ ଜନନ୍, ଆନିନ୍ ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ୟର୍ମେଙ୍ଲେ ଡୋଲନେ, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ କେନ୍ ଆ ବୋର୍ସା କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଲୁମ୍ତେ ।”
und er sprach zu seinen Hofleuten: "Das ist Johannes der Täufer! Der ist von den Toten auferstanden, darum sind die Wunderkräfte in ihm wirksam."
3 ଏରୋଦନ୍, ଆ ଓବ୍ବାନ୍ ପିଲିପନ୍ ଆ ଡୁକ୍ରି ଏରୋଦିଆନ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାମର୍ ଜନନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଲେ, ଜିଲେ ବଣ୍ଡିସିଂଲୋଙନ୍ ଡକ୍କୋଏନ୍ ।
Herodes hatte nämlich damals Johannes ergreifen, mit Ketten binden und gefangensetzen lassen wegen Herodias, der Frau seines Bruders Philippus.
4 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାମର୍ ଜନନ୍ ଏରୋଦନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଆମନ୍ ଏରୋଦିଆନ୍ଆଡଙ୍ ଡରକ୍କୋଏନ୍ କେନ୍ଆତେ ଆମନ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଆଲ୍ଲେତେ ।”
Denn Johannes hatte ihm gesagt: "Du darfst sie nicht zur Frau haben."
5 ଆରି, ଏରୋଦନ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାମର୍ ଜନନ୍ଆଡଙ୍ ରନବ୍ବୁନ୍ ସାଜେନ୍, ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବତଙେନ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ତବ୍ବୁବ୍ଡାମର୍ ଜନନ୍ ଅବୟ୍ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମର୍ ଗାମ୍ଲେ ମାନ୍ନେଏଞ୍ଜି ।
Er hätte ihn nun gern getötet; aber er scheute sich vor dem Volke, denn das hielt ihn für einen Propheten.
6 ଏରୋଦନ୍ ଆ କରୋକ୍କୋଡ୍ ଡିନ୍ନାନ୍ ଆରଡ଼ୋଲାଞନ୍, ଏରୋଦିଆନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ିଅନ୍ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆ ତେମଡ୍ଲୋଙ୍ ତଙ୍ସେଙ୍ଡାଲନ୍ ଏରୋଦନ୍ଆଡଙ୍ ଅବ୍ମଅଁଞେନ୍ ।
Da geschah es bei der Geburtstagsfeier des Herodes, daß die Tochter der Herodias vor den Gästen tanzte. Das gefiel Herodes so sehr,
7 ସିଲତ୍ତେ ଏରୋଦନ୍ ପର୍ମାଡ଼ାଲନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଞେନ୍ ବାସାତମ୍, ଆମନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଇନି ବେଡ୍ତିଁୟ୍, ଞେନ୍ ତିଆତେ ତିୟ୍ତମ୍ ।”
daß er ihr eidlich versprach, er wolle ihr geben, um was sie bitte.
8 ଆନିନ୍ ଆୟୋଙନ୍ ଆ ଞନଙ୍ଞଙ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ବର୍ରନେ, “ତବ୍ବୁବ୍ଡାମର୍ ଜନନ୍ ଆବବ୍ ତେନ୍ନେ ଅବୟ୍ ସଡ଼ୁଆଲୋଙନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ତିୟିଁୟ୍ ।”
Da sprach sie, von ihrer Mutter dazu angestiftet: "Gib mir hier auf einer Schüssel das Haupt Johannes des Täufers!"
9 ରାଜାନ୍ କେନ୍ଆତେ ଆରମ୍ଡଙେନ୍ ଡୁକ୍କଡାଏନ୍ । ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ସରିନ୍ ଗାଗାନେନ୍ ଆତ୍ରଙ୍କୁମେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଆ ତେମଡ୍ଲୋଙ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଆନିନ୍ ପର୍ମାଡ଼ାଲନ୍, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ତିଆତେ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ବରେଞ୍ଜି ।
Darüber ward der König betrübt. Doch um des Eides und der Tischgenossen willen befahl er's ihr zu geben.
10 ଆରି ମନ୍ରାନ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ଲେ ବଣ୍ଡିସିଂଲୋଙନ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାମର୍ ଜନନ୍ ଆବବ୍ ଅବ୍ଗଗଡେନ୍,
So sandte er denn hin und ließ Johannes in seinem Kerker enthaupten.
11 ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆବବନ୍ ଅବୟ୍ ସଡ଼ୁଆଲୋଙନ୍ ପାଙ୍ଲେ ତି ଆଇସିଜନ୍ଆଡଙ୍ ତିୟେଞ୍ଜି, ଆରି ଆଇସିଜନ୍ ତିଆତେ ଆୟୋଙନ୍ ଆମଙ୍ ପାଙେନ୍ ।
Sein Haupt ward dann auf einer Schüssel hergebracht und dem Mädchen gegeben; die brachte es ihrer Mutter.
12 ସିଲତ୍ତେ ତବ୍ବୁବ୍ଡାମର୍ ଜନନ୍ ଆ ଞଙ୍ନେମର୍ଜି ଜିର୍ରେ ମରାନ୍ ପାଙ୍ଲେ ଇୟ୍ଲେ ତିଲେଜି, ଆରି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ କେନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଇୟ୍ଲେ ଅବ୍ଜନାଏଜି ।
Und seine Jünger kamen, holten seinen Leichnam und begruben ihn. Dann gingen sie hin und gaben Jesus Bericht.
13 ତବ୍ବୁବ୍ଡାମର୍ ଜନନ୍ ଆଗ୍ରବ୍ବାଏଞ୍ଜି ଆ ବର୍ନେ ଜିସୁନ୍ ଆରମ୍ଡଙେନ୍ ଆନିନ୍ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍ ଡାୟ୍ଲେ ତେତ୍ତେ ସିଲଡ୍ ସବ୍ଙାୟ୍ଲନ୍ ଅବୟ୍ ଆରିଙ୍ରିଙ୍ ଡରକୋନେଲୋଙନ୍ ଜିରେନ୍ । ମନ୍ରାଞ୍ଜି ତିଆତେ ଆରମ୍ଡଙେଞ୍ଜି ଗଡ଼ାରେଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଜିର୍ରେ ତଙିୟ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ସନ୍ଲେ ପାଙେଞ୍ଜି ।
Auf diese Kunde entfernte sich Jesus von dort in einem Boot nach einer unbewohnten Gegend, um allein zu sein. Aber die Leute hörten davon und gingen ihm zu Fuß aus den Städten nach.
14 ଆରି, ଜିସୁନ୍ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଡୁଙ୍ଲନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ଡମ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆଗ୍ରିଜେନ୍ ଇର୍ସୋୟମ୍ଡାଏନ୍, ଆରି ଆନିନ୍ ବମ୍ୱମ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ମବ୍ନଙେଞ୍ଜି ।
Als nun Jesus aus dem Fahrzeug stieg, empfand er tiefes Mitleid bei dem Anblick der großen Menge, und er heilte ihre Kranken.
15 ଅରୁବ୍ଲେ ଆପ୍ରାଙେନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେଜି, “କେନ୍ତେନ୍ନେ ତ ଆରିଙ୍ରିଙ୍ଡମ୍, ଆରି ସାଲ୍ଲୁମେନ୍ନି, ତିଆସନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ସାଇରେଙନ୍ ଜିର୍ରେ ରମ୍ମଙ୍ ରମ୍ମଙ୍ ଆସନ୍ ଜନୋମନ୍ ଇୟ୍ ଞିଏତଜି, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟାଜି ।”
Am Abend traten seine Jünger zu ihm und sprachen: "Die Gegend hier ist unbewohnt, und es ist schon spät. Laß deshalb die Leute ziehen, damit sie in die nächsten Dörfer gehen und sich Lebensmittel kaufen."
16 ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଆନିଞ୍ଜି ଜିର୍ଡଙେଜି ତଡ୍, ଇନ୍ନିଙ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗାଗାନେନ୍ ତିୟ୍ବାଜି ।”
Jesus antwortete ihnen: "Sie brauchen nicht zu gehen; gebt ihr ihnen zu essen!"
17 ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଅମଙ୍ଲେନ୍ ମନ୍ଲୟ୍ ରୁଟିନ୍ ଡ ବାଗୁ ଅୟନ୍ ତୁମ୍ ଡକୋ ।”
Sie erwiderten ihm: "Wir haben hier nichts weiter als fünf Brote und zwei Fische."
18 ଜିସୁନ୍ ଗାମେନ୍, “ତିଆତେ କେନ୍ତେନ୍ନେ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ପାଙାୟ୍ବା ।”
Er sprach: "Bringt sie mir her!"
19 ଆରି, ଆନିନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ତୋଣ୍ଡୋ ଅଗାବ୍ଲୋଙନ୍ ତନଙ୍କୁମନ୍ ଆସନ୍ ବରେଞ୍ଜି, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ତି ମନ୍ଲୟ୍ ରୁଟିନ୍ ଡ ବାଗୁ ଅୟନ୍ ଞମ୍ଲେ ରୁଆଙ୍ଗଡ୍ ତୋଣ୍ଡୋନ୍ ଆଙାଙ୍ଡାଲନ୍ ଆସିର୍ବାଦଏନ୍ କି ରୁଟିଞ୍ଜି ରେବ୍ଲେ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିୟେଞ୍ଜି, ଆରି ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ତିଆତେ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବନ୍ତାଏଞ୍ଜି ।
Und er ließ die Leute sich auf dem Gras lagern. Nun nahm er die fünf Brote und die beiden Fische, sah auf zum Himmel und sprach den Lobpreis. Dann brach er die Brote und gab sie seinen Jüngern, die Jünger aber reichten sie den Leuten.
20 ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ରୁଟିନ୍ ଜୋମ୍ଲେ ବୋଓଏଞ୍ଜି, ଆରି ଆର୍ଲାଗାଏନ୍ ଆ ରୁଟିଜି ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ବାର ଗୁରୁଲ୍ଲି ବବ୍ରିଜେଞ୍ଜି ।
So aßen alle und wurden satt. Die übriggebliebenen Brocken hob man vom Boden auf: zwölf große Körbe voll.
21 ରୁଟିନ୍ ଆଜ୍ରୋମେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି, ଆଇମରଞ୍ଜି ଡ ପସିଜଞ୍ଜି ଅଃଡ୍ଡିଡିଲନେ, ଓବ୍ବାମରଞ୍ଜି ତୁମ୍ ମନ୍ଲୟ୍ ଅଜାର ଡେତେ ଡକୋଏଞ୍ଜି ।
Es hatten aber ungefähr fünftausend Mann gegessen, ohne die Frauen und Kinder.
22 ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ ଅବ୍ତାଡ଼ନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍ ଡାୟ୍ଲେ ଆମୁକ୍କାଗଡଞ୍ଜି ଅଡିଗଡ୍ ଜନିରନ୍ ଆସନ୍ ବରେଞ୍ଜି, ଆରି ତିଆଡିଡ୍ ଆନିନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ।
Nun drängte er seine Jünger, sofort in das Boot zu gehen und an das andere Ufer vorauszufahren während er das Volk entlassen wollte.
23 ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆରାପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ପାର୍ତନାନେବାନ୍ ତୋଣ୍ଡୋ ବରୁନ୍ ଜିରେନ୍, ଆରି ଆସ୍ରାଲ୍ଲୁମେନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ତେତ୍ତେ ଆତିନ୍ସଜନ୍ ଡକୋଲନ୍ ।
Als dies geschehen, ging er auf die Bergeshöhe, um in der Einsamkeit zu beten. Beim Eintritt der Dunkelheit war er dort allein.
24 ତିଆଡିଡ୍ ଡୋଙ୍ଗାନ୍ ଅନେଙ୍ ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାଲୋଙନ୍ ସିଲଡ୍ ସଙାୟ୍ଲୋଙ୍ ଡକୋଏନ୍, ଆରି ଆକ୍ରାନ୍ ଆର୍ରିଙ୍ଗେଏନ୍ ଅଡ୍ଡୋୟ୍ଡାନ୍ ବାତ୍ତେ ଡୋଙ୍ଗାନ୍ ୟୁଲନ୍ତଡ୍ଲନ୍ ।
Inzwischen war das Boot schon mitten auf dem See und mußte heftig mit den Wellen kämpfen, denn es fuhr gegen den Wind.
25 ବନ୍ଡ ତଗଲନ୍ କମ୍ସିମୋଲ୍ ବେଡ଼ାନ୍ ଜିସୁନ୍ ତୋଣ୍ଡୋ ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାଲୋଙନ୍ ତଙିୟ୍ଲନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ।
Da, in der vierten Nachtwache, kam er, über den See hingehend, auf sie zu.
26 ଆରି ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ତୋଣ୍ଡୋ ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାଲୋଙନ୍ ଆତ୍ରଙିୟ୍ଲନ୍ଆତେ ଗିୟ୍ଲେ ବତଙ୍ଡାଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “କେରେ ବୁତନ୍” ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ବନ୍ତଙନ୍ ବାତ୍ତେ ସଜିରେଞ୍ଜି ।
Als ihn die Jünger so auf dem See wandeln sahen, waren sie entsetzt; denn sie dachten, es wäre ein Gespenst, und sie schrien laut vor Furcht.
27 ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଅବ୍ତାଡ଼ନ୍ କଡାଡ଼ିଲନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଅବ୍ବୋମଙ୍ନାବା, କେନ୍ଆତେ ଞେନ୍, ବତଙ୍ଡଙ୍ବେନ୍ ।”
Aber alsbald rief ihnen Jesus zu: "Seid getrost, ich bin's, fürchtet euch nicht!"
28 ସିଲତ୍ତେ ପିତ୍ରନ୍ ଗାମେନ୍, “ଏ ପ୍ରବୁ, ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଆମନ୍ ଡେନ୍, ଞେନ୍ ନିୟ୍ ତୋଣ୍ଡୋ ଡାଆଲୋଙନ୍ ତଙିୟ୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ବରିଁୟ୍ ।”
Da antwortete ihm Petrus: "Herr, bist du es, so laß mich auf dem Wasser zu dir kommen."
29 ଜିସୁନ୍ ଗାମେନ୍, “ଜିରାୟ୍ ।” ସିଲତ୍ତେ ପିତ୍ରନ୍ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍ ସିଲଡ୍ ପଡ୍ଲନ୍ ତୋଣ୍ଡୋ ଡାଆଲୋଙନ୍ ତଙିୟ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଜିରେନ୍ ।
Er sprach: "Komm!" Da stieg Petrus aus dem Boot und ging auf dem Wasser zu Jesus hin.
30 ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ବରନ୍ତଙ୍ଡାନ୍ ଆ ରିଙ୍ଗେ ଗିୟ୍ଲେ ବତଙେନ୍, ଆରି ଆନିନ୍ ଡାଆଲୋଙନ୍ ତବୁବ୍ଲେ ପାଙେନ୍, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ବାବ୍ବାବ୍ଲେ ବର୍ରନେ, “ପ୍ରବୁ ଞେନ୍ ଡୋବିଁୟ୍ ।”
Als er aber den starken Wind spürte, ward ihm bange, und er begann zu sinken. Da schrie er auf: "Herr, hilf mir!"
31 ଜିସୁନ୍ ଅବ୍ତାଡ଼ନ୍ ଆସିନ୍ ପାଙ୍ଲେ ପିତ୍ରନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଲେ ବରେନ୍, “ଏ ଅସୋୟ୍ ଡର୍ନେମର୍, ଇନିବା ଡାଲ୍ଗଡେନ୍?”
Sofort streckte Jesus seine Hand aus, ergriff ihn und sprach zu ihm: "Du Kleingläubiger, warum hast du gezweifelt?"
32 ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍ ଆଡ୍ରାଜେଞ୍ଜି, ରିଙ୍ଗେନ୍ ତଡେନ୍ ।
Dann stiegen sie beide in das Boot, und er Wind legte sich.
33 ସିଲତ୍ତେ ଆନାଜି ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍ ଡକୋଏଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଲୋମ୍ଲେ ବରେଞ୍ଜି, “ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଆମନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ ।”
Die anderen aber, die im Boot waren, fielen vor ihm nieder und sprachen: "Du bist wahrhaftig Gottes Sohn!"
34 ଜିସୁନ୍ ଡ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାନ୍ ପଡ୍ଲେ ଗିନ୍ନେସରତରେଙନ୍ ତୁଙେଞ୍ଜି ।
Als sie die Überfahrt vollendet hatten, stiegen sie ans Land und kamen nach Genezaret.
35 ଆରି, ତେତ୍ତେ ଆ ମନ୍ରାଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଅମ୍ମଡ୍ଲେ ତି ଆ ତୁୟାୟ୍ରେଙ୍ ସମ୍ପରାରେଙନ୍ କବରନ୍ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି, ଆରି ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋ ରୋଗମରଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଓରୋଙ୍ଲାଜି ।
Sobald ihn die Bewohner dieser Gegend erkannten, schickten sie Boten in den ganzen Umkreis.
36 ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆ ସିନ୍ରି ଆଲୁଡ୍କାବ୍ ତୁମ୍ ସନୁଙେନ୍ ଆସନ୍ ଆମଙନ୍ କାକୁର୍ତିଲଞ୍ଜି, ଆରି ଡିଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ସୁଙେଏଞ୍ଜି, ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ମନଙାଜେଞ୍ଜି ।
Da brachte man ihm alle Kranken und bat ihn, daß sie nur die Quaste seines Mantels berühren dürften. Und alle, die sie berührten, wurden gesund.
