< ମାର୍କ 4 >

1 ଜିସୁନ୍‌ ଆରି ଗାଲିଲି ଅନେଙ୍‌ ସମେଁୟ୍‌ଣ୍ଡ୍ରାଲୋଙନ୍‌ ଞନଙନ୍‌ ତନିୟନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଉଲନେ, ଆରି ଆମଙନ୍‌ ଏତ୍ତେଲେ ଆ ଗୋଗୋୟ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ରୁକ୍କୁନେଜି ଡ, ଆନିନ୍‌ ସମେଁୟ୍‌ଣ୍ଡ୍ରାଲୋଙନ୍‌ ଆଡ୍ରକୋଏନ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍‌ ଇୟ୍‌ଲେ ତଙ୍କୁମେ, ଆରି ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ସମେଁୟ୍‌ଣ୍ଡ୍ରାନ୍‌ ଆ ତୁୟାୟ୍‌ରେଙ୍‌ ଡକୋଲଞ୍ଜି ।
Dann begann er von neuem an dem Ufer des Sees zu lehren. Da sammelte sich eine sehr große Schar um ihn. Deshalb stieg er in einen Fischerkahn und setzte sich dort nieder: so war er auf dem See, während die Leute dicht gedrängt am Ufer auf dem Land standen.
2 ତି ଆ ବନେଡ଼ା ଆନିନ୍‌ ଅନବ୍‌ଜଙ୍‌ବରନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଞନଙନ୍‌ ତିୟେଞ୍ଜି, ଆନିନ୍‌ ଞନଙନ୍‌ ଆତ୍ରିୟେନ୍‌ ଆଡିଡ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଗାମେନ୍‌,
Und er lehrte sie vielerlei durch Gleichnisse. In seiner Unterweisung sagte er ihnen:
3 “ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ବା, ଅବୟ୍‌ ବୁବ୍ବୁଡ୍‌ନେମରନ୍‌ ଜମ୍ମଲନ୍‌ ବୁବ୍ବୁଡନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଡୁଙ୍‌ଲନେ ।
"Merkt auf! Ein Sämann ging aus zu säen.
4 ଆନିନ୍‌ ବୁଡା ବୁଡା ଲାଙ୍‌ଲେଡ୍‌ ଜମ୍ମଲନ୍‌ ଅନେଙ୍‌ ତଙରନ୍‌ ଗଲୋଏନ୍‌, ଆରି ଅନ୍ତିଡଞ୍ଜି ଜିର୍ରେ ତିଆତେ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ଜୋମେଜି ।
Beim Säen fielen einige Körner an den Weg. Da kamen die Vögel und pickten sie auf.
5 ଆରି ଲାଙ୍‌ଲେଡ୍‌ ଅସୋୟ୍‌ ଲବନ୍‌ ଆଡ୍ରକୋଏନ୍‌ ଅରେଙ୍‌ଲଲୋଙନ୍‌ ଗଲୋଏନ୍‌, ଆରି ଗୋଗୋୟ୍‌ ଲବତଡନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଲପଡାବ୍‌ଲାୟ୍‌,
Andere Körner fielen auf steinigen Grund, wo sie nicht viel Erde hatten. Dort schossen sie schnell in den Halm, weil es der Erdschicht an Tiefe fehlte.
6 ବନ୍‌ଡ ଓୟୋଙନ୍‌ ଆଡ୍ରୁଙ୍‌ଲନାଞନ୍‌ ତିଆତେ ଜୋମ୍‌ତୋଡାଜେନ୍‌ ଆରି ମନଙ୍‌ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ ଆଜଡ୍‌ନେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଅସରେନ୍‌ ।
Als dann die Sonne heiß schien, litten die Halme von ihrer Glut; und weil sie nicht Wurzel hatten, verdorrten sie.
7 ଆରି ଲାଙ୍‌ଲେଡ୍‌ ଅବ୍ବାଙ୍‌ନୁବ୍‌ରେଙନ୍‌ ଗଲୋଏନ୍‌, ଆରି ଅବ୍ବାଙ୍‌ନୁବନ୍‌ ଡୋଲନ୍‌ ସୋଡ଼ାଲେ ତିଆତେଜି ଲଲ୍ଲଡାଜେନ୍‌ ଆରି ଇନ୍ନିଙ୍‌ ଅଃନ୍ନଜଲୋ ।
Andere Körner fielen dahin, wo Dornen wuchsen. Da schossen die Dornen auf und erstickten die Saat, und es gab keine Frucht.
8 ଆରି, ଲାଙ୍‌ଲେଡ୍‌ ଜମ୍ମଲନ୍‌ ମନଙ୍‌ ଲବଲୋଙନ୍‌ ଗଲୋଏନ୍‌, ତିଆତେ ପଡାବ୍‌ଲେ ସୋଡ଼ାଏନ୍‌, ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ତିରିସି ଗୁନା ସାଟିଏ ଗୁନା ଆରି ସଏ ଗୁନା ଜାୟ୍‌ ଅଜଏନ୍‌ ।”
Andere Körner fielen auf guten Boden. Die keimten und wuchsen und brachten Früchte: Dreißigfältig, sechzigfältig, ja hundertfältig."
9 ଆରି ଜିସୁନ୍‌ ବର୍ରନେ, “ଆନା ଅନମ୍‌ଡଙନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆଲୁଡନ୍‌ ଡକୋ, ଆନିନ୍‌ ଅମ୍‌ଡଙେତୋ ।”
Und er schloß mit den Worten: "Wer Ohren hat zu hören, der höre!"
10 ଜିସୁନ୍‌ ଆତିନ୍‌ସଜନ୍‌ ଆଡ୍ରକୋଲନେନ୍‌ ଆଡିଡ୍‌ ଅନବ୍‌ଜଙ୍‌ବରନ୍‌ ଆରମ୍‌ଡଙେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଲାଙ୍‌ଲେନ୍ନେ, ବାରଜଣ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ସରିନ୍‌ ମାୟ୍‌ଲନ୍‌ “ଆମନ୍‌ ଇନିବା ଅନବ୍‌ଜଙ୍‌ବରନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଞନଙନ୍‌ ତିୟ୍‌ତେ ଆରି କେନ୍‌ ଆ ଗରାମ୍‌ଗାମନ୍‌ ଇନି” ଗାମ୍‌ଲେ ଜିସୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ବରେଜି ।
Als er dann wieder allein war, fragten ihn die Jünger samt den Zwölfen nach diesem Gleichnis.
11 ତିଆସନ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ରାଜ୍ୟ ଆ ସନସବର୍‌ଜି ଗନନ୍‌ଲୁଡନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବୋର୍ସାନ୍‌ ଆତିୟ୍‌ତିୟ୍‌, ବନ୍‌ଡ ତି ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ଅନବ୍‌ଜଙ୍‌ବରନ୍‌ ବାତ୍ତେ ବନରନ୍‌ ଡେତେ,
Da sprach er zu ihnen: "Euch ist vertraut des Gottesreiches geheimnisvolle Wahrheit. Den anderen aber, die draußen stehen, wird alles nur in Gleichnisreden mitgeteilt.
12 ଏଙ୍ଗାଲ୍‌ଡେନ୍‌ ‘ଆନିଞ୍ଜି ଗିଜାନ୍‌ ଗିଜାନ୍‌ ଅଃଜ୍ଜନାଏଜି, ଆରି ଅମ୍‌ଡଙାନ୍‌ ଅମ୍‌ଡଙାନ୍‌ ଅଃଗନ୍‌ଲୁଡେଜି, ଅସମୟ୍‌ ଆନିଞ୍ଜି ତିଆତେ ଜନାଡାଲେ, ଗନ୍‌ଲୁଡ୍‌ଲେ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ୟର୍ତନାଜି ଆରି କେମାନ୍‌ ଞାଙ୍‌ତଜି ।’”
Denn: Sie sollen sehen und nicht erkennen, sie sollen hören und nicht verstehen, damit sie nicht zur Umkehr kommen und Vergebung finden."
13 ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଗାମେନ୍‌, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି କେନ୍‌ ଅନବ୍‌ଜଙ୍‌ବରନ୍‌ ଅଃଗନ୍‌ଲୁଡ୍‌ବେନ୍‌ ପଙ୍‌? ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଆନ୍ନା ଅନବ୍‌ଜଙ୍‌ବରଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲେ ଏଗନ୍‌ଲୁଡ୍‌ତେ?
Dann fuhr er fort: "Dies Gleichnis versteht ihr nicht? Wie sollt ihr da die anderen alle fassen?
14 ବୁବ୍ବୁଡ୍‌ନେମରନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ବିଡ୍‌ତେ,
Der Sämann sät das Wort.
15 ଲାଙ୍‌ଲେଡ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି କେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଡକୋଜି, ଆନାଜି ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ତଜି, ଆରି ଅମ୍‌ଡଙାନ୍‌ ଅମ୍‌ଡଙାନ୍‌ ସିଲତ୍ତେମା ଆମଙଞ୍ଜି ଆବ୍ରୁଡ୍‌ଲ୍ଲନେନ୍‌ ଆ ବର୍ନେଜି ସନୁମନ୍‌ ରାଉଡାଲନ୍‌ ଇୟ୍‌ତାୟ୍‌ ପାଙେ, ଆନିଞ୍ଜି ଜମ୍ମଲନ୍‌ ଆବ୍ରୁଡ୍‌ଲ୍ଲନେନ୍‌ ଅନେଙ୍‌ ତଙରନ୍‌ ଆ ଲବ ଅନ୍ତମ୍‌ ।
Bei denen das Wort an den Weg fällt, da wird das Wort wohl ausgesät, doch wenn sie es kaum gehört, so kommt schon der Satan und nimmt das in ihr Herz gestreute Wort hinweg.
16 ତିଅନ୍ତମ୍‌, ଆନାଜି ବର୍ନେନ୍‌ ଅମ୍‌ଡଙାନ୍‌ ଅମ୍‌ଡଙାନ୍‌ ସର୍ଡାନ୍‌ ବାତ୍ତେ ତିଆତେ ଜାତଜି,
Bei denen der Same auf steinigen Boden fällt, die nehmen das Wort, sobald sie es hören, mit Freuden auf;
17 ବନ୍‌ଡ ଆମଙଞ୍ଜି ଆଜଡନ୍‌ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ ଲାମେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଗଡ୍ଡେଃ ମତ୍ରମ୍‌ ଡକୋତଞ୍ଜି, ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ବର୍ନେନ୍‌ ଆ ଲତ୍ତେଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ଡଣ୍ଡନ୍‌, ଡନଣ୍ଡାୟନ୍‌ ଞାଙେଞ୍ଜି ଡେନ୍‌, ଆନିଞ୍ଜି ସିଲତ୍ତେମା ଡର୍ନେନ୍‌ ଅମ୍‌ରେଙ୍‌ତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଜମ୍ମଲନ୍‌ ଆବ୍ରୁଡ୍‌ଲ୍ଲନେନ୍‌ ଅରେଙ୍‌ଲନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ।
aber es schlägt in ihnen nicht Wurzel, sondern sie halten nur eine Zeitlang aus. Kommt dann Trübsal oder Verfolgung wegen des Wortes, so werden sie bald im Glauben wankend.
18 ଆରି ଆନାଜି ବର୍ନେନ୍‌ ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ତଜି, ଆରି ଅନମେଙନ୍‌ ଆନିଃୟମ୍‌, ଅନର୍ଜେନ୍‌ ଡ ଆନ୍ନା ଅନିଃୟମ୍‌ଜି ଗନ୍‌ଲେ ବର୍ନେନ୍‌ ଲାତ୍ତିନ୍‌ତେ, ଆରି ତିଆତେ ଅଃନ୍ନଜଏ,
Bei anderen fällt der Same unter die Dornen. Diese Leute sind wohl Hörer des Wortes,
19 ତି ଆ ମନ୍‌ରାଜି ଜମ୍ମଲନ୍‌ ଆବ୍ରୁଡ୍‌ଲ୍ଲନେନ୍‌ ଅବ୍ବାଙ୍‌ନୁବ୍‌ରେଙନ୍‌ ଆ ଲବ ଅନ୍ତମ୍‌ । (aiōn g165)
aber die irdischen Sorgen, der verführerische Reiz des Reichtums und tausend andere Begierden, die dringen ins Herz und ersticken das Wort, und es bleibt ohne Frucht. (aiōn g165)
20 ଆରି, ଆନାଜି ବର୍ନେନ୍‌ ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ଲେ ତିଆତେ ଜାତଜି ଆରି ତିରିସି ଗୁନା, ସାଟିଏ ଗୁନା, ସଏ ଗୁନା ଅଜତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଜମ୍ମଲନ୍‌ ଆବ୍ରୁଡ୍‌ଲ୍ଲନେନ୍‌ ମନଙ୍‌ ଲବନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ।”
Aber auch solche gibt es, bei denen der Same auf guten Boden fällt. Die hören das Wort und nehme es auf und bringen Frucht: Dreißigfältig, sechzigfältig, ja hundertfältig."
21 ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଆରି ବରେଞ୍ଜି, “ପିଙ୍କନ୍‌ ଇନି ମାଡ଼ିଞନ୍‌ ଆ ଜାୟ୍‌ତା ଅଡ଼େ କଟନ୍‌ ଆ ଜାୟ୍‌ତା ଡନକ୍କୋନ୍‌ ଆସନ୍‌ ପଙ୍‌ ତନରନ୍‌ ଡେତେ? ପିଙ୍କପିଲନ୍‌ ଆ ତୋଣ୍ଡୋଲୋଙ୍‌ ଡନକ୍କୋନ୍‌ ଆସନ୍‌ ପଙ୍‌ ତିଆତେ ତନରନ୍‌ ଅଃଡ୍ଡେଏ?
Weiter sprach er zu ihnen: "Bringt man eine Lampe in ein Zimmer, um sie unter einen Scheffel oder unter ein Bett zu setzen? Nein, man stellt sie auf den Leuchter.
22 ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଏର୍‌ନବ୍‌ଗିୟ୍‌ତାନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଇନ୍ନିଙ୍‌ ଆସସ ତଡ୍‌, ଆରି ଅଙ୍ଗାତେ ଆସସ ଡକୋ, ତିଆତେ ଅନବ୍‌ଗିୟ୍‌ତାନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆସସ ଡକୋ ।
Denn nichts ist so verborgen, daß es nicht einmal offenbar würde; und nicht ist so versteckt, daß es nicht dereinst ans Licht käme.
23 ଆନା ଅନମ୍‌ଡଙନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆଲୁଡନ୍‌ ଡକୋ, ଆନିନ୍‌ ଅମ୍‌ଡଙେତୋ ।”
Wer Ohren hat zu hören, der höre!"
24 ଜିସୁନ୍‌ ଆରି ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଇନି ଏଅମ୍‌ଡଙ୍‌ତେ, ତିଆତେ ଆସନ୍‌ ଗିୟ୍‌ଡମ୍‌ନାବା । ଅଙ୍ଗା ଆ ତନରେଡ୍‌ଲୋଙ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏତରେଡ୍‌ତେ, ତି ଆ ତନରେଡ୍‌ଲୋଙ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆସନ୍‌ ତରେଡ୍‌ଲେ ତିୟ୍‌ତବେନ୍‌, ଆରି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଗୋଗୋୟ୍‌ ତନିୟନ୍‌ ଡେତେ ।
Dann fuhr er fort: "Achtet auf das, was ihr hört! Mit dem Maß, womit ihr meßt, soll euch, den Hörern, zugemessen werden, und noch darüber hinaus.
25 ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଆନା ଆମଙ୍‌ ଡକୋ, ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ତନିୟନ୍‌ ଡେତେ, ଆରି ଆନା ଆମଙ୍‌ ଇନ୍ନିଙ୍‌ ତଡ୍‌, ଆମଙନ୍‌ ଇନି ଡକୋ, ତିଆତେ ନିୟ୍‌ ଆମଙନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ପନାଙନ୍‌ ଡେତେ ।”
Denn wer (die rechte Aufmerksamkeit) hat, dem wird (Erkenntnis) mitgeteilt; wer (sie) aber nicht hat, dem soll sogar (das wenige), was er (noch an Erkenntnis) hat, genommen werden."
26 ଜିସୁନ୍‌ ଆରି ବର୍ରନେ, “ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ରାଜ୍ୟ କେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌, ଅବୟ୍‌ ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଆ ବସେଙ୍‌ଲୋଙନ୍‌ ଜମ୍ମଲନ୍‌ ବିଡ୍‌ତେ,
Weiter sprach er: "Mit dem Gottesreich verhält es sich so wie mit einem Landmann, der Samen auf den Acker streut.
27 ଆନିନ୍‌, ତଗଲନ୍‌ ଡିମଡ୍‌ତନେ ତମ୍‌ବାନ୍‌ ଡୋତନେ, ଆରି ଜମ୍ମଲନ୍‌ ଏଙ୍ଗାଲେ ପଡାବ୍‌ଲେ ସୋଡ଼ାତେ, ତିଆତେ ଆନିନ୍‌ ଅଃଜ୍ଜନାଏ ।
Mag er schlafen oder wachen, bei Nacht und bei Tage — der Samen sprießt, und der Halm wird länger, er begreift nicht, wie es zugeht.
28 ଲବନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଡମ୍‌ ଜଅନ୍‌ ଅବ୍‌ଜତେ, ପର୍ତମ୍ମୁ ଆ ଅଲାନ୍‌, ତିକ୍କି ସିସାନ୍‌, ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ସିସାଲୋଙନ୍‌ ବରିୟ୍‌ ଜନ୍‌ରୋମନ୍‌ ।
Ganz von selbst bringt die Erde Frucht: Zuerst den Halm, dann die Ähre, dann den Weizen, der die Ähre füllt.
29 ବନ୍‌ଡ ଜନ୍‌ରୋମନ୍‌ ଅଗୁରେନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ଗଡ୍‌ଗଡ୍‌ନେ ବେଡ଼ାନ୍‌ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍‌ ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ କଡ଼ତ୍ତିନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଗଡ୍‌ତେ ।”
Ist aber die Frucht zur Reife gelangt, so schickt er alsbald die Schnitter hin; denn die Erntezeit ist da!"
30 “ଜିସୁନ୍‌ ଆରି ବର୍ରନେ, ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଆନା ସରିନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ରାଜ୍ୟ ଜଙ୍‌ବୋ? ଅଙ୍ଗା ଆନବ୍‌ଜଙ୍‌ବର୍‌ ବାତ୍ତେ ତିଆତେ ବର୍ନେବୋ?
Weiter sprach er: "Wie sollen wir Gottes Königreich abbilden, oder in welche Gleichnisrede sollen wir es fassen?
31 ତିଆତେ ଅବୟ୍‌ ସୋର୍ସୋବାୟନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌, ଲବଲୋଙନ୍‌ ଆବ୍ରୁଡ୍‌ଲ୍ଲନେନ୍‌ ଆଡିଡ୍‌ ତିଆତେ ପୁର୍ତିଲୋଙନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆବାୟ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ସନ୍ନା,
Es ist einem Senfkorn gleich. Sät man das aufs Land, so ist's das kleinste unter allen Samenkörnern auf Erden.
32 ବନ୍‌ଡ ବୁଡ୍‌ଲନ୍‌ ଡେନ୍‌ ତିଆତେ ସୋଡ଼ାଡାଲେ ଡୋତନେ ଆରି କୋତ୍ତାଲୋଙନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆ ଓଆବ୍‌ଜି ସିଲଡ୍‌ ତିଆତେ ସୋଡ଼ାତେ, ଆରି ଆ କେଣ୍ଡାରଞ୍ଜି ଏତ୍ତେଲେ ସୋଡ଼ାରାତେ ଡ, ତି ଆରାନୁବ୍‌ ଆ ଲୁମ୍ମୁଲୋଙନ୍‌ ଅନ୍ତିଡଞ୍ଜି ଇୟ୍‌ତାୟ୍‌ ବସାନେଜି ।”
Aber ist es einmal gesät, so wächst es heran und wird am größten unter allen Gartenkräutern. Ja es treibt so große Zweige, daß unter seinem Schatten die Vögel des Himmels nisten können."
33 ଆନିନ୍‌ କେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଗୋଗୋୟ୍‌ ଅନବ୍‌ଜଙ୍‌ବରନ୍‌ ବାତ୍ତେ ରପ୍ତି ଆଗ୍ରନ୍‌ଲୁଡ୍‌ତେଞ୍ଜି ଅନ୍ତମ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଞନଙନ୍‌ ତିୟେନ୍‌ ।
Durch viele solche Gleichnisreden verkündigte er den Leuten je nach ihrer Fassungskraft das Wort.
34 ଆରି ଅନବ୍‌ଜଙ୍‌ବରନ୍‌ ଅମ୍‌ରେଙ୍‌ଡାଲେ ଆନିନ୍‌ ଆମଙଞ୍ଜି ଅନ୍ନିଙ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ଅଃବ୍ବର୍ରନେ । ବନ୍‌ଡ ଆନିନ୍‌ ଆତିନ୍‌ସଜନ୍‌ ଆଡ୍ରକୋଲନ୍‌ ଆଡିଡ୍‌ କେନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆ ବର୍ନେଜି ଆ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି ।
Während er aber zu dem Volk überhaupt nur in Gleichnissen zu reden pflegte, gab er seinen Jüngern, wenn er mit ihnen allein war, von den Gleichnisreden stets eine Auslegung.
35 ତି ଆ ଡିନ୍ନା ଆସ୍ରାଲ୍ଲୁମେନ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ୟବା, ସମେଁୟ୍‌ଣ୍ଡ୍ରାନ୍‌ ଆ ଅଡିଗଡ୍‌ ଏଜିର୍ବା ।”
Am Abend jenes Tages sprach er zu seinen Jüngern: "Laßt uns ans andere Ufer fahren!"
36 ସିଲତ୍ତେ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ମନ୍‌ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଅମ୍‌ରେଙ୍‌ଡାଲେ, ଜିସୁନ୍‌ ଅଙ୍ଗା ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙ୍‌ ତଙ୍କୁମ୍‌ଲେ ଡକୋଲନେ ତି ଆ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙ୍‌ ଡାଜେଞ୍ଜି, ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଆନିଞ୍ଜି ସରିନ୍‌ ଓରୋଙେଞ୍ଜି, ଆରି ଆନ୍ନା ଡୋଙ୍ଗାଞ୍ଜି ନିୟ୍‌ ଆମଙଞ୍ଜି ଡକୋଏନ୍‌ ।
Da ließen sie die Menge gehen und führten ihn, müde wie er war, ins Boot. Noch andere Boote fuhren mit ihm.
37 ତିକ୍କି, ଏରବ୍ବୋମଙ୍‌ଡାଗୋ ଆକ୍ରାନ୍‌ ରିଙ୍ଗେତିରନ୍‌ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍‌, ଆରି ଅଡ୍ଡୋୟ୍‌ଡାନ୍‌ ଆତ୍ରଙ୍‌ଞାଲାଞନ୍‌ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍‌ ଡାଆନ୍‌ ବରିୟ୍‌ଲେ ପାଙେନ୍‌ ।
Da brach ein heftiger Sturmwind los, und die Wogen schlugen hinein ins Boot, daß es sich mit Wasser zu füllen begann.
38 ତିଆଡିଡ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ଡୋଙ୍ଗାନ୍‌ ଆ ତିକ୍କିଗଡ୍‌ ଅନିବବ୍‌ଲୋଙନ୍‌ ଆବବନ୍‌ ଡକ୍କୋଡାଲେ ଲୁଡ୍‌ଲେ ଡକୋଲନ୍‌, ଆରି ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ତର୍ତର୍ରେ ବରେଞ୍ଜି, “ଏ ଞନଙ୍‌ତିୟ୍‌ମର୍‌, ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ରବୁଲଲେନ୍‌, ଆମନ୍‌ ଇନ୍ନିଙ୍‌ ପଙ୍‌ ଅଃନ୍ନିୟମେ?”
Und er war hinten im Heck, auf dem Kissen schlafend niedergestreckt. Da weckten sie ihn und sprachen zu ihm: "Meister, kümmert's dich nicht, daß wir ertrinken?"
39 ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍‌ ଡୋଲନ୍‌ ରିଙ୍ଗେନ୍‌ ବବ୍‌ତଙ୍‌ଡାଲେ ଅଡ୍ଡୋୟ୍‌ଡାନ୍‌ ବରେନ୍‌, “କଡ଼ିଙା, ରିଙ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଡକୋନା ।” ସିଲତ୍ତେ ରିଙ୍ଗେନ୍‌ ତଡେନ୍‌ ଆରି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ରିଙ୍‌ରିଙେନ୍‌ ।
Da stand er auf und schalt den Wind und sprach zum See: "Schweig! Verstumme!" Da legte sich der Wind, und es ward eine tiefe Stille.
40 ଆରି, ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇନିବା ଡିୟ୍‌ନେ ଆ ବନ୍ତଙିୟ୍‌ଜି? ନମିନ୍ତାନ୍‌ ପଙ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଃଡ୍ଡର୍ନେ?”
Da sprach er zu ihnen: "Warum seid ihr so furchtsam? Fehlt's euch denn noch immer an Glauben?"
41 ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଆକ୍ରାନ୍‌ ବତଙ୍‌ଡାଲେ ତର୍ଡମ୍‌ ଅଲ୍‌ବରେଞ୍ଜି, “ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ କେନ୍‌ଆନିନ୍‌ ଆନା, ରିଙ୍ଗେନ୍‌ ଡ ଅଡ୍ଡୋୟ୍‌ଡାନ୍‌ ନିୟ୍‌ କେନ୍‌ ଆ ବର୍ନେନ୍‌ ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ତଜି?”
Da erfaßte sie großes Entsetzen, und sie sprachen zueinander: "Wer ist doch dieser Mann, daß ihm selbst Wind und Wogen gehorchen?"

< ମାର୍କ 4 >