ମାର୍କ 14
1 ଆରି ବାଗୁ ଡିନ୍ନା ଆ ତିକ୍କି ଅନେଲାୟ୍ପୁରନ୍ ଡ କମିରନ୍ ଏର୍ମନାୟନ୍ ଆ ରୁଟିଜୋମ୍ ଡିନ୍ନାନ୍ ଅଡ଼ୋତାୟ୍, ତି ଆ ବନେଡ଼ା ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଡ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଅଜନା ଞମ୍ଲୋଙ୍ ଞମ୍ଲେ ରବ୍ବୁଏଜି, ତିଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ତଙରନ୍ ସାୟ୍ଲେ ଡକୋଲଞ୍ଜି ।
ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ଓ ଖମୀରଶୂନ୍ୟ ରୁଟିର ପର୍ବ ପଡ଼ିବାକୁ ଦୁଇ ଦିନ ଥିଲା। ସେହି ସମୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ କିପରି ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଛଳରେ ଧରି ବଧ କରିପାରନ୍ତି, ସେଥିର ଉପାୟ ଖୋଜୁଥିଲେ।
2 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଗାମେଞ୍ଜି, “ପୁର୍ପୁରିଙନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃଞମ୍ବୋ, ଅସମୟ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ଗୋଡ଼େନ୍ ଡୁଙ୍ତନାୟ୍ ।”
କାରଣ ସେମାନେ କହିଲେ, ପର୍ବ ସମୟରେ ନୁହେଁ, କାଳେ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହେବ।
3 ଜିସୁନ୍ ବେତନିଆଲୋଙନ୍ ମୋଡ୍ଡୋ ସିମନନ୍ ଆସିଂ ଆଗ୍ରାଗାଲନେନ୍ ଆଡିଡ୍ ଅବୟ୍ ଆଇବଜନ୍ ବକୋମ୍ପା ଲଙିଡ୍ ମିଞଲନ୍ ପାଙ୍ଲେ, ତି ଆ କୋମ୍ପା ପାଲ୍ଲେ, ଜିସୁନ୍ ଆବବ୍ଲୋଙ୍ ମିଞଲନ୍ ଲାଏନ୍ ।
ସେ ବେଥନୀୟାରେ କୁଷ୍ଠରୋଗରୁ ସୁସ୍ଥ ପାଇଥିବା ଶିମୋନଙ୍କ ଗୃହରେ ଭୋଜନରେ ବସିଥିବା ସମୟରେ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଗୋଟିଏ ପାତ୍ରରେ ବହୁମୂଲ୍ୟ ବିଶୁଦ୍ଧ ଜଟାମାଂସୀ ସୁଗନ୍ଧି ତୈଳ ଆଣି ସେହି ପାତ୍ର ଭାଙ୍ଗି ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକରେ ଢାଳିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
4 ବନ୍ଡ ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ବରାବ୍ଡାଲେ ତର୍ଡମ୍ କଡାଡ଼ିଲନ୍ ବର୍ରଞ୍ଜି, “କେନ୍ ଆଇବଜନ୍ ଇନିବା ଲଙିଡ୍ ମିଞଲନ୍ ଅବ୍ମୋସ୍ସାତେ?”
କିନ୍ତୁ କେତେକ ଲୋକ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ କହିଲେ, ତୈଳ କାହିଁକି ଏପରି ନଷ୍ଟ ହେଲା?
5 ଆନିଞ୍ଜି ଆଇବଜନ୍ଆଡଙ୍ ଗବ୍ରୟ୍ଡାଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “କେନ୍ ଆ ମିଞଲ୍ ତମ୍ଲୋଙ୍ ତମ୍ଲେ ତି ଆ ତଙ୍କା ଡୋଲେୟ୍ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତନିୟନ୍ ଡେତେ ବନ୍ ।”
ଏହି ତୈଳ ତ ତିନିଶହ ଦିନର ମଜୁରୀ ସମାନ ଟଙ୍କାରୁ ଅଧିକ ମୂଲ୍ୟରେ ବିକ୍ରୟ କରାଯାଇ ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇ ପାରିଥାଆନ୍ତା। ତେଣୁ ସେମାନେ ସେହି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକକୁ ଗାଳି କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
6 ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଗାମେନ୍, “ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଏଗାମ୍ଡଙ୍, ଇନିବା ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବାଉଲ୍ଲି ଏଏମ୍ମେତେ? ଆନିନ୍ ଞେନ୍ ଆସନ୍ ମନଙ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଲୁମେନ୍ ।
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ କହିଲେ, “ତାହାକୁ ଛାଡ଼ିଦିଅ; କାହିଁକି ତାହାକୁ କଷ୍ଟ ଦେଉଅଛ? ସେ ମୋ ପ୍ରତି ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରିଅଛି।
7 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଡୋଲେୟ୍ମରଞ୍ଜି ତ ଡିତାନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଡକୋତଞ୍ଜି, ଆରି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଲଡୟ୍ତବେନ୍ ତିଆଡିଡ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଆସନ୍ ମନଙ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଲୁମ୍ଲେ ଏତିୟ୍ତଜି, ବନ୍ଡ ଞେନ୍ ଆଏଡ଼ର୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଅଃଡ୍ଡକୋନାୟ୍ ।
କାରଣ ଦରିଦ୍ରମାନେ ତ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଅଛନ୍ତି, ଆଉ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯେତେବେଳେ ଇଚ୍ଛା, ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କର ଉପକାର କରିପାର; ମାତ୍ର ମୁଁ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ନ ଥିବି।
8 ଆନିନ୍ ଇନି ଲୁମ୍ଲେ ରପ୍ତିତେ ତିଆତେ ଆନିନ୍ ଲୁମେନ୍, ଆନିନ୍ ମସାନ୍ନିନ୍ ଆସନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ମା ମିଞଲନ୍ ବାତ୍ତେ ଡଅଙ୍ଞେନ୍ ଅବିସେକଲିଁୟ୍ ।
ତାହାର ଯାହା ସାଧ୍ୟ, ତାହା ସେ କରିଅଛି; ସେ ସମାଧି ନିମନ୍ତେ ମୋହର ଶରୀରକୁ ପୂର୍ବରୁ ତୈଳରେ ଅଭିଷେକ କରିଅଛି।
9 ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ବର୍ତବେନ୍, ସମ୍ପରା ପୁର୍ତିନ୍ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍ ମନଙ୍ବରନ୍ ଅନପ୍ପୁଙନ୍ ଡେଏନ୍ ଆଡିଡ୍, କେନ୍ ଆଇବଜନ୍ଆଡଙ୍ ମନନ୍ନେନ୍ ଆସନ୍ କେନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ନିୟ୍ ବର୍ନେନ୍ ଡେଏତୋ ।”
ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସମସ୍ତ ଜଗତର ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ସୁସମାଚାର ଘୋଷଣା କରାଯିବ, ସେ ସ୍ଥାନରେ ଏ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକର ସ୍ମରଣାର୍ଥେ ତାହାର ଏହି କର୍ମର କଥା ମଧ୍ୟ କୁହାଯିବ।”
10 ସିଲତ୍ତେ ବାରଜଣଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଇସ୍କାରିତ ଜିଉଦା ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ ଞଙ୍ନେମରନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍, ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସନୋରୋପ୍ପାୟନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଆମଙଞ୍ଜି ଇୟେନ୍ ।
ସେଥିରେ ବାର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଇଷ୍କାରିୟୋତୀୟ ଯିହୂଦା ନାମକ ଜଣେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଲା।
11 ତିଆତେ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ସର୍ଡାଡାଏଞ୍ଜି ଆରି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଡାବ୍ବୋନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ବାସାଏଞ୍ଜି । ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଜିଉଦାନ୍ ଆ ରନୟଙନ୍ ଗିୟ୍ଲେ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଆସିଲୋଙଞ୍ଜି ସନୋରୋପ୍ପାୟନ୍ ଆସନ୍ ତଙରନ୍ ସାୟ୍ଲେ ଡକୋଲନ୍ ।
ସେମାନେ ତାହା ଶୁଣି ଆନନ୍ଦିତ ହେଲେ ଓ ତାହାଙ୍କୁ ଟଙ୍କା ଦେବା ପାଇଁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କଲେ। ସେଥିରେ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ସୁବିଧା ଅନୁସାରେ କିପରି ଧରାଇଦେଇ ପାରେ, ଏହା ଅନ୍ୱେଷଣ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା।
12 କମିରନ୍ ଏର୍ମନାୟନ୍ ରୁଟିଜୋମ୍ ଡିନ୍ନାଇଙନ୍, ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଆଅନ୍ ମେଣ୍ଡାନ୍ ଅନମଙନ୍ ତନିୟନ୍ ଡେତେ ତିଆଡିଡ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆମନ୍ ଆସନ୍ ଅନେଲାୟ୍ପୁରନ୍ ଆ ଗାଗାନେ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ଇୟ୍ ଏବ୍ଜାଡାନାୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଆମନ୍ ଲଡୟ୍ତମ୍?”
ପରେ ଖମୀରଶୂନ୍ୟ ରୁଟି ପର୍ବର ପ୍ରଥମ ଦିନରେ, ଯେଉଁ ଦିନ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ମେଷଶାବକ ବଳିଦାନ କରାଯାଏ, ସେହି ଦିନ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ କେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଆପଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବୁ ବୋଲି ଆପଣ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି?
13 ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ବାଗୁନେଆଡଙ୍ ଏନ୍ନେଲେ ବର୍ରେ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଗଡ଼ାନ୍ ଇୟ୍ବା, ଆରି ଡାଆସୋଡନ୍ ପାଙ୍ଲେ ଆଜିର୍ତେନ୍ ଆଡିଡ୍ ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଇୟ୍ତେ ଏରବାଙେ, ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସଣ୍ଡୋଙ୍ଲେ ପାଙ୍ବା,
ସେଥିରେ ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣକୁ ଏହା କହି ପଠାଇଲେ, “ତୁମ୍ଭେମାନେ ନଗରକୁ ଯାଅ, ଆଉ ଜଳକୁମ୍ଭ ଘେନି ଯାଉଥିବା ଜଣେ ଲୋକ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଭେଟିବ; ତାହାର ପଛେ ପଛେ ଯାଅ;
14 ଆନିନ୍ ଅଙ୍ଗା ଆସିଂ ଇୟ୍ତେ ଗନେ, ତି ଆସିଂ ଆ ସୋଡ଼ାମର୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ ବର୍ବା, ‘ଞନଙ୍ତିୟ୍ମରନ୍ ବର୍ରନେ, ଞେନ୍, ଞଙ୍ନେମର୍ଞେଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ଅନେଲାୟ୍ପୁରନ୍ ଆ ଗାଗାନେ ପାଡ଼େତନାୟ୍ ତି ଆ କନୁଆମର୍ସିଂ ଅଡ଼େଙ୍ଗା?’
ସେ ଯେଉଁ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ, ସେହି ଗୃହର କର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ କୁହ, ଗୁରୁ ପଚାରୁଅଛନ୍ତି, ମୁଁ ମୋହର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଯେଉଁଠାରେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପାଳନ କରିବି, ମୋହର ସେହି ଅତିଥିଶାଳା କାହିଁ?
15 ଆନିନ୍ ତୋଣ୍ଡୋନ୍ ଆସିଂ ଅବୟ୍ ଆତୁବ୍ତୁବନ୍ଆତେ ଅବ୍ତୁୟ୍ତବେନ୍ । ଆମ୍ୱେନ୍ ଞେନ୍ ଆସନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଅବ୍ଜାଡାଲେ ଇୟ୍ ଡକ୍କୋବା ।”
ସେଥିରେ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସୁସଜ୍ଜିତ ଓ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଗୋଟିଏ ଉପରିସ୍ଥ ବୃହତ କୋଠରୀ ଦେଖାଇଦେବେ; ସେ ସ୍ଥାନରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କର।”
16 ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଜିର୍ରେ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ବର୍ରେ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି, ଏତ୍ତେଲେମା ଗିୟ୍ଲେ ଅନେଲାୟ୍ପୁରନ୍ ଆ ଗାଗାନେ ଆସନ୍ ଇୟ୍ଲେ ଅବ୍ଜାଡାଏଜି ।
ତହିଁରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରି ନଗରରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ପୁଣି, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଯେପରି କହିଥିଲେ, ସେହିପରି ଦେଖି ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ।
17 ଆସ୍ରାଲ୍ଲୁମେନ୍, ଜିସୁନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଜିର୍ରାଜି ।
ସନ୍ଧ୍ୟା ହୁଅନ୍ତେ ସେ ବାର ଶିଷ୍ୟଙ୍କ ସହିତ ଆସିଲେ।
18 ଆନିଞ୍ଜି ତଙ୍କୁମ୍ଲେ ଆଗ୍ରାଗାଲଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ଗାମେନ୍, “ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ବର୍ତବେନ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଲୋଙ୍ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ, ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଞେନ୍ ସରିନ୍ ଗାଗାତନେ, ଆନିନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ବନେରାଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ତିଁୟ୍ ।”
ସେମାନେ ବସି ଭୋଜନ କରୁଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, ଯେ କି ମୋʼ ସାଙ୍ଗରେ ଭୋଜନ କରୁଅଛି, ସେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ।”
19 ସିଲତ୍ତେ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଡୁକ୍କଡାଲନ୍ ଅବୟ୍ନେ ଅବୟ୍ନେ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଆନିନ୍ ଞେନ୍ ପଙ୍?”
ସେଥିରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଦୁଃଖିତ ହୋଇ ଜଣ ଜଣ କରି ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ସେ କଅଣ ମୁଁ?
20 ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେନ୍, “ବାରଜଣଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ, ଆନା ଞେନ୍ ସରିନ୍ ଗିନାଲୋଙ୍ଞେନ୍ ଆ ରୁଟିନ୍ ଜୋବ୍ଡାତେ ଆନିନ୍ ।
ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ବାରଜଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, ଯେ କି ମୋʼ ସହିତ ପାତ୍ରରେ ହାତ ବୁଡ଼ାଉଅଛି।
21 ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଆ ବର୍ନେ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ଆଇଡିଡନ୍ ଡକୋ, ଏତ୍ତେଲେ ଆନିନ୍ ରବୁତେ, ବନ୍ଡ ଆନା ଆସିଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ସନୋରୋପ୍ପାୟନ୍ ଡେତେ, ୟୋଙ୍, ତି ଆ ମନ୍ରା ପନବ୍ରଡନ୍ ଞାଙ୍ତେ, ଆର୍ପାୟ୍ ଆନିନ୍ କରୋଡ୍କ୍କୋଡନ୍ ଅଃଡ୍ଡେଲୋ ନଙ୍ ଆନିନ୍ ଆସନ୍ ମନଙ୍ ଡେତେ ବନ୍ ।”
ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯେପରି ଲେଖାଅଛି, ସେହିପରି ସେ ଯାଉଅଛନ୍ତି ସତ୍ୟ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଲୋକ ଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଅଛନ୍ତି, ହାୟ, ସେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର! ସେହି ଲୋକ ଜନ୍ମ ହୋଇ ନ ଥିଲେ ତାହା ପକ୍ଷରେ ଭଲ ହୋଇଥାଆନ୍ତା।”
22 ଆନିଞ୍ଜି ଆଗ୍ରାଗାଲଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ରୁଟିନ୍ ଞମ୍ଲେ ଆସିର୍ବାଦଏନ୍ ଆରି ତିଆତେ ରେବ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିୟ୍ଲେ ବର୍ରନେ, “ନବା କେନ୍ଆତେ ଡଅଙ୍ଞେନ୍ ।”
ସେମାନେ ଭୋଜନ କରୁଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ରୁଟି ଘେନି ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ ଓ ତାହା ଭାଙ୍ଗି ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଇ କହିଲେ, “ନିଅ, ଏହା ମୋହର ଶରୀର।”
23 ଆରି, ଆନିନ୍ ଗିଲ୍ଲନ୍ ଞମ୍ଲେ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ସନେନ୍ସେନ୍ ତିୟ୍ଲେ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିୟେଞ୍ଜି ଆରି ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ତେତ୍ତେ ସିଲଡ୍ ଗାଏଞ୍ଜି ।
ପୁଣି, ସେ ପାନପାତ୍ର ଘେନି ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଲେ ଓ ସମସ୍ତେ ସେଥିରୁ ପାନ କଲେ।
24 ଆରି, ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “କେନ୍ଆତେ ସନିବ୍ଡେୟ୍ବର୍ ମିଞାମ୍ଞେନ୍, କେନ୍ଆତେ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆସନ୍ ଜନବ୍ତଡନ୍ ଡେଏନ୍ ।
ଆଉ, ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଯେଉଁ ନିୟମର ରକ୍ତ ଅନେକଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଢାଳି ଦିଆଯାଏ, ଏ ମୋହର ସେହି ରକ୍ତ।
25 ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ବର୍ତବେନ୍, ଅଙ୍ଗା ଡିନ୍ନା ଞେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟଲୋଙ୍ ରଙ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାଡାନ୍ ଗାତାୟ୍, ତି ଆ ଡିନ୍ନା ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଅଡ଼ୋଆଞନ୍ ଜାୟ୍ କେନ୍ଆତେ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଆରି ଅଃଗାଆୟ୍ ।”
ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ଦିନ ମୁଁ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ନୂଆ କରି ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଳର ରସ ପାନ କରିବି, ସେହି ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହା ଆଉ କେବେ ହେଁ ପାନ କରିବି ନାହିଁ।”
26 ଆରି, ଆନିଞ୍ଜି କନନନ୍ କନ୍ଲେ, ସେନ୍ଲେ ସେନ୍ଲେ ଜିତବୁରନ୍ ଆ ତୋଣ୍ଡୋ ଜିରେଞ୍ଜି ।
ପୁଣି, ସେମାନେ ସ୍ତବଗାନ କଲା ଉତ୍ତାରେ ଜୀତପର୍ବତକୁ ବାହାରିଗଲେ।
27 ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଲେ ଏଜିର୍ତିଁୟ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଅନିଡଲନ୍ ଡକୋ,” “ଞେନ୍ ତୁର୍ମେଡ୍ମରନ୍ଆଡଙ୍ ରବ୍ବୁତାୟ୍, ଆରି ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ତରଙ୍ଆନ୍ନା ଡେତଜି ।”
ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ବିଘ୍ନ ପାଇବ, କାରଣ ଲେଖାଅଛି, ‘ଆମ୍ଭେ ମେଷପାଳକକୁ ପ୍ରହାର କରିବା, ଆଉ ମେଷଗୁଡ଼ିକ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ହୋଇଯିବେ।’
28 “ବନ୍ଡ ଞେନ୍ ୟର୍ମେଙ୍ଲେ ଡୋଲନାୟ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ଞେନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଗାଲିଲିନ୍ ଜିର୍ତେ ।”
କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଉତ୍ଥିତ ହେବା ପରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗେ ଗାଲିଲୀକୁ ଯିବି।”
29 ପିତ୍ରନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଅମ୍ରେଙାୟ୍ଲେ ଜିର୍ରମ୍ଜି ଜନଙ୍ଡେନ୍, ଞେନ୍ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଲେ ଅଃଜ୍ଜିରମ୍ ।”
ମାତ୍ର ପିତର ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯଦ୍ୟପି ସମସ୍ତେ ବିଘ୍ନ ପାଇବେ, ତଥାପି ମୁଁ ପାଇବି ନାହିଁ।
30 ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଞେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ବର୍ତମ୍, ଲଙେ ଆ ତଗଲ୍ କମ୍ସିମନ୍ ବାଗୁତର ଆରୋଲ୍ତ୍ତେନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍, ଆମନ୍ ୟାଗି ତର, ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ମୁର୍ସେତିଁୟ୍ ।”
ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଆଜି ଏହି ରାତିରେ କୁକୁଡ଼ା ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଡାକିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତିନି ଥର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ।”
31 ବନ୍ଡ ପିତ୍ରନ୍ ଆକ୍ରାନ୍ ବର୍ରନେ, “ଆମନ୍ ସରିନ୍ ଞେନ୍ ରବୁଲିଁୟ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍, ଞେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃମ୍ମୁର୍ସେଅମ୍ ।” ଆରି ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ନିୟ୍ ଏତ୍ତେଲେମା ବର୍ରଞ୍ଜି ।
କିନ୍ତୁ ପିତର ଦୃଢ଼ରୂପେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଯଦି ମୋତେ ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ମରିବାକୁ ହୁଏ, ତଥାପି ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କେବେ ହେଁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବି ନାହିଁ। ପୁଣି, ସମସ୍ତେ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାର କହିଲେ।
32 ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଗେସମନି ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ କୋତ୍ତାନ୍ ଜିରେଞ୍ଜି, ଆରି ଜିସୁନ୍ ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ ଇୟ୍ତେ ପାର୍ତନାନାୟ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ତେନ୍ନେ ତଙ୍କୁମ୍ଲେ ଡକୋନାବା ।”
ପରେ ସେମାନେ ଗେଥ୍ଶିମାନୀ ନାମକ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନକୁ ଆସିଲେ, ଆଉ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏଠାରେ ବସିଥାଅ।”
33 ଜିସୁନ୍ ପିତ୍ରନ୍, ଜାକୁବନ୍, ଜନନ୍ କେନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସରିନ୍ ଓରୋଙ୍ଡାଲେ ଆନିନ୍ ଆକ୍ରାନ୍ ଇୟମ୍ଲେ ଇୟ୍ଲେ ଡକୋନେ ।
ପୁଣି, ସେ ପିତର, ଯାକୁବ ଓ ଯୋହନଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ଘେନି ଅତ୍ୟନ୍ତ ବିସ୍ମୟାନ୍ୱିତ ଓ ବ୍ୟାକୁଳ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ।
34 ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗାମେନ୍, “ପରାନ୍ନାଞେନ୍ ଆର୍ରବୁତିଞନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଡେତିଁୟ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ତେନ୍ନେ ଆମଡ଼େ ଡକୋନାୟ୍ବା ।”
ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୋହର ପ୍ରାଣ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବା ପରି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଶୋକାକୁଳ ହେଉଅଛି; ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏଠାରେ ରହି ଜାଗିଥାଅ।”
35 ଆରି, ଆନିନ୍ ଡାସଙାୟ୍ ଡାଅଡିଃ ଜିର୍ରେ ଲବଲୋଙନ୍ ତଙ୍କୁମ୍ଡାଲେ, ଗଡେଲେନ୍ ଡେନ୍, ତି ଆ ବେଡ଼ା ଆମଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ସଙାଜେ, ତିଆସନ୍ ଇୟ୍ଲେ ପାର୍ତନାନେ ।
ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଅଳ୍ପ ଦୂର ଆଗକୁ ଯାଇ ଭୂମିରେ ପଡ଼ି, ଯଦି ହୋଇପାରେ, ସେହି ସମୟ ତାହାଙ୍କଠାରୁ ଯେପରି ଦୂର ହୁଏ, ଏଥିନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
36 ଆରି, ଜିସୁନ୍ ଏନ୍ନେଲେ ପାର୍ତନାଲନ୍, “ଆବ୍ବା, ଆପେୟ୍, ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଅସିଲୋଙ୍ନମ୍, ଆମନ୍ ଲଡୟ୍ଲମ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ କେନ୍ ଗରାଗା ଗିଲ୍ଲନ୍ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ସିଲଡ୍ ସବ୍ଙାଜା, ଜନଙ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ସୁମ୍ଞେନ୍ ତଡ୍, ଇସ୍ସୁମ୍ଞେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଡେଏତୋ ।”
ଆଉ ଯୀଶୁ କହିଲେ, “ଆବ୍ବା, ପିତଃ, ସମସ୍ତ ତୁମ୍ଭର ସାଧ୍ୟ; ଏହି ପାନପାତ୍ର ମୋʼଠାରୁ ଦୂର କର; ତଥାପି ମୋହର ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା।”
37 ଆନିନ୍ ୟର୍ରନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆଡିମଡାୟ୍ଜି ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଗିଜେଞ୍ଜି, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ପିତ୍ରନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ସିମନ୍ ଆମନ୍ ଇନି ଲୁଡ୍ତେ ପଙ୍? ଆମନ୍ ଇନି ବଗଣ୍ଟା ଜାକିଁୟ୍ ଆମଡ଼େନ୍ ଡକୋଲନ୍ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲୋ?
ପୁଣି, ସେ ଆସି ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖିଲେ ଓ ପିତରଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଶିମୋନ, ତୁମ୍ଭେ କଅଣ ଶୋଇପଡ଼ିଲ? ଘଣ୍ଟାଏ ହେଲେ ଜାଗି ପାରିଲ ନାହିଁ?
38 ମନାଲ୍ମାଲ୍ରେଙନ୍ ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଗଲୋଡଙ୍ବେନ୍ ତଡ୍ ତିଆସନ୍ ମବ୍ଡ଼େଲନ୍ ଡକୋଡାଲନ୍ ପାର୍ତନାନାବା, ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଲଡୟ୍ ବନ୍ଡ ଡଅଙନ୍ ବପ୍ପୁ ତଡ୍ ।”
ପରୀକ୍ଷାରେ ଯେପରି ନ ପଡ଼, ଏଥିପାଇଁ ଜାଗି ରହି ପ୍ରାର୍ଥନା କର; ଆତ୍ମା ଇଚ୍ଛୁକ ସତ୍ୟ, ମାତ୍ର ଶରୀର ଦୁର୍ବଳ।”
39 ଆନିନ୍ ଆରି ଜିର୍ରେ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଅନ୍ତମ୍ ବର୍ରନ୍ ଇୟ୍ଲେ ପାର୍ତନାନେ ।
ସେ ପୁନର୍ବାର ଯାଇ ପୂର୍ବ ପରି କଥା କହି ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ।
40 ଆନିନ୍ ଆରି ୟର୍ରନ୍, ଆନିଞ୍ଜି ଆଡିମଡାୟ୍ଜି ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଗିଜେଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଆମଡଞ୍ଜି ସାବ୍କୁଡ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲଜି, ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଇନି ଗାମ୍ଲେ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଜି, ତିଆତେ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଜନାଏଜି ।
ପୁନଶ୍ଚ ସେ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖିଲେ, କାରଣ ସେମାନଙ୍କ ଆଖି ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଥିଲା, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କି ଉତ୍ତର ଦେବେ, ତାହା ଜାଣି ନ ଥିଲେ।
41 ଆନିନ୍ ୟାଗି ତଙର୍ ଜିର୍ରେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେଜି, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ନମିନ୍ତାନ୍ ଲୁଡ୍ଲେ ଏଲୋଲୋତନ୍ ପଙ୍? ଡେଲୋ ଡିୟ୍ତେ ସରି, ତି ବେଡ଼ା ଅଡ଼ୋଲାୟ୍, ଗିୟ୍ବା, ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଇର୍ସେମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ତନେ ।
ଯୀଶୁ ତୃତୀୟ ଥର ଆସି ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଅଳ୍ପ କ୍ଷଣ ଶୟନ କରି ବିଶ୍ରାମ କର; ଯଥେଷ୍ଟ ହେଲାଣି; ସେହି ସମୟ ଉପସ୍ଥିତ; ଦେଖ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ପାପୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଅଛନ୍ତି।
42 ଡୋନାବା ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଏଜିର୍ବା, ଗିୟ୍ବା, ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ବନେରାଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ତିଁୟ୍, ଆନିନ୍ ତୁୟାଲାୟ୍ ।”
ଉଠ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯିବା, ଦେଖ, ଯେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରୁଅଛି, ସେ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ।”
43 ଆରି ତେରଙ୍, ଆନିନ୍ ଆକ୍ରଡାଡ଼ିଲନ୍ ଆଡିଡ୍, ବାରଜଣ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଜିଉଦା ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ନେ ଆରି ଆନିନ୍ ସରିନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି କଡ଼ିବନ୍ ଡ ତେଙ୍ଗାନ୍ ଞମ୍ଲେ ଜିର୍ରାଜି, କେନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି, ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି, ଆରି ପାପୁର୍ମରଞ୍ଜି ଆପ୍ପାୟ୍ଲାଜି ।
ଆଉ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍, ଯୀଶୁ କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ, ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯିହୂଦା ନାମକ ଜଣେ ଏବଂ ତାହା ସହିତ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ, ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗଙ୍କଠାରୁ ଲୋକସମୂହ ଖଡ୍ଗ ଓ ଠେଙ୍ଗା ଧରି ଆସିଲେ।
44 ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବନେରାଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ଆରବ୍ଞମ୍ଞମେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତାରିଆୟ୍ଡାଲେ ବରେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ ଆନାଆଡଙ୍ ଜୋର୍ଜୋର୍ତାୟ୍, ଆନିନ୍ ଜିସୁନ୍, ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଲେ ଆବ୍ବୟ୍ଡାଲନ୍ ପାଙ୍ବା ।”
ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣକାରୀ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ସଙ୍କେତ ଦେଇ କହିଥିଲା, ମୁଁ ଯାହାଙ୍କୁ ଚୁମ୍ବନ କରିବି, ସେ ସେହି; ତାହାଙ୍କୁ ଧରି ସାବଧାନରେ ଘେନିଯିବ।
45 ସିଲତ୍ତେ ଇସ୍କାରିତ ଜିଉଦାନ୍ ସିଲତ୍ତେମା ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍,” ଗାମ୍ଲେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଜୋର୍ଜୋରେ ।
ଏଣୁ ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ, ହେ ଗୁରୁ ବୋଲି କହି ତାହାଙ୍କୁ ଚୁମ୍ବନ କଲା।
46 ତିଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଲେ ଜିଏଞ୍ଜି ।
ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ପକାଇ ତାହାଙ୍କୁ ଧରିଲେ।
47 ବନ୍ଡ ତେତ୍ତେ ତନଙ୍ଲେ ଆଡ୍ରକୋଲଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ କଡ଼ିବନ୍ ଅମ୍ଡୁଙ୍ଡାଲେ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆ କମ୍ୱାରିମର୍ ଅଡ୍ଲେ ଆଲୁଡନ୍ ଗଡ୍ଲେ ସେଡେନ୍ ।
କିନ୍ତୁ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଖଣ୍ଡା ବାହାର କଲେ ଏବଂ ମହାଯାଜକଙ୍କ ଦାସକୁ ଆଘାତ କରି ତାହାର କାନ କାଟିପକାଇଲେ।
48 ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ରାଉମରନ୍ ଆ ବିରୁଦଲୋଙ୍ ଏଡ୍ରୁଙ୍ତନାଞନ୍ ଅନ୍ତମ୍ କଡ଼ିବନ୍ ଡ ତେଙ୍ଗାନ୍ ପାଙ୍ଲେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇନିବା ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଞମନ୍ ଆସନ୍ ଏଇୟ୍ଲାୟ୍?
ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ଡକାଇତ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବାହାରିବା ପରି ଖଣ୍ଡା ଓ ଠେଙ୍ଗା ଘେନି ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ମୋତେ ଧରିବାକୁ ଆସିଲ?
49 ଞେନ୍ ଡିତାନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ସରିନ୍ ସରେବାସିଙନ୍ ଡକୋଡାଲନ୍ ଞନଙନ୍ ତିୟ୍ଲାୟ୍, ବନ୍ଡ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଏଃଞମ୍ଲିଁୟ୍, ବନ୍ଡ ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଡେଡମ୍ତେ, ତିଆସନ୍ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଡେତେ ।”
ମୁଁ ପ୍ରତିଦିନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ମନ୍ଦିରରେ ଥାଇ ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲି, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଧରିଲ ନାହିଁ; ମାତ୍ର ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ବାକ୍ୟସମୂହ ଯେପରି ସଫଳ ହୁଏ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଏହି ସମସ୍ତ ଘଟୁଅଛି।”
50 ତିଆଡିଡ୍ ଅଡ଼୍କୋ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଡାଲେ ଜିରାଜେଞ୍ଜି ।
ସେତେବେଳେ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ପଳାଇଗଲେ।
51 ବନ୍ଡ ଅବୟ୍ ବେଣ୍ଡିଆମରନ୍ ଆକୋଡୋଙନ୍ ଅବୟ୍ ସନ୍ନାଡମ୍ ଆ ମାଟ ଗୁସାୟ୍ଡାଲନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ସଣ୍ଡୋଙ୍ଲେ ପାଙେନ୍, ଆନିଞ୍ଜି ତି ବେଣ୍ଡିଆମରନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଞମନ୍ ଆସ୍ରାଜେଞ୍ଜି,
କିନ୍ତୁ ଜଣେ ଯୁବା ଉଲଗ୍ନ ଦେହରେ ଖଣ୍ଡେ ସରୁ ଚାଦର ଘୋଡ଼ାଇ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଯାଉଥିଲା; ସେମାନେ ତାହାକୁ ଧରିଲେ,
52 ଆନିନ୍ ତି ସନ୍ନା ମାଟନ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଲେ ଆକୋଡୋଙନ୍ ଇରେନ୍ ।
ମାତ୍ର ସେ ସେହି ସରୁ ଚାଦର ଖଣ୍ଡିକ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଖାଲି ଦେହରେ ପଳାଇଗଲା।
53 ତିକ୍କି ଆନିଞ୍ଜି ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆମଙ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଓରୋଙେଞ୍ଜି, ଆରି ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି, ପାପୁର୍ମରଞ୍ଜି ଡ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ରୁକ୍କୁନେଜି ।
ପରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମହାଯାଜକଙ୍କ ନିକଟକୁ ଘେନିଗଲେ, ପୁଣି, ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ, ପ୍ରାଚୀନ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରୀମାନେ ସମସ୍ତେ ଆସି ଏକତ୍ର ହେଲେ।
54 ପିତ୍ରନ୍ ଡାସଙାୟ୍ ଡକୋଡାଲନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଅବ୍ଲସ୍ସନ୍ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆ ପନ୍ସୁଆତିସିଂ ଆ ଡୁଆରା ଜିରେନ୍ କି ତଙିୟ୍ସିପ୍ପାୟଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଅମ୍ମନ୍ ତଙ୍କୁମ୍ଲେ ତଗୋଲୋଙନ୍ ଇୟ୍ଲେ ଞଡ୍ଞଡ୍ନେ ।
ପିତର ଦୂରରେ ରହି ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ମହାଯାଜକଙ୍କ ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ଭିତରକୁ ଗଲେ ଓ ପଦାତିକମାନଙ୍କ ସହିତ ବସି ନିଆଁ ସେକି ହେଉଥିଲେ।
55 ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଡ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାଞ୍ଜି କଡାଡ଼ିଡାଲନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ରନବ୍ବୁନ୍ ଆସନ୍ ଆ ବିରୁଦଲୋଙନ୍ ସାକିନ୍ ସାଜେଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଅଃଞାଙ୍ଲଜି,
ଇତିମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ଓ ସମସ୍ତ ମହାସଭା ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଅନ୍ୱେଷଣ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, କିନ୍ତୁ ପାଇଲେ ନାହିଁ;
56 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ନେଡମ୍ ଆ ବିରୁଦଲୋଙନ୍ କଣ୍ଡାୟ୍ ସାକିନ୍ ତିୟେଞ୍ଜି, ଜନଙ୍ଡେନ୍ ଆ ସାକିଞ୍ଜି ଅଃମ୍ମାୟ୍ଲନେ ।
କାରଣ ଅନେକେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଲେ ହେଁ ସେମାନଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ମିଶିଲା ନାହିଁ।
57 ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆ ବିରୁଦଲୋଙନ୍ କଣ୍ଡାୟ୍ ସାକିନ୍ ତିୟ୍ଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି;
ପରେ କେତେକ ଲୋକ ଉଠି ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
58 “ଆନିନ୍ କେନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଆବର୍ରନେନ୍ ଆଡିଡ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଏଅମ୍ଡଙ୍ଲାୟ୍, ‘ଞେନ୍, କେନ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆଗ୍ରୁଏନ୍ ଆ ସରେବାସିଂ ପୁଡ୍ଲେ ୟାଗି ଡିନ୍ନାଲୋଙ୍ ଆରି ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଅଃଗୁଏନ୍ ଆ ସରେବାସିଂ ଗୁତାୟ୍ ।’”
ଆମ୍ଭେମାନେ ଏହାକୁ ଏହି କଥା କହିବା ଶୁଣିଅଛୁ, ମୁଁ ଏହି ହସ୍ତକୃତ ମନ୍ଦିରକୁ ଭାଙ୍ଗି ତିନି ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଅହସ୍ତକୃତ ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ କରିବି।
59 ବନ୍ଡ କେନ୍ ଆ ସାକିଞ୍ଜି ନିୟ୍ ଅଃମ୍ମାୟ୍ଲନେ ।
କିନ୍ତୁ ଏଥିରେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କର ସାକ୍ଷ୍ୟ ମିଶିଲା ନାହିଁ।
60 ଆରି ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ମଡ୍ଡିନ୍ ତନଙ୍ଡାଲେ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ବିରୁଦଲୋଙ୍ନମ୍ ଅଙ୍ଗା ସାକି କେନ୍ଆନିଞ୍ଜି ତିୟ୍ତଜି, ତିଆସନ୍ ଇନିବା ଆମନ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଅଃଜ୍ଜାଲଙ୍ନେ?”
ତହିଁରେ ମହାଯାଜକ ମଧ୍ୟସ୍ଥଳରେ ଠିଆ ହୋଇ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏମାନେ ଏ ଯେଉଁ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛନ୍ତି, ସେଥିରେ କିଛି ଉତ୍ତର ଦେଉ ନାହଁ?
61 ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ କଡ଼ିଙ୍ଲେ ସେଡେନ୍, ଇନ୍ନିଙ୍ ଅଃଜ୍ଜାଲଙ୍ଲନେ । ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆରି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଆମନ୍, ସନେଙ୍କେନ୍ ଆଞନାଙ୍ ଆସନ୍ ଜିଞ୍ଜିନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ପଙ୍?”
କିନ୍ତୁ ସେ ନୀରବ ହୋଇ ରହି କୌଣସି ଉତ୍ତର ଦେଲେ ନାହିଁ। ମହାଯାଜକ ପୁନର୍ବାର ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ପରମ-ଧନ୍ୟଙ୍କ ପୁତ୍ର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କି?
62 ଜିସୁନ୍ ଗାମେନ୍, “ଞେନ୍ ଆନିନ୍, ଆରି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ଆଡଙ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସିଲଡ୍ ରନପ୍ତିନ୍ ଆର୍ଜଡ଼ୋମ୍ଗଡ୍ ଆତଙ୍କୁମନ୍ ଆରି ରୁଆଙନ୍ ଆ ମେଗଲୋଙ୍ ଆଜିର୍ତାଞନ୍ ଏଗିୟ୍ତେ ।”
ଯୀଶୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ସେହି; ପୁଣି, ଆପଣମାନେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ପରାକ୍ରମର ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଉପବିଷ୍ଟ ଓ ଆକାଶର ମେଘମାଳାରେ ଆଗମନ କରିବା ଦେଖିବେ।”
63 ସିଲତ୍ତେ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆ ଅଙ୍ଗିନ୍ ପେଲେ ବର୍ରନେ, “ଆରି ଗୋଗୋୟ୍ ସାକିନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆସନ୍ ସନାୟ୍ସାୟ୍ ତଡ୍ ।
ସେଥିରେ ମହାଯାଜକ ଆପଣା ଅଙ୍ଗରଖା ଚିରି କହିଲେ, ସାକ୍ଷୀରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଉ କଅଣ ପ୍ରୟୋଜନ?
64 ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ତ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ନିଣ୍ଡୟ୍ବର୍ ଏଅମ୍ଡଙେନ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇନି ଏଗାମ୍ତେ?” ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଆନିନ୍ ରନବୁ ପନବ୍ରଡନ୍ ଆଞନାଙ୍ ଆସନ୍ ଜିଞ୍ଜିନ୍ ।”
ଆପଣମାନେ ତ ଈଶ୍ବର ନିନ୍ଦା ଶୁଣିଲେ; ଆପଣମାନଙ୍କର ବିଚାର କଅଣ? ଏଥିରେ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ସେ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡ ଯୋଗ୍ୟ ବୋଲି ମତ ଦେଲେ।
65 ଆରି, ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେ ଆ ଡଅଙ୍ଲୋଙନ୍ ବିଜଲେଞ୍ଜି ଆରି ଆ ମୁକ୍କାଲୋଙନ୍ ସିନ୍ରିନ୍ ୟୁମ୍ଲେ ବିଡ୍ଡାବିଡ୍ଡାଲେ ତିଡେଞ୍ଜି କି, “ଆମନ୍ ଅଡ୍ଡେନ୍ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମର୍! ଅବ୍ତୁୟ୍ଲେନ୍ ।” ଆରି, ତଙିୟ୍ସିପ୍ପାୟଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ତିଡ୍ଲେ ତିଡ୍ଲେ ଓରୋଙେଞ୍ଜି ।
ପୁଣି, କେହି କେହି ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ଛେପ ପକାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ ଓ ତାହାଙ୍କ ମୁହଁ ଘୋଡ଼ାଇ ତାହାଙ୍କୁ ବିଧା ମାରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ତୁ ପରା ଭାବବାଦୀ! ପ୍ରମାଣ ଦେ। ଆଉ ପଦାତିକମାନେ ଚାପୁଡ଼ା ମାରୁ ମାରୁ ତାହାଙ୍କୁ ଧରି ଘେନିଗଲେ।
66 ତି ଆ ବନେଡ଼ା ପିତ୍ରନ୍ ଜାୟ୍ତାନ୍ ପନ୍ସୁଆତିସିଙନ୍ ଆ ଡୁଆରାଲୋଙ୍ ଆଡ୍ରକୋଏନ୍ ଆଡିଡ୍ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆ କମ୍ୱାରିବୟ୍ ଅବୟ୍ନେ ଜିର୍ରେ ପିତ୍ରନ୍ ତଗୋଲୋଙନ୍ ଆଞ୍ରଃଞଲ୍ଲନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଗିଜେ,
ଇତିମଧ୍ୟରେ ପିତର ତଳେ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଥିବା ସମୟରେ ମହାଯାଜକଙ୍କର ଦାସୀ ଆସି ପିତରଙ୍କୁ ନିଆଁ ସେକି ହେଉଥିବାର ଦେଖିଲା,
67 ଆରି ତି କମ୍ବାରିବଜନ୍ ପିତ୍ରନ୍ଆଡଙ୍ ଏର୍ସେଡ୍ମଡ୍ନେନ୍ ଆଙାଙ୍ଡାଲେ ବର୍ରନେ, “ଆମନ୍ ନିୟ୍ ନାଜରିତ ଜିସୁନ୍ ସରିନ୍ ମାୟ୍ଲନ୍ ଡକୋଲନେ ।”
ଆଉ ତାହାଙ୍କୁ ଏକଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁ କହିଲା, ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲ।
68 ବନ୍ଡ ପିତ୍ରନ୍ ମୁର୍ସେଡାଲେ ବର୍ରନେ, “ଞେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଜନା ତଡ୍, ଆରି ଆମନ୍ ଇନି ଗାମ୍ତେ, ଞେନ୍ ଅଃଗନ୍ଲୁଡିଁୟ୍ ।” ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ଡୁଆରାନ୍ ଆ ଗରନ୍ନେଲୋଙ୍ ଜିରେନ୍ ।
କିନ୍ତୁ ସେ ଅସ୍ୱୀକାର କରି କହିଲେ, ମୁଁ ତାହାକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ, ଆଉ ତୁମ୍ଭେ କଅଣ କହୁଅଛ, ମୁଁ ବୁଝୁ ନାହିଁ। ପରେ ସେ ଦାଣ୍ଡଦ୍ୱାରକୁ ବାହାରିଗଲେ;
69 ଆରି, ତି କମ୍ୱାରିବଜନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ଆମଙନ୍ ତନଙ୍ଲେ ଆଡ୍ରକୋଲଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ଆରି ବତର ବରେଞ୍ଜି, “କେନ୍ଆନିନ୍ ନିୟ୍ ଆନିଞ୍ଜିଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ ।”
ପୁଣି, ସେହି ଦାସୀ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଥରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ଏ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ।
70 ବନ୍ଡ ପିତ୍ରନ୍ ଆରି ମୁର୍ସେଏନ୍ । ଆରି, ବସନ୍ନେଃ ସିଲଡ୍ ଆମଙନ୍ ଆତନଙନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ପିତ୍ରନ୍ଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଆମନ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଆନିଞ୍ଜିଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆମନ୍ ତ ଗାଲିଲିମର୍ ।”
କିନ୍ତୁ ସେ ପୁନର୍ବାର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ। ପୁନଶ୍ଚ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନେ ପିତରଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ନିଶ୍ଚୟ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ତ ଗାଲିଲୀୟ ଲୋକ।
71 ବନ୍ଡ ପିତ୍ରନ୍ ଆନିନ୍ଡମ୍ ସୟ୍ପଡମ୍ଲନ୍, ପର୍ମାଡ଼ାଲନ୍ ବର୍ରନେ, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଆ ବର୍ନେ ଏବର୍ତନେ, ଞେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଜନା ତଡ୍ ।”
କିନ୍ତୁ ସେ ଅଭିଶାପ ଦେଇ ଓ ଶପଥ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ ଲୋକର କଥା କହୁଅଛ, ମୁଁ ତାହାକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ।
72 ସିଲତ୍ତେମା କମ୍ସିମନ୍ ବାଗୁ ବେଡ଼ା ଓଲେନ୍ । ସିଲତ୍ତେ, “କମ୍ସିମନ୍ ବାଗୁ ବେଡ଼ା ଆରୋଲ୍ତ୍ତେନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଆମନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ୟାଗି ତର ମୁର୍ସେତିଁୟ୍,” କେନ୍ ଅଙ୍ଗା ବର୍ନେ ଜିସୁନ୍ ପିତ୍ରନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ତିଆତେ ଆ ମନ୍ନଲୋଙନ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍, ଆରି ଆନିନ୍ ତି ଆ ବର୍ନେ ଇୟମ୍ଡାଲେ ୟେୟେଡାଲନେ ।
ସେହିକ୍ଷଣି କୁକୁଡ଼ା ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ରାବିଲା। ଏଥିରେ, “କୁକୁଡ଼ା ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ରାବିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତିନି ଥର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ,” ଏହି ଯେଉଁ କଥା ଯୀଶୁ ପିତରଙ୍କୁ କହିଥିଲେ, ତାହା ତାହାଙ୍କ ମନରେ ପଡ଼ିଲା, ଆଉ ସେ ସେହି କଥା ଭାବି ରୋଦନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
