ଲୁକ 15
1 ବମିୟ୍ତା, ପାନୁବେଡ୍ମରଞ୍ଜି ଡ ଇର୍ସେମରଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅନମ୍ଡଙନ୍ ଆସନ୍ ଆମଙନ୍ ଇୟ୍ଲାଜି ।
| وَكَانَ جَمِيعُ ٱلْعَشَّارِينَ وَٱلْخُطَاةِ يَدْنُونَ مِنْهُ لِيَسْمَعُوهُ. | ١ |
2 ସିଲତ୍ତେ ପାରୁସିଞ୍ଜି ଡ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଡୋସେଡାଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “କେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଇର୍ସେମରଞ୍ଜି ସରିନ୍ ମାୟ୍ତନେ ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଗାଗାତନେ ।”
| فَتَذَمَّرَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ وَٱلْكَتَبَةُ قَائِلِينَ: «هَذَا يَقْبَلُ خُطَاةً وَيَأْكُلُ مَعَهُمْ!». | ٢ |
3 ତିଆସନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବୟ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ବରେଞ୍ଜି,
| فَكَلَّمَهُمْ بِهَذَا ٱلْمَثَلِ قَائِلًا: | ٣ |
4 “ଅମଙ୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ସିଲଡ୍ କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଆ ମନ୍ରା ଆନା ଡକୋ, ଆମଙନ୍ ବସଅ ମେଣ୍ଡାନ୍ ଡକୋତେ, ଆରି ଆନିଞ୍ଜିଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ ଆଡ଼ଏନ୍ ଡେନ୍, ଆନିନ୍ ଅନେସ୍ୱତଆତେ ପଡ଼ିଆଲୋଙନ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଡାଲେ ତି ଆରାଡ଼ଏନ୍ ଆ ମେଣ୍ଡା ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଞାଙେନ୍ ଜାୟ୍ ଅଃନ୍ନେସାଜେ ପଙ୍?
| «أَيُّ إِنْسَانٍ مِنْكُمْ لَهُ مِئَةُ خَرُوفٍ، وَأَضَاعَ وَاحِدًا مِنْهَا، أَلَا يَتْرُكُ ٱلتِّسْعَةَ وَٱلتِّسْعِينَ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ، وَيَذْهَبَ لِأَجْلِ ٱلضَّالِّ حَتَّى يَجِدَهُ؟ | ٤ |
5 ଆରି ଆନିନ୍ ତିଆତେ ଞାଙେନ୍ ଡେନ୍ ସର୍ଡାନ୍ ବାତ୍ତେ ଆ ତାରଙ୍ଲୋଙନ୍ ବୋୟ୍ଲେ ଅସିଙନ୍ ପାଙ୍ତାୟ୍ ।
| وَإِذَا وَجَدَهُ يَضَعُهُ عَلَى مَنْكِبَيْهِ فَرِحًا، | ٥ |
6 ଆରି ଆ ଗଡ଼ିଞ୍ଜି ଡ ତୟ୍ଲିସିଂମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଲେ ଅବ୍ରୁକ୍କୁଲନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତଜି, ‘ଞେନ୍ ସରିନ୍ ସର୍ଡାନାବା, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ମେଣ୍ଡାଞେନ୍ ଆରାଡ଼ଏନ୍ଆତେ ଞେନ୍ ଞାଙ୍ଲାୟ୍ ।’
| وَيَأْتِي إِلَى بَيْتِهِ وَيَدْعُو ٱلْأَصْدِقَاءَ وَٱلْجِيرَانَ قَائِلًا لَهُمُ: ٱفْرَحُوا مَعِي، لِأَنِّي وَجَدْتُ خَرُوفِي ٱلضَّالَّ! | ٦ |
7 ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତବେନ୍, ତିଅନ୍ତମ୍ ଆନାଜି ଆବ୍ୟର୍ବୁଡ୍ଡିନେନ୍ ଆସନ୍ ସନାୟ୍ସାୟ୍ ତଡ୍, କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଅନେସ୍ୱତ ଡରମ୍ମମରଞ୍ଜି ସିଲଡ୍, ଆର୍ପାୟ୍ ଆନା ଆବ୍ୟର୍ବୁଡ୍ଡିତନେ, କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଅବୟ୍ ଇର୍ସେମରନ୍ ଆସନ୍ ରୁଆଙ୍ଲୋଙନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ସର୍ଡାନ୍ ଡେତେ ।”
| أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ هَكَذَا يَكُونُ فَرَحٌ فِي ٱلسَّمَاءِ بِخَاطِئٍ وَاحِدٍ يَتُوبُ أَكْثَرَ مِنْ تِسْعَةٍ وَتِسْعِينَ بَارًّا لَا يَحْتَاجُونَ إِلَى تَوْبَةٍ. | ٧ |
8 “ଇଜ୍ଜାନ୍ଡେନ୍ କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଅଙ୍ଗା ଆଇବୟ୍ ଡକୋ, ଆମଙନ୍ ଦସଟା ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍ ଡକୋତେ, ଆରି ତେତ୍ତେ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ ଆଡ଼ଏନ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ପିଙ୍କନ୍ ତର୍ରେ ଅସିଙନ୍ ଜଜଡାଲେ ତିଆତେ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଞାଙେନ୍ ଜାୟ୍ ଜୁବାୟ୍ଡାଲେ ଅଃସାଜେ ପଙ୍?
| «أَوْ أَيَّةُ ٱمْرَأَةٍ لَهَا عَشْرَةُ دَرَاهِمَ، إِنْ أَضَاعَتْ دِرْهَمًا وَاحِدًا، أَلَا تُوقِدُ سِرَاجًا وَتَكْنُسُ ٱلْبَيْتَ وَتُفَتِّشُ بِٱجْتِهَادٍ حَتَّى تَجِدَهُ؟ | ٨ |
9 ଆରି, ଆନିନ୍ ତିଆତେ ଞାଙେନ୍ ଡେନ୍ ଆ ଗଡ଼ିଞ୍ଜି ଡ ତୟ୍ଲିସିଂମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଲେ ଅବ୍ରୁକ୍କୁଲନ୍ ବର୍ତନେ, ‘ଞେନ୍ ସରିନ୍ ସର୍ଡାନାବା, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଗୁଣ୍ଡାଡାବ୍ଞେନ୍ ଆରାଡ଼ଏନ୍ଆତେ ଞେନ୍ ଞାଙ୍ଲାୟ୍ ।’
| وَإِذَا وَجَدَتْهُ تَدْعُو ٱلصَّدِيقَاتِ وَٱلْجَارَاتِ قَائِلَةً: ٱفْرَحْنَ مَعِي لِأَنِّي وَجَدْتُ ٱلدِّرْهَمَ ٱلَّذِي أَضَعْتُهُ. | ٩ |
10 ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତବେନ୍, ତିଅନ୍ତମ୍ ଆନା ଆବ୍ୟର୍ବୁଡ୍ଡିତନେ, କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଅବୟ୍ ଇର୍ସେମରନ୍ ଆସନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମର୍ଜି ସର୍ଡାତଞ୍ଜି ।”
| هَكَذَا، أَقُولُ لَكُمْ: يَكُونُ فَرَحٌ قُدَّامَ مَلَائِكَةِ ٱللهِ بِخَاطِئٍ وَاحِدٍ يَتُوبُ. | ١٠ |
11 ଜିସୁନ୍ ଆରି ବର୍ରନେ, “ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ଜି ବାଗୁ ଡକୋଏଞ୍ଜି ।
| وَقَالَ: «إِنْسَانٌ كَانَ لَهُ ٱبْنَانِ. | ١١ |
12 ଆ ସନ୍ନା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଗାମେନ୍, ‘ଆପେୟ୍, ଅଙ୍ଗା ଆନର୍ଜେଜି ବନ୍ତାଲୋଙ୍ଞେନ୍ ପଡ଼େତେ ତିଆତେ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ତିୟିଁୟ୍ ।’ ସିଲତ୍ତେ ଆପେୟନ୍ ଅନର୍ଜେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବନ୍ତାଏଞ୍ଜି ।
| فَقَالَ أَصْغَرُهُمَا لِأَبِيهِ: يَا أَبِي أَعْطِنِي ٱلْقِسْمَ ٱلَّذِي يُصِيبُنِي مِنَ ٱلْمَالِ. فَقَسَمَ لَهُمَا مَعِيشَتَهُ. | ١٢ |
13 ଅସୋୟ୍ ଡିନ୍ନା ଆ ତିକ୍କି ସନ୍ନା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଅବ୍ରୁକ୍କୁଡାଲେ ତମେନ୍ କି ସଙାୟ୍ ଡେସାନ୍ ଜିରେନ୍, ଆରି ତେତ୍ତେ ପରାନ୍ସାତ୍ତିନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଲୁମ୍ଲେ ଆ ଡାବ୍ବୋନ୍ କର୍ସଆଜେନ୍ ।
| وَبَعْدَ أَيَّامٍ لَيْسَتْ بِكَثِيرَةٍ جَمَعَ ٱلِٱبْنُ ٱلْأَصْغَرُ كُلَّ شَيْءٍ وَسَافَرَ إِلَى كُورَةٍ بَعِيدَةٍ، وَهُنَاكَ بَذَّرَ مَالَهُ بِعَيْشٍ مُسْرِفٍ. | ١٣ |
14 ବନ୍ଡ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆକ୍ରର୍ସଏନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ତି ଆ ଡେସାଲୋଙ୍ କାନ୍ତାରାନ୍ ଆରଡ଼ୋଲାଞନ୍ ଆନିନ୍ ସନାୟ୍ସାୟ୍ଡାଏନ୍ ।
| فَلَمَّا أَنْفَقَ كُلَّ شَيْءٍ، حَدَثَ جُوعٌ شَدِيدٌ فِي تِلْكَ ٱلْكُورَةِ، فَٱبْتَدَأَ يَحْتَاجُ. | ١٤ |
15 ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ତି ଆ ଡେସାଲୋଙ୍ ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲେ ଡକୋନେ, ଆରି ତି ଆ ମନ୍ରା ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ କିମ୍ୱୋନଞ୍ଜି ତୁର୍ତୁରନ୍ ଆସନ୍ ପଡ଼ିଆନ୍ ଆପ୍ପାୟେନ୍;
| فَمَضَى وَٱلْتَصَقَ بِوَاحِدٍ مِنْ أَهْلِ تِلْكَ ٱلْكُورَةِ، فَأَرْسَلَهُ إِلَى حُقُولِهِ لِيَرْعَى خَنَازِيرَ. | ١٥ |
16 ଆରି, କିମ୍ୱୋନଞ୍ଜି ଅଙ୍ଗା ଜାୟ୍ତକୋର୍ ଜୋମେଞ୍ଜି, ତିଆତେ ଜୋମ୍ଲେ ଆ କିମ୍ପୋଙନ୍ ଅନବ୍ବୋଓନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଲଡଜେନ୍, ବନ୍ଡ ଆନ୍ନିଙ୍ଜା ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଅଃତ୍ତିୟ୍ଲଜି ।
| وَكَانَ يَشْتَهِي أَنْ يَمْلَأَ بَطْنَهُ مِنَ ٱلْخُرْنُوبِ ٱلَّذِي كَانَتِ ٱلْخَنَازِيرُ تَأْكُلُهُ، فَلَمْ يُعْطِهِ أَحَدٌ. | ١٦ |
17 ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ଆୟ୍ତନଡମ୍ଲନ୍ ବର୍ରନେ, ‘ଆପେୟ୍ଞେନ୍ ଆ କମ୍ୱାରିମର୍ଜି ଆ ଜନୋମ୍ଜୋମ୍ ଡିଅଙ୍ଗାତି ଲାଗାତେ, ବନ୍ଡ ଞେନ୍ ତେନ୍ନେ ଡୋଲେଜନ୍ ବାତ୍ତେ ରବୁତିଁୟ୍ ।
| فَرَجَعَ إِلَى نَفْسِهِ وَقَالَ: كَمْ مِنْ أَجِيرٍ لِأَبِي يَفْضُلُ عَنْهُ ٱلْخُبْزُ وَأَنَا أَهْلِكُ جُوعًا! | ١٧ |
18 ଞେନ୍ ଡୋଲନ୍ ଆପେୟ୍ଞେନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ତେ ଆରି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବର୍ନାୟ୍, ଆପେୟ୍, ଞେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବିରୁଦଲୋଙ୍ ଡ ଗନିୟ୍ଗିୟ୍ଲୋଙ୍ନମ୍ ଇର୍ସେନ୍ ଲୁମ୍ଲାୟ୍;
| أَقُومُ وَأَذْهَبُ إِلَى أَبِي وَأَقُولُ لَهُ: يَا أَبِي، أَخْطَأْتُ إِلَى ٱلسَّمَاءِ وَقُدَّامَكَ، | ١٨ |
19 ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ନମ୍ ଗାମ୍ଲେ ଅନୋଡ୍ଡେନ୍ ଆସନ୍ ଞେନ୍ ଆରି ଜିଞ୍ଜିନ୍ ତଡ୍; ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଅବୟ୍ କମ୍ୱାରିନମ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଡକ୍କୋଇଂ ।’
| وَلَسْتُ مُسْتَحِقًّا بَعْدُ أَنْ أُدْعَى لَكَ ٱبْنًا. اِجْعَلْنِي كَأَحَدِ أَجْرَاكَ. | ١٩ |
20 ସିଲତ୍ତେ ଆନିନ୍ ଡୋଲନ୍ ଆପେୟନ୍ ଆମଙ୍ ଜିରେନ୍ ।” “ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ସଙାୟ୍ଲୋଙ୍ ଆଡ୍ରକୋଏନ୍ ଆଡିଡ୍ ମା ଆପେୟନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ଆର୍ଗୁଡ଼ିଡାଏନ୍ ଆରି ଇର୍ରେ ଇୟ୍ଲେ କୋଣ୍ଡୋଡାଲେ ଜୋର୍ଜୋରେ ।
| فَقَامَ وَجَاءَ إِلَى أَبِيهِ. وَإِذْ كَانَ لَمْ يَزَلْ بَعِيدًا رَآهُ أَبُوهُ، فَتَحَنَّنَ وَرَكَضَ وَوَقَعَ عَلَى عُنُقِهِ وَقَبَّلَهُ. | ٢٠ |
21 ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଗାମେନ୍, ‘ଆପେୟ୍, ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବିରୁଦଲୋଙ୍ ଡ ଗନିୟ୍ଗିୟ୍ଲୋଙ୍ନମ୍ ଞେନ୍ ଇର୍ସେନ୍ ଲୁମ୍ଲାୟ୍, ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ନମ୍ ଗାମ୍ଲେ ଅନୋଡ୍ଡେନ୍ ଆସନ୍ ଞେନ୍ ଆରି ଜିଞ୍ଜିନ୍ ତଡ୍ ।’
| فَقَالَ لَهُ ٱلِٱبْنُ: يَا أَبِي، أَخْطَأْتُ إِلَى ٱلسَّمَاءِ وَقُدَّامَكَ، وَلَسْتُ مُسْتَحِقًّا بَعْدُ أَنْ أُدْعَى لَكَ ٱبْنًا. | ٢١ |
22 ବନ୍ଡ ଆପେୟନ୍ ଆ କମ୍ୱାରିମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, ‘ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସିଲଡ୍ ମନଙ୍ ଅଙ୍ଗିନ୍ ଲପାଙ୍ଲେ କେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅବ୍ରବା, କେନ୍ ଆ ଅଣ୍ଡେର୍ସିଲୋଙନ୍ ଏନ୍ସିନ୍ ଡ ତାଲ୍ଜଙ୍ଲୋଙନ୍ ପାଣ୍ଡୋୟନ୍ ଅବ୍ରବା,
| فَقَالَ ٱلْأَبُ لِعَبِيدِهِ: أَخْرِجُوا ٱلْحُلَّةَ ٱلْأُولَى وَأَلْبِسُوهُ، وَٱجْعَلُوا خَاتَمًا فِي يَدِهِ، وَحِذَاءً فِي رِجْلَيْهِ، | ٢٢ |
23 ଆରି ଅବୟ୍ ଜେଲ୍ଜେଲ୍ ଜନ୍ତୁନ୍ ପାଙ୍ଲେ ରବ୍ବୁବା, ୟବା, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଗାଲେ ଜୋମ୍ଲେ ଏସର୍ଡାନେବା ।
| وَقَدِّمُوا ٱلْعِجْلَ ٱلْمُسَمَّنَ وَٱذْبَحُوهُ فَنَأْكُلَ وَنَفْرَحَ، | ٢٣ |
24 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ କେନ୍ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ଞେନ୍ ରବୁଏନ୍, ବନ୍ଡ ଅମେଙେନ୍, ଆଡ଼ଏନ୍ ବନ୍ଡ ଆରି ଞାଙ୍ଲାୟ୍ ।’ ତିଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ସର୍ଡାଲଞ୍ଜି ।”
| لِأَنَّ ٱبْنِي هَذَا كَانَ مَيِّتًا فَعَاشَ، وَكَانَ ضَالًّا فَوُجِدَ. فَٱبْتَدَأُوا يَفْرَحُونَ. | ٢٤ |
25 “ତିଆଡିଡ୍ ଆ ସୋଡ଼ା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ କୋତ୍ତାନ୍ ଡକୋଲାୟ୍ । ଆନିନ୍ ଅସିଙନ୍ ଆ ତୁୟାୟ୍ ଆତ୍ରୁଙ୍ଲାଞନ୍ ଆଡିଡ୍, ଡେବ୍ତୁଙନ୍ ଡ ତଙ୍ସେଙନ୍ ଆ ସନଡ୍ଡା ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ,
| وَكَانَ ٱبْنُهُ ٱلْأَكْبَرُ فِي ٱلْحَقْلِ. فَلَمَّا جَاءَ وَقَرُبَ مِنَ ٱلْبَيْتِ، سَمِعَ صَوْتَ آلَاتِ طَرَبٍ وَرَقْصًا. | ٢٥ |
26 କମ୍ୱାରିମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେଆଡଙ୍ ଆମଙନ୍ ଓଡ୍ଡେଡାଲେ ବରେନ୍, ‘କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଇନି?’
| فَدَعَا وَاحِدًا مِنَ ٱلْغِلْمَانِ وَسَأَلَهُ: مَا عَسَى أَنْ يَكُونَ هَذَا؟ | ٢٦ |
27 କମ୍ୱାରିମରନ୍ ଗାମେନ୍, ‘ବୋଞାଙ୍ନମ୍ ୟର୍ରନାୟ୍, ଆରି ଆପେୟ୍ନମ୍ ବୋଞାଙ୍ନମ୍ଆଡଙ୍ ଆସୁକ୍କା ଆଞ୍ରାଙେନ୍ ଅବୟ୍ ଜେଲ୍ଜେଲ୍ ଜନ୍ତୁନ୍ ରବ୍ବୁଏନ୍ ।’
| فَقَالَ لَهُ: أَخُوكَ جَاءَ فَذَبَحَ أَبُوكَ ٱلْعِجْلَ ٱلْمُسَمَّنَ، لِأَنَّهُ قَبِلَهُ سَالِمًا. | ٢٧ |
28 ସିଲତ୍ତେ ଆନିନ୍ ବରାବ୍ଡାଲନ୍ ଅମ୍ମସିଙନ୍ ଜନିରନ୍ ଆସନ୍ ଅଃଲ୍ଲଡୟ୍ଲୋ; ବନ୍ଡ ଆପେୟନ୍ ଡୁଆରାନ୍ ଜିର୍ରେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ମବ୍ଲଞେ ।
| فَغَضِبَ وَلَمْ يُرِدْ أَنْ يَدْخُلَ. فَخَرَجَ أَبُوهُ يَطْلُبُ إِلَيْهِ. | ٢٨ |
29 ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ଆପେୟନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲଙେନ୍, ‘ଗିଜା, ଡିୟ୍ନେ ବର୍ସେଙ୍ ଡେଲୋ ଞେନ୍ କମ୍ୱାରିନମ୍ ଅନ୍ତମ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାତନାୟ୍, ଆରି ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଓୟ୍ଲେ ବର୍ନେନମ୍ ଅଃନ୍ନାଲ୍ଲେଲାୟ୍, ଡେଲୋଜନଙ୍ଡେନ୍ ଗଡ଼ିଞେଞ୍ଜି ସରିନ୍ ସର୍ଡାନେନ୍ ଆସନ୍ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଓୟ୍ଲେ ଆମନ୍ ବୋଡ୍ଡାମେଡ୍ ନିୟ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ତିୟିଁୟ୍ ।
| فَأَجَابَ وَقَالَ لِأَبِيهِ: هَا أَنَا أَخْدِمُكَ سِنِينَ هَذَا عَدَدُهَا، وَقَطُّ لَمْ أَتَجَاوَزْ وَصِيَّتَكَ، وَجَدْيًا لَمْ تُعْطِنِي قَطُّ لِأَفْرَحَ مَعَ أَصْدِقَائِي. | ٢٩ |
30 ବନ୍ଡ କେନ୍ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ନମ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ଜୁଣ୍ଡଡ଼ିବଜଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଅନର୍ଜେନମ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ କର୍ସଆଜେନ୍, ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଆନିନ୍ ୟର୍ରନାୟ୍, ତିଆଡିଡ୍ ଆମନ୍ ଆନିନ୍ ଆସନ୍ ଜେଲ୍ଜେଲ୍ ଜନ୍ତୁନ୍ ରବ୍ବୁଏନ୍ ।’
| وَلَكِنْ لَمَّا جَاءَ ٱبْنُكَ هَذَا ٱلَّذِي أَكَلَ مَعِيشَتَكَ مَعَ ٱلزَّوَانِي، ذَبَحْتَ لَهُ ٱلْعِجْلَ ٱلْمُسَمَّنَ! | ٣٠ |
31 ସିଲତ୍ତେ ଆପେୟନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ‘ଏ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍, ଆମନ୍ ଡିତାନ୍ ଞେନ୍ ସରିନ୍ ଡକୋତନେ, ଆରି ଅଙ୍ଗାତେ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଞେନ୍ଆତେ, ତିଆତେଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆମନ୍ଆତେ;
| فَقَالَ لَهُ: يَا بُنَيَّ أَنْتَ مَعِي فِي كُلِّ حِينٍ، وَكُلُّ مَا لِي فَهُوَ لَكَ. | ٣١ |
32 ବନ୍ଡ କେନ୍ ବୋଞାଙ୍ନମ୍ ରବୁଏନ୍ବନ୍ ଆରି ଅମେଙେନ୍, ଆଡ଼ଏନ୍ ବନ୍ ଆରି ଞାଙ୍ଲବୋ, ତିଆସନ୍ ମଅଁୟ୍ଡାଲନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଏସର୍ଡାନେବା ।’”
| وَلَكِنْ كَانَ يَنْبَغِي أَنْ نَفْرَحَ وَنُسَرَّ، لِأَنَّ أَخَاكَ هَذَا كَانَ مَيِّتًا فَعَاشَ، وَكَانَ ضَالًّا فَوُجِدَ». | ٣٢ |
