ଜନ 10
1 ଜିସୁନ୍ ବର୍ରନେ, “ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତବେନ୍, ଆନା ସନଙ୍ଗଡ୍ ମେଣ୍ଡା ଗୁଆଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଅଃଗନେ, ବନ୍ଡ ଆନ୍ନାଗଡ୍ ଡାୟ୍ଲେ ଗନ୍ତେ, ଆନିନ୍ ରାଉମର୍, ସକାମର୍ ।
»Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Wer nicht durch die Tür in die Hürde der Schafe hineingeht, sondern anderswo hineinsteigt, der ist ein Dieb und ein Räuber;
2 ଆନା ସନଙ୍ଗଡ୍ ଗନ୍ତେ, ଆନିନ୍ ତୁର୍ମେଡ୍ମର୍ ।
wer aber durch die Tür hineingeht, der ist der Hirt der Schafe.
3 ଜଗେଡିଁୟ୍ମରନ୍ ଆନିନ୍ ଆସନ୍ ସନଙନ୍ ରୋତେ, ଆନିନ୍ ଆ ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ଅବ୍ଞୁମ୍ଡାଲେ ଓଡ୍ଡେତଜି, ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ଆ ସର୍ରଙନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ତଜି, ଆରି ଆନିନ୍ ଗୋସ୍ସାମେଡନ୍ ଅମ୍ଡୁଙ୍ଲେ ପାଙ୍ତଜି ।
Diesem macht der Türhüter auf, und die Schafe hören auf seine Stimme; er ruft die ihm gehörenden Schafe mit Namen und führt sie hinaus.
4 ଆନିନ୍ ଆ ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ଅମ୍ଡୁଙ୍ଲେ ପାଙ୍ଲାୟ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ଆ ମୁକ୍କାଗଡଞ୍ଜି ଆମ୍ମୁଙ୍ଲନ୍ ଜିର୍ତେ, ଆରି ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସଣ୍ଡୋଙ୍ଲେ ପାଙ୍ତଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଆ ସର୍ରଙନ୍ ଜନାତଜି ।
Wenn er dann alle Schafe, die ihm gehören, hinausgelassen hat, geht er vor ihnen her, und die Schafe folgen ihm, weil sie seine Stimme kennen.
5 ଆନିଞ୍ଜି ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଅମ୍ମଡେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଆଡଙ୍ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଅଃସଣ୍ଡୋଙେଜି, ଆର୍ପାୟ୍ ଆମଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଆନ୍ନାରେଙ୍ ଜିର୍ତଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଅମ୍ମଡେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରା ଆ ସର୍ରଙ୍ ଅଃନ୍ନମ୍ମଡେଜି ।”
Einem Fremden aber würden sie nicht folgen, sondern vor ihm fliehen, weil sie die Stimme der Fremden nicht kennen.«
6 ଜିସୁନ୍ କେନ୍ ଆନବ୍ଜଙ୍ବର୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ତି ଆଗ୍ରାମ୍ଗାମନ୍ ଇନି ଆନିଞ୍ଜି ଅଃଗନ୍ଲୁଡ୍ଲଜି ।
Dies sagte Jesus ihnen in bildlicher Rede; sie verstanden aber nicht, was er ihnen damit sagen wollte.
7 ତିଆସନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆରି ବର୍ରନେ, “ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତବେନ୍, ଞେନ୍ ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ଆ ସନଙ୍ ।
Da sagte Jesus von neuem zu ihnen: »Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Ich bin die Tür für die Schafe!
8 ଞେନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଜିରାଞନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଡିଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଇୟ୍ଲାଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ରାଉମର୍ଜି, ସକାମର୍ଜି, ବନ୍ଡ ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ଆ ବର୍ନେଞ୍ଜି ଅଃନ୍ନମ୍ଡଙ୍ଲଜି ।
Alle, die vor mir gekommen sind, sind Diebe und Räuber; aber die Schafe haben nicht auf sie gehört.
9 ଞେନ୍ ସନଙନ୍, ଆନା ଅମଙ୍ଗଡ୍ଞେନ୍ ଗନ୍ତେ, ଆନିନ୍ ଡୋବ୍ତନେ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଅମ୍ମନ୍ ଜିର୍ତେ ଆରି ଡୁଆରାନ୍ ଡୁଙ୍ଲନ୍ ଜିର୍ରେ ତନୁରନ୍ ଇୟ୍ତେ ଞାଙେ ।
Ich bin die Tür: Wenn jemand durch mich eingeht, wird er gerettet werden, wird ein- und ausgehen und Weide finden.
10 ରାଉମରନ୍ ରାଉନେବାନ୍, ରନବ୍ବୁବାନ୍ ଆରି ଅନବ୍ମୋସ୍ସାନ୍ ଆସନ୍ ତୁମ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ । ବନ୍ଡ ଞେନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅନମେଙନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଆରି ଗୋଗୋୟ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ।”
Der Dieb kommt nur, um zu stehlen und zu schlachten und Unheil anzurichten; ich aber bin gekommen, damit die Schafe Leben haben und Überfluß haben.«
11 “ଞେନ୍ ମନଙ୍ ତୁର୍ମେଡ୍ମର୍, ମନଙ୍ ତୁର୍ମେଡ୍ମରନ୍ ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଆ ପରାନ୍ନାନ୍ ତିୟ୍ଡମ୍ତନେ ।
»Ich bin der gute Hirt! Der gute Hirt gibt sein Leben für die Schafe hin.
12 ଆନା ବର୍ତନ୍ନାନ୍ ପାଙ୍ଲେ ଗୋସ୍ସାମେଡନ୍ ଜଗେତେ, ଆନିନ୍ ତୁର୍ମେଡ୍ମର୍ ତଡ୍, ଆରି ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ଆ ସାଉକାର ତଡ୍, ଆନିନ୍ ବଲିଆନ୍ ଆଜିର୍ତାଞନ୍ ଗିୟ୍ଲେ ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ଅମ୍ରେଙ୍ଡାଲେ ଜିର୍ତେ; ଆରି ବଲିଆନ୍ ମେଣ୍ଡାନ୍ ପାଙ୍ଲେ ତରଙ୍ଆନ୍ନା ଏମ୍ମେଆୟ୍ତେ ।
Der Mietling (aber), der kein Hirt ist und dem die Schafe nicht zu eigen gehören, sieht den Wolf kommen, verläßt die Schafe und flieht; und der Wolf fällt sie an und zerstreut sie:
13 ବର୍ତନ୍ନାନ୍ ପାଙ୍ଲେ ମେଣ୍ଡାନ୍ ଆତ୍ରୁର୍ତେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଜିର୍ରେ ସେତ୍ତେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଅଃନ୍ନିୟମେ ।
er ist ja nur ein Mietling, und ihm ist an den Schafen nichts gelegen.
14 ଞେନ୍ ମନଙ୍ ତୁର୍ମେଡ୍ମର୍ । ଆପେୟନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଜନାତେ, ଆରି ଞେନ୍ ଆପେୟନ୍ଆଡଙ୍ ଜନା,
Ich bin der gute Hirt und kenne die Meinen, und die Meinen kennen mich,
15 ତିଅନ୍ତମ୍ ଞେନ୍ ମେଣ୍ଡାଞେଞ୍ଜି ଜନାତାୟ୍, ଆରି ମେଣ୍ଡାଞେଞ୍ଜି ନିୟ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଆଜନାଜି, ଆରି ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଞେନ୍ ପରାନ୍ନାଞେନ୍ ତିୟ୍ତାୟ୍ ।
ebenso wie der Vater mich kennt und ich den Vater kenne; und ich gebe mein Leben für die Schafe hin. –
16 ମେଣ୍ଡାଞ୍ଜି ଆରି ଆନ୍ନାରେଙ୍ ଡକୋଜି, ଆନିଞ୍ଜି କେନ୍ ଗୋସ୍ସାଲୋଙନ୍ ଅବୟ୍ଜି ତଡ୍, ତିଆତେଜି ନିୟ୍ ଞେନ୍ ପାଙ୍ତାୟ୍ । ଆନିଞ୍ଜି ଓନୋଡ୍ଡେଞେନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ତଜି ଆରି ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆବୟନ୍ ଆ ତୁର୍ମେଡ୍ମର୍ ଆ ଗୋସ୍ସା ଡେତଜି ।”
Ich habe auch noch andere Schafe, die nicht zu dieser Hürde gehören; auch diese muß ich führen, und sie werden auf meinen Ruf hören, und es wird eine Herde, ein Hirt sein.
17 “ଞେନ୍ ପରାନ୍ନାଞେନ୍ ତରିୟ୍ଲାଞନ୍ ଆପେୟନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଡୁଙ୍ୟମ୍ତିଁୟ୍, ପରାନ୍ନାଞେନ୍ ତିୟ୍ଲାୟ୍ ଡେନ୍, ଞେନ୍ ତିଆତେ ଆରି ଞାଙ୍ତାୟ୍ ।
Um deswillen hat der Vater mich lieb, weil ich mein Leben hingebe, damit ich es wieder an mich nehme;
18 ପରାନ୍ନାଞେନ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ସିଲଡ୍ ପାଙ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏଜି, ବନ୍ଡ ଞେନ୍ଡମ୍ ତିଆତେ ତିୟ୍ତାୟ୍ । ତିଆତେ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଆରି ଆବ୍ଡିଡ୍ଲେ ପନାଙନ୍ ଆସନ୍ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ସନୋଡ଼ାନେନ୍ ଡକୋ । ଏନ୍ନେଲେ ଲନୁମନ୍ ଆସନ୍ ଆପେୟନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ବାଁୟ୍ଲିଁୟ୍ ।”
niemand nimmt es mir, sondern ich gebe es freiwillig hin. Ich habe Vollmacht, es hinzugeben, und ich habe Vollmacht, es wieder an mich zu nehmen; die Ermächtigung dazu habe ich von meinem Vater erhalten.«
19 କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଆସନ୍ ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ଆରି ତରଙ୍ଆନ୍ନା ଡେଏଞ୍ଜି ।
Da entstand wegen dieser Worte wieder eine Meinungsverschiedenheit unter den Juden.
20 ଆନିଞ୍ଜିଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବୁତନ୍ ଆସୁମ୍ସୁମ୍, ଆନିନ୍ ଆବାୟା, ଇନିବା ଆ ବର୍ନେନ୍ ଏଅମ୍ଡଙ୍ତେ?”
Viele von ihnen sagten nämlich: »Er ist von einem bösen Geist besessen und ist von Sinnen: was hört ihr ihn noch an?«
21 ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜି ଗାମେଞ୍ଜି, “ବୁତନ୍ ଆସୁମ୍ସୁମନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଏନ୍ନେଲେ ବର୍ରନ୍ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏ, ବୁତନ୍ ଇନି ଆକାଡ଼ୁନ୍ ଆ ମନ୍ରାଆଡଙ୍ ମବ୍ନଙ୍ଲେ ରପ୍ତିଏ ପଙ୍?”
Andere aber sagten: »Das sind nicht Worte eines Besessenen; kann etwa ein böser Geist Blinden die Augen auftun?«
22 ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଡ଼ାଲୋଙନ୍ ସରେବାସିଙନ୍ ଆ ଗରନ୍ନେସିଂପୁରନ୍ ଡେଏନ୍, ତିଆଡିଡ୍ ରଙାଗାୟ୍ ।
Damals fand das Fest der Tempelweihe in Jerusalem statt; es war Winter,
23 ଆରି ଜିସୁନ୍ ସରେବାସିଂଲୋଙନ୍ ସୋଲମନନ୍ ଆ ପିଣ୍ଡାଲୋଙ୍ ବୁଲ୍ଲେଲଲନ୍ ।
und Jesus ging im Tempel in der Halle Salomos auf und ab.
24 ସିଲତ୍ତେ ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଏର୍ରେ ଗେରେଡାଲେ ବରେଞ୍ଜି, “ଆରି ଡିଅଙ୍ଗା ଡିନ୍ନା ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବ୍ଡାଲ୍ଗଡ୍ତଲେନ୍? ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ରେୟ୍ଲଙ୍ ବର୍ନା, ଆମନ୍ ପଙ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍?”
Da umringten ihn die Juden und sagten zu ihm: »Wie lange läßt du uns noch in Ungewißheit schweben? Bist du Christus, so sage es uns frei heraus!«
25 ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ରବେନ୍, ବନ୍ଡ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଃଡ୍ଡର୍ନେ, ଆପେୟ୍ଞେନ୍ ଆଞୁମ୍ଲୋଙ୍ ଅଙ୍ଗା ଅଙ୍ଗା ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଞେନ୍ ଲୁମ୍ତାୟ୍, ତି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଞେନ୍ ଆସନ୍ ସାକିନ୍ ତିୟ୍ତେ ।
Jesus antwortete ihnen: »Ich habe es euch gesagt, doch ihr glaubt (es) nicht. Die Werke, die ich im Namen meines Vaters vollbringe, die legen Zeugnis von mir ab;
26 ବନ୍ଡ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଃଡ୍ଡର୍ନେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ମେଣ୍ଡାଞେନ୍ ତଡ୍ ।
aber ihr glaubt nicht, weil ihr nicht zu meinen Schafen gehört.
27 ମେଣ୍ଡାଞେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସର୍ରଙ୍ଞେନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ତଜି ଆରି ଞେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଜନାତାଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ସଣ୍ଡୋଙ୍ତିଁୟ୍ଜି ।
Meine Schafe hören auf meine Stimme, und ich kenne sie, und sie folgen mir nach;
29 ଆପେୟ୍ଞେନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ତିୟ୍ଲିଁୟ୍, ତିଆତେ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସିଲଡ୍ ମଡ଼ଗା, ଆରି ଆପେୟନ୍ ଆସିଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ତିଆତେ ରୁୟ୍ଲେ ପାଙ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏ ।
Mein Vater, der sie mir gegeben hat, ist größer als alle, und niemand vermag sie der Hand meines Vaters zu entreißen.
30 ଆପେୟନ୍ ଡ ଞେନ୍ ଆବୟନ୍ ।”
Ich und der Vater sind eins!«
31 କେନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ତନିଡନ୍ ଆସନ୍ ଆରି ବତର ଅରେଙନ୍ ଞିଡବେଞ୍ଜି ।
Da holten die Juden wieder Steine herbei, um ihn zu steinigen;
32 ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ ଆପେୟନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଗୋଗୋୟ୍ଡମ୍ ମନଙ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାଞ୍ଜି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବ୍ତୁୟ୍ଲବେନ୍, ତି ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅଙ୍ଗା ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଆସନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଏତିଡ୍ର୍ତିଁୟ୍?”
Jesus aber sagte zu ihnen: »Viele gute Werke habe ich euch vom Vater her sehen lassen: welches von diesen Werken ist es, wegen dessen ihr mich steinigen wollt?«
33 ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ମନଙ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଲରୁମେନ୍ ଆସନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଏଃତ୍ତିଡରମ୍, ବନ୍ଡ ଆମନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ନିଣ୍ଡୟ୍ତେ, ଆରି ଆମନ୍ ଅବୟ୍ ମନ୍ରା, ବନ୍ଡ ଆମନ୍ ଇସ୍ୱର ଗାମ୍ଡମ୍ତନେ, ତିଆସନ୍ ଏତିଡର୍ତମ୍ ।”
Die Juden antworteten ihm: »Nicht wegen eines guten Werkes wollen wir dich steinigen, sondern wegen Gotteslästerung, und zwar weil du, der du doch (nur) ein Mensch bist, dich selbst zu Gott machst.«
34 ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ବନାଁୟ୍ବର୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ଏନ୍ନେଲେ ଆଇଡିଡ୍ ଡକୋ, ଇସ୍ୱରନ୍ ବର୍ତନେ, ‘ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରଜି ।’
Jesus antwortete ihnen: »Steht nicht in eurem Gesetz geschrieben: ›Ich habe gesagt: Ihr seid Götter‹?
35 ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଜନା, ଅଙ୍ଗାତେ ସାସ୍ତ୍ରନ୍ ବର୍ତନେ ତିଆତେ ଆଏଡ଼ର୍ ଆଜାଡ଼ିନ୍, ଆନାଜି ଆମଙ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇସ୍ୱରଜି ଗନାମନ୍ ଡେଲୋ ।
Wenn die Schrift schon jene (Männer), an die das Wort Gottes erging, Götter genannt hat – und die Schrift kann doch ihre Gültigkeit nicht verlieren –:
36 ଇସ୍ୱରନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ସେଡାଡାଲେ ମଡ଼ିର୍ ଅମ୍ମେଲେ ପୁର୍ତିନ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ଲିଁୟ୍, ଞେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ ଗରାମ୍ଲାଞନ୍, ଆମନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ନିଣ୍ଡୟ୍ତେ ଏଗାମ୍ତିଁୟ୍?
wie könnt ihr da dem, welchem der Vater die Weihe erteilt und den er in die Welt gesandt hat, Gotteslästerung vorwerfen, weil ich gesagt habe: ›Ich bin Gottes Sohn‹?
37 ଞେନ୍ ଆପେୟ୍ଞେନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଅଃଲ୍ଲୁମ୍ଲାୟ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଏଡର୍ଡଙ୍ନେ ।
Wenn ich nicht die Werke meines Vaters tue, so glaubt mir nicht;
38 ବନ୍ଡ ଞେନ୍ ଆପେୟ୍ଞେନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଅଃଲ୍ଲୁମ୍ଲାୟ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଏଃଡ୍ଡର୍ରନେ ଜନଙ୍ଡେନ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାଞେନ୍ ଗିୟ୍ଲେ ଡର୍ନାବା । ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ଆପେୟନ୍ ଆମଙ୍ ଡକୋ ଆରି ଆପେୟନ୍ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ଡକୋ ଗାମ୍ଲେ ରପ୍ତି ଏଜନାତେ ।”
wenn ich sie aber tue, so glaubt, wenn auch nicht mir selbst, so doch meinen Werken, damit ihr immer gewisser zu der Erkenntnis gelangt, daß der Vater in mir ist und ich im Vater bin.«
39 ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଞମନ୍ ଆସନ୍ ଆରି ଏରେଞ୍ଜି ଗୋଜେଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ତେତ୍ତେ ସିଲଡ୍ ଜବ୍ଲୟ୍ଲନ୍ ଜିରେନ୍ ।
Da suchten sie ihn wiederum festzunehmen, doch er entkam aus ihren Händen.
40 ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ଆରି ଜର୍ଦନନ୍ ଆ ଅଡିଗଡ୍ ଜିର୍ରେ, ଜନନ୍ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାନ୍ ତିୟେଞ୍ଜି, ତେତ୍ତେ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲେ ଡକୋନେ ।
Er zog nun wieder in das Ostjordanland an den Ort, wo Johannes zuerst getauft hatte, und blieb dort.
41 ଗୋଗୋୟ୍ନେଡମ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆମଙନ୍ ଜିର୍ରାଜି । ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ତର୍ଡମ୍ କଡାଡ଼ିଲଞ୍ଜି, “ଜନନ୍ ସିନା ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ସାନ୍ନି କାବ୍ବାଡ଼ା ଅଃଲ୍ଲୁମ୍ଲୋ, ବନ୍ଡ ଜନନ୍ କେନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଆସନ୍ ଇନିଜି ଇନିଜି ବର୍ରନେ ତିଆତେଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆଜାଡ଼ିନ୍ ।”
Da kamen viele zu ihm und sagten: »Johannes hat zwar keinerlei Wunder getan, alles aber, was Johannes über diesen Mann gesagt hat, ist wahr gewesen.«
42 ଆରି ତେତ୍ତେ ଗୋଗୋୟ୍ନେଡମ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଡର୍ରଞ୍ଜି ।
Und viele kamen dort zum Glauben an ihn.
