ଜାକୁବ 1
1 ଞେନ୍ ଜାକୁବନ୍, ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଡ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାମର୍, ସମ୍ପରା ପୁର୍ତିନ୍ ଅଡ଼େତ୍ତେ ଅଡ଼େନ୍ନେ ଏମ୍ମେଲନ୍ ଆଡ୍ରକୋତଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ଲୋମ୍ତବେନ୍ ।
ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଓ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦାସ ଯାକୁବର ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ଦ୍ୱାଦଶ ଗୋଷ୍ଠୀଙ୍କୁ ନମସ୍କାର।
2 ଏ ବୋଞାଙ୍ଜି, ତନାନ୍ଜି, ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ମନାଲ୍ମାଲନ୍ ଅଡ଼ୋତାୟ୍, ତିଆଡିଡ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ସର୍ଡାନାବା ।
ହେ ମୋହର ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ନାନା ପ୍ରକାର ପରୀକ୍ଷାରେ ପରୀକ୍ଷିତ ହୁଅ,
3 ମନାଲ୍ମାଲନ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍ ଆଡିଡ୍ ଡେନ୍ ଡର୍ନେଲୋଙନ୍ ରବ୍ଡୋଲନ୍ ଏର୍କିକ୍କିଡ୍ନେନ୍ ଡକୋଲନ୍ବୋ ଡେନ୍, ସନଏନ୍ ଆ ବୋର୍ସା ଗୋଗୋୟ୍ତେ, ତିଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଜନା ।
ସେତେବେଳେ ତାହା ବିଶେଷ ଆନନ୍ଦର ବିଷୟ ବୋଲି ମନେ କର; ପରୀକ୍ଷାସିଦ୍ଧ ବିଶ୍ୱାସ ଯେ ସହିଷ୍ଣୁତା ଉତ୍ପନ୍ନ କରେ, ଏହା ତ ଜାଣିଅଛ।
4 ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆତନିକ୍କି ଜାୟ୍ ସଏଲେ ଏଡକୋଲନ୍ ଡେନ୍, ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ଅଃନ୍ନସୋୟ୍ବେନ୍ ଆରି ମରଙ୍ତବେନ୍ ।
ଆଉ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି କୌଣସି ବିଷୟରେ ଊଣା ନ ପଡ଼ି ସିଦ୍ଧ ଓ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଅ, ଏଥିପାଇଁ ସହିଷ୍ଣୁତା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରୁ।
5 ଅମଙ୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ସିଲଡ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଆ ଗିଆନ ଅସୋୟ୍ ଡକୋଏନ୍ ଡେନ୍, ଆନିନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ପାର୍ତନାନେତୋ, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଗିଆନନ୍ ତିୟ୍ତେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଆ ଡୋସା ଏର୍ଞନମନ୍ କାନକାରମ୍ଡାଲେ ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିୟ୍ତଜି ।
କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେବେ କାହାରି ଜ୍ଞାନର ଅଭାବ ଥାଏ, ତେବେ ଯେଉଁ ଈଶ୍ବର ଦୋଷ ନ ଧରି ମୁକ୍ତ ହସ୍ତରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦାନ କରନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ଛାମୁରେ ସେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ, ସେଥିରେ ତାହାକୁ ଦିଆଯିବ।
6 ବନ୍ଡ ଏପାର୍ତନାଲନ୍ ଆଡିଡ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଏର୍ଡାଲ୍ଗଡ୍ଲେ ଡର୍ନେନ୍ ବାତ୍ତେ ପାର୍ତନାନାବା, ଆନା ଡାଲ୍ଗଡ଼୍ତେ, ଆନିନ୍ ରିଙ୍ଗେନ୍ ବାତ୍ତେ ଆପ୍ରାଙ୍ରିଂତେନ୍ ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାନ୍ ଆ ଇଡ୍ଡୋୟ୍ଡା ଅନ୍ତମ୍ ।
କିନ୍ତୁ ସେ କିଛିମାତ୍ର ସନ୍ଦେହ ନ କରି ବିଶ୍ୱାସ ସହ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ, କାରଣ ଯେ ସନ୍ଦେହ କରେ, ସେ ବାୟୁରେ ଇତଃସ୍ତତଃ ଚାଳିତ ସମୁଦ୍ରର ତରଙ୍ଗ ସଦୃଶ।
7 ଏତ୍ତେଗନ୍ ଆ ମନ୍ରା ପ୍ରବୁନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଞାଙ୍ତାୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଆସାଡଙ୍ନେ ତଡ୍ ।
ସେପରି ଲୋକ ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରୁ କିଛି ପାଇବ ବୋଲି ମନେ ନ କରୁ;
8 ଆନିନ୍ ବାଗୁ ମନ୍ନାମର୍, ଆନିନ୍ ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ତଙର୍ଲୋଙ୍ ସତଙ୍ ତଡ୍ ।
ସେ ତ ଦ୍ୱିମନା ଲୋକ, ଆପଣାର ସମସ୍ତ ଗତିରେ ଅସ୍ଥିର।
9 କ୍ରିସ୍ଟ ଡର୍ନେମରନ୍ ଆମଙ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ତଡ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍, ଆନିନ୍ ପୁରାଡ଼ାଲୋଙନ୍ ମରଙ୍ଲେ ଆପ୍ରାଙ୍ତେନ୍ ଆସନ୍ ଦର୍ପନେତୋ ।
ଦୀନ ଅବସ୍ଥାର ଭ୍ରାତା ଆପଣାର ଉନ୍ନତ ଅବସ୍ଥାରେ ଦର୍ପ କରୁ,
10 ଗମାଙ୍ମରନ୍ ଆନିନ୍ ଆଡୋଲେୟ୍ ଆଡ୍ରକୋତନ୍ ଆଡିଡ୍ ଦର୍ପନେତୋ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଜିଙନ୍ ଆ ତାର୍ବା ଅନ୍ତମ୍ ଗମାଙ୍ମରନ୍ ଉୟଙ୍ତେ ।
ଧନୀ ଆପଣା ଦୀନାବସ୍ଥାରେ ଦର୍ପ କରୁ, କାରଣ ଘାସର ଫୁଲ ପରି ସେ ଝଡ଼ିପଡ଼ିବ।
11 ଓୟୋଙନ୍ ଆ ଜାଞ୍ଜି ବାତ୍ତେ ଅଜିଙଞ୍ଜି ଅସର୍ତେ, ତି ଆ ତାର୍ବାନ୍ ଉୟଙାୟ୍ତେ, ଆରି ଆମନନଙନ୍ ଅବୟ୍ ତଡ୍ ଡେତେ, ତିଅନ୍ତମ୍, ଗମାଙ୍ମରନ୍ ନିୟ୍ ଆନିନ୍ ଅଡ଼୍କୋ ଲନୁମ୍ଲୋଙନ୍ ମଗାଡ୍ତେ କି ବଡିନ୍ନା ବଞେତ୍ତେ ।
ଯେଣୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ସତାପରେ ଉଦୟ ହୁଅନ୍ତେ, ଘାସ ଯେପରି ଶୁଖିଯାଏ ଓ ତାହାର ଫୁଲ ଝଡ଼ିପଡ଼େ ପୁଣି, ତାହାର ରୂପର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ନାଶ ହୁଏ, ସେହିପରି ଧନୀ ଲୋକ ହିଁ ଆପଣାର ସବୁ ଗତିରେ ଝାଉଁଳି ପଡ଼ିବ।
12 ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ମନାଲ୍ମାଲନ୍ ସଏଲେ ଡକୋତନ୍, ଆନିନ୍ ମନଅଁୟ୍ଡମ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ତି ଆ ମନାଲ୍ମାଲ୍ ସିଲଡ୍ ଜିନୟେନ୍ ଡେନ୍, ପ୍ରବୁନ୍ ଆ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅଙ୍ଗା ରନୁବ୍ବବ୍ ତିୟ୍ତବେନ୍ ଗାମ୍ଲେ ବାସାଲନ୍, ଆନିନ୍ ତି ଆ ରନୁବ୍ବବ୍ ଞାଙ୍ତେ ।
ଯେଉଁ ଲୋକ ପରୀକ୍ଷା ସହ୍ୟ କରେ, ସେ ଧନ୍ୟ, କାରଣ ପ୍ରଭୁ ଆପଣା ପ୍ରେମ କରୁଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଜୀବନରୂପ ମୁକୁଟ ଦେବାକୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଅଛନ୍ତି, ପରୀକ୍ଷାସିଦ୍ଧ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ସେହି ଲୋକ ସେହି ମୁକୁଟ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବ।
13 ଆନ୍ନିଙ୍ ଆମଙ୍ ତନୋର୍ତୋରନ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍ ଡେନ୍, କେନ୍ଆତେ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅଡ଼ୋତାୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଅବ୍ଡିସୟ୍ଡଙ୍ ତଡ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଏର୍ମନଙ୍ଲୋଙ୍ ଅଃତ୍ତୋର୍ନେ, ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍ ନିୟ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ଆଡଙ୍ ଅଃତ୍ତୋରେ ।
କେହି ପରୀକ୍ଷିତ ହେଲେ, ମୋହର ଏହି ପରୀକ୍ଷା ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଆଡ଼ୁ ହେଉଅଛି ବୋଲି ନ କହୁ, କାରଣ ଈଶ୍ବର ମନ୍ଦରେ ପରୀକ୍ଷିତ ହୋଇପାରନ୍ତି ନାହିଁ, ଆଉ ସେ ନିଜେ କାହାକୁ ପରୀକ୍ଷା କରନ୍ତି ନାହିଁ।
14 ବନ୍ଡ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ପରାନ୍ସାତ୍ତିନ୍ ଆନିଃୟମ୍ ବାତ୍ତେ ତୋର୍ଡମ୍ତଞ୍ଜି କି ଇର୍ସେ କାବ୍ବାଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଅସେଡ୍ତଜି ।
କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ଆପଣା କାମନା ଦ୍ୱାରା ଆକର୍ଷିତ ଓ ପ୍ରବଞ୍ଚିତ ହୋଇ ପରୀକ୍ଷିତ ହୁଏ;
15 ମନଙ୍ତଡନ୍ ଆନିଃୟମ୍ ତିଲ୍କୋଡ୍ତେ କି ଇର୍ସେନ୍ ଡୁଙ୍ତନାୟ୍, ଆରି ତି ଆ ଇର୍ସେ ଗୋଗୋୟ୍ଡାଲେ ରନବୁନ୍ ଅଡ଼ୋତାୟ୍ ।
ତାହା ପରେ କାମନା ଗର୍ଭଧାରଣ କରି ପାପ ପ୍ରସବ କରେ, ପୁଣି, ପାପ ପୂର୍ଣ୍ଣମାତ୍ରାରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଜନ୍ମ ଦିଏ।
16 ଏ ଡନୁଙ୍ୟମ୍ ବୋଞାଙ୍ଞେଞ୍ଜି, ତନାନ୍ଞେଞ୍ଜି, ଏକଣ୍ଡାୟ୍ଡମ୍ଡଙ୍ନେ ।
ହେ ମୋହର ପ୍ରିୟ ଭାଇମାନେ, ଭ୍ରାନ୍ତ ହୁଅ ନାହିଁ।
17 ଅଡ଼୍କୋ ମନଙ୍ ତନିୟ୍ତିୟନ୍ ଡ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସିଲଡ୍ ମନଙ୍ ତନିୟ୍ତିୟନ୍ ରୁଆଙ୍ଲୋଙନ୍ ଆଡ୍ରକୋତନ୍ ଆପେୟ୍ଲେନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅଡ଼ୋତାୟ୍, ଆନିନ୍ ଅଡ଼୍କୋ ସନାଆରଞ୍ଜି ଆ ଗନବ୍ଡେଲ୍ମର୍, ଆନିନ୍ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଅଃବ୍ବାର୍ନେ କି ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଉମ୍ମୁଲନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଅଃଡ୍ଡେଏ ।
ସମସ୍ତ ଉତ୍ତମ ଦାନ ଓ ସମସ୍ତ ସିଦ୍ଧ ବର ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱରୁ, ଅର୍ଥାତ୍, ଜ୍ୟୋତିଃର୍ଗଣର ପିତାଙ୍କଠାରୁ ଆସେ, ଯାହାଙ୍କଠାରେ କୌଣସି ପରିବର୍ତ୍ତନ ବା ଲେଶମାତ୍ର ବିକାର ନାହିଁ।
18 ଆନିନ୍ ସମ୍ପରା ପୁର୍ତିଲୋଙନ୍ ଇନିଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଗବ୍ଡେଲେନ୍, ତି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସିଲଡ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଜଅ ଅନେମ୍ମେନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଆ ଇସ୍ସୁମନ୍ ବାତ୍ତେ ଆଜାଡ଼ିନ୍ ଆ ବର୍ନେ ବାତ୍ତେ ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ଗବ୍ଡେଲ୍ଲଙ୍ଲନ୍ ।
ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ତାହାଙ୍କ ସୃଷ୍ଟ ବିଷୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଏକ-ପ୍ରକାର ପ୍ରଥମ ଫଳ ସ୍ୱରୂପ ହେଉ, ଏଥିନିମନ୍ତେ ସେ ଆପଣା ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜନ୍ମ ଦେଲେ।
19 ଏ ଡନୁଙ୍ୟମ୍ଡମ୍ ବୋଞାଙ୍ଞେଞ୍ଜି, ତନାନ୍ଞେଞ୍ଜି, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି କେନ୍ଆତେ ଜନାବେନ୍ତୋ; ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଲଅମ୍ଡଙ୍ବା, ଲବିଡ୍ଡା ବର୍ନାବା, ଏଲବରାବ୍ଡଙ୍ନେ ।
ହେ ମୋହର ପ୍ରିୟ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହା ଜ୍ଞାତ ଅଛ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଶୁଣିବାରେ ତତ୍ପର, କହିବାରେ ଧୀର ପୁଣି, କ୍ରୋଧ କରିବାରେ ଧୀର ହେଉ,
20 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆ ବନ୍ଡ୍ରାବ୍ ବାତ୍ତେ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡରମ୍ମ କାବ୍ବାଡ଼ା ଅଃଡ୍ଡେଏ ।
କାରଣ ମନୁଷ୍ୟର କ୍ରୋଧ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଗ୍ରାହ୍ୟ ଧାର୍ମିକତା ସାଧନ କରେ ନାହିଁ।
21 ତିଆସନ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋ ପରାନ୍ସାତ୍ତିନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଡ ମନଙ୍ତଡନ୍ ଆ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ନେଜି ଅମ୍ରେଙ୍ବା, ଆରି ଆନିନ୍ ଅଙ୍ଗା ବର୍ନେ ଉଗର୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ଗୁଏନ୍, ତିଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଡୋବ୍ଡୋବନ୍ ଆସନ୍ ବୋର୍ସା ଡକୋ, ତିଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଲବ୍ଗଃଡମ୍ଲନ୍ ଜାବା ।
ଅତଏବ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତ ଅଶୁଚିତା ଓ ସବୁପ୍ରକାର ଦୁଷ୍ଟତା ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଯେଉଁ ରୋପିତ ବାକ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆତ୍ମାକୁ ପରିତ୍ରାଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସମର୍ଥ, ତାହା ନମ୍ର ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କର।
22 ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆମ୍ୱେନ୍ଡମ୍ ଏକଣ୍ଡାୟ୍ଡମ୍ଡଙ୍ନେ, ଞନଙ୍ଞଙ୍ବରନ୍ ସତ୍ତର୍ ଏଅମ୍ଡଙେନ୍ ତୁମ୍ ଡେନ୍ ଅଃଡ୍ଡେଏ, ତି ଞନଙ୍ଞଙ୍ବରନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଲନୁମ୍ନାବା ।
କିନ୍ତୁ ଶ୍ରୋତାମାତ୍ର ହୋଇ ଆପଣାମାନଙ୍କୁ ପ୍ରବଞ୍ଚନା ନ କରି ବାକ୍ୟର କର୍ମକାରୀ ହୁଅ।
23 ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଞନଙ୍ଞଙ୍ବର୍ ସତ୍ତର୍ ଅମ୍ଡଙ୍ତେ, ଆନିନ୍ ତି ଞନଙ୍ଞଙ୍ବରନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଅଃଲ୍ଲନୁମ୍ନେ, ଆନିନ୍ ଡନପଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଆ ମୁକ୍କାନ୍ ଆଗ୍ରିୟ୍ତେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଅନ୍ତମ୍ ଡେତେ ।
କାରଣ ଯଦି କେହି ବାକ୍ୟର କର୍ମକାରୀ ନ ହୋଇ ଶ୍ରୋତାମାତ୍ର ହୁଏ, ତେବେ ସେ ଦର୍ପଣରେ ଆପଣା ସ୍ୱାଭାବିକ ମୁଖ ଦର୍ଶନ କରୁଥିବା ମନୁଷ୍ୟର ତୁଲ୍ୟ,
24 ଆନିନ୍ ମନଙ୍ଡମ୍ ଆ ମୁକ୍କାନ୍ ତଙ୍ମଡ୍ତନ୍, ବନ୍ଡ ତେତ୍ତେ ସିଲଡ୍ ଜିରେନ୍ ଡେନ୍, ଆ ମୁକ୍କାନ୍ ଏଙ୍ଗାଗୋ ଡକୋ ତିଆତେ ଆନିନ୍ କରୋଡାତେ ।
ଯେଣୁ ସେ ଆପଣାକୁ ଦେଖିଲା ଉତ୍ତାରେ ଚାଲିଯାଇ, ସେ କି ପ୍ରକାର ଲୋକ, ତାହା ସେହିକ୍ଷଣି ଭୁଲିଯାଏ।
25 ବନ୍ଡ ମନ୍ରାନ୍ ଇନ୍ସୟ୍ଲୁମନ୍ ଆସନ୍ ଅବୟ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଡକୋ, ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ତିଆତେ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ଅଃକ୍କରୋଡାଏ, ଆରି ସମ୍ପରା ଉଗରନ୍ ବୟନ୍ ତେତ୍ତେ ଲବ୍ଡୟ୍ଡାଲନ୍ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ତନେ, ତି ଆ ମନ୍ରା ଆସିର୍ବାଦନ୍ ଞାଙ୍ତେ ।
କିନ୍ତୁ ଯେ ସିଦ୍ଧ, ଅର୍ଥାତ୍, ସ୍ୱାଧୀନତାର ବ୍ୟବସ୍ଥା ପ୍ରତି ନିରୀକ୍ଷଣ କରି ସେଥିରେ ନିବିଷ୍ଟ ଥାଏ, ପୁଣି, ବିସ୍ମରଣକାରୀ ଶ୍ରୋତାମାତ୍ର ନ ହୋଇ ବରଂ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହୁଏ, ସେ ଆପଣା କାର୍ଯ୍ୟରେ ଧନ୍ୟ।
26 ଆନ୍ନିଙ୍ ଅବୟ୍ନେ ଡରମ୍ମମର୍ ଗାମ୍ଡମ୍ତନେ, ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ଆଲାଙନ୍ ଜୁଲନ୍ ଜାବ୍ଲନ୍ ଅଃଡ୍ଡକ୍କୋଲୋ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆ ଡରମ୍ମ ଲନୁମନ୍ କାଜ୍ଜାନ୍ ମୋସ୍ସାତେ, ଆରି ତି ଆ ମନ୍ରା ଆନିନ୍ଡମ୍ କଣ୍ତାୟ୍ଡମ୍ତନ୍ ।
ଯଦି କେହି ଆପଣାକୁ ଧର୍ମପରାୟଣ ବୋଲି ମନେ କରେ, ଆଉ ଆପଣା ଜିହ୍ୱାକୁ ବଶୀଭୂତ ନ କରି ନିଜ ହୃଦୟକୁ ପ୍ରବଞ୍ଚନା କରେ, ତାହାର ଧର୍ମପରାୟଣତା ବୃଥା।
27 ଆକୋନ୍ରାମରଞ୍ଜି ଡ ଜୁଆର୍ବଜଞ୍ଜି ଅରିର୍ସୋୟମ୍ଡାନ୍ ଆଡ୍ରକୋତନେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସଙ୍କଡ଼େବାଜି, ଆରି କେନ୍ ପୁର୍ତିନ୍ ଆ ପରାନ୍ସାତ୍ତି କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ସିଲଡ୍ ଆବ୍ବୟ୍ଲନ୍ ଡକୋନାବା, କେନ୍ ଆ ଡରମ୍ମ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆଗନିୟ୍ଗିୟ୍ଲୋଙ୍ ମନଙ୍ଡମ୍ ଆରି ମଡ଼ିର୍ଡମ୍ ଗିୟ୍ତାତେ ।
ଅନାଥ ଓ ବିଧବାମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଦୁଃଖାବସ୍ଥାରେ ସଂଖୋଳିବା ପୁଣି, ସଂସାରରୁ ଆପଣାକୁ ନିଷ୍କଳଙ୍କ ରୂପେ ରକ୍ଷା କରିବା, ଏହା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ବର ଓ ପିତାଙ୍କ ଛାମୁରେ ବିଶୁଦ୍ଧ ଓ ନିର୍ମଳ ଧର୍ମପରାୟଣତା ଅଟେ।
