ଏବ୍ରି 6
1 ତିଆସନ୍ ଜିରାୟ୍ବା, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି କ୍ରିସ୍ଟାନୁଗଡନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଇନିଜି ଆମ୍ମୁଙ୍ ଞାଙ୍ଲବୋ ତି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଏଅମ୍ରେଙ୍ବା, ମନଙ୍ତଡନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ସିଲଡ୍ ସବ୍ଙାୟ୍ଲନ୍ ଏଡକୋନେବା ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ଏଡର୍ନେବା;
So wollen wir denn die Anfangsgründe der Lehre Christi jetzt beiseitelassen und uns dem zuwenden, was sich für geistliche Reife eignet. Wir wollen uns nicht von neuem mit der Grundlage aufhalten: mit der Sinnesänderung, die sich von toten Werken abkehrt, und mit dem Glauben, der sich zu Gott hinkehrt,
2 ତବ୍ବୁବ୍ଡାନ୍ ଆସନ୍ ଞନଙନ୍, ତେକ୍କେସିଲନ୍ ସନୁଙେନ୍, ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆ ୟନର୍ମେଙ୍ ଆରି ଅଃନ୍ନଞିଡେନ୍ ଆ ପନବ୍ରଡ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଆ ପୁନାଦି ଅଃତ୍ତମିୟ୍ବୋ । (aiōnios g166)
mit der Belehrung über Taufen und Handauflegung, über Totenauferstehung und ewiges Gericht. (aiōnios g166)
3 ଇସ୍ୱରନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ରୟଙନ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ଲନ୍ ଡେନ୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି କେନ୍ଆତେ ଏଲୁମ୍ବା ।
Dies wollen wir tun, wenn es Gott gelingen läßt.
4 ଆନାଜି ଡର୍ନେଲୋଙନ୍ ସିଲଡ୍ ସଙାଜେଞ୍ଜି ଆନିଞ୍ଜି ଆବ୍ୟର୍ବୁଡ୍ଡିଲନ୍ ୟର୍ରନ୍ ରପ୍ତିତାଜି ପଙ୍? ଆମ୍ମୁଙ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ସନାଆର୍ଲୋଙ୍ ଡକୋଲଞ୍ଜି, ରୁଆଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଆ ତନିୟ୍ତିୟ୍ଜି ମାୟ୍ମାଜେଞ୍ଜି ଆରି ମଡ଼ିର୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ନିୟ୍ ଞାଙେଞ୍ଜି ବନ୍;
Es ist ja unmöglich, solche, die einmal erleuchtet sind und die himmlische Gabe gekostet haben, die des Heiligen Geistes teilhaftig geworden
und das tröstliche Wort Gottes und die Kräfte der zukünftigen Welt geschmeckt haben, (aiōn g165)
6 ଆନିଞ୍ଜି ଡର୍ନେଲୋଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଅସେଡେଞ୍ଜି ଡେନ୍, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆରି ବତର ଆବ୍ୟର୍ବୁଡ୍ଡିନେନ୍ ଆସନ୍ ମାଡ୍ଡ ଡଣ୍ଡ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ଆଡଙ୍ ଆଅକ୍କାଡଙ୍ଲୋଙନ୍ ଅମ୍ଡାୟ୍ତଜି ଆରି ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆଗନିୟ୍ଗିୟ୍ଲୋଙ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଗବ୍ରୟ୍ତଜି ।
aber trotzdem abfallen, ein zweites Mal zu erneuern, so daß sie zur Sinnesänderung kommen: dies ist unmöglich, wenn sie den Sohn Gottes zu ihrem Verderben immer von neuem kreuzigen und zum Gespött machen.
7 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ତରୁବନ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍ ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗା ଲବଲୋଙ୍ ତରୁବ୍ଡାନ୍ ଗଙ୍ଗନ୍ତେ, ଆରି ଆନାଜି ତିଆତେ ଅର୍ତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଆସନ୍ ମନଙ୍ ଓଆବଞ୍ଜି ଡୁଙ୍ଲନାୟ୍ ଡେନ୍, ଇସ୍ୱରନ୍ ତି ଆ ଲବ ଆସିର୍ବାଦତେ ।
Denn ein Ackerfeld, das den reich niederströmenden Regen aufgesogen hat und denen, für die es bebaut wird, nützliches Gewächs hervorbringt, ein solches Feld wird von Gott mit immer reicherem Ertrag gesegnet.
8 ବନ୍ଡ ତି ଆ ଲବଲୋଙ୍ ଅବ୍ବାଙ୍ନୁବନ୍ ଡ ତୋଲ୍ଲୋଣିନ୍ ଡୁଙ୍ଲନାୟ୍ ଡେନ୍, ତିଆତେ ଜନାଜାନ୍ ଅଃଡ୍ଡେଏ, ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ତିଆତେ ସନୟ୍ପନ୍ ଞାଙ୍ତେ, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ତିଆତେ ତଗୋଲୋଙନ୍ ଜୋମ୍ତୋଡ୍ତେ ।
Trägt es aber Dornen und Disteln, so ist es wertlos und dem Fluch nahe; ja schließlich verbrennt man es mit Feuer.
9 ଏ ବୋଞାଙ୍ଜି, ତନାନ୍ଜି, ଇନ୍ଲେନ୍ ଏନ୍ନେଲେ ଏବର୍ରନାୟ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍ କନାକୁର୍ତିବେନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଜନା, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅନୁରନ୍ ଆଞନାଙ୍ ଆସନ୍ ଆସିର୍ବାଦନ୍ ଞାଙ୍ଲେ ଏରପ୍ତିତେ ।
Wenn wir nun auch mit solcher Strenge reden, so sind wir dennoch überzeugt von euch, Geliebte, daß euch ein besseres Los erwartet, und daß es etwas gibt, was eure endliche Errettung hoffen läßt.
10 ଇସ୍ୱରନ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାବେନ୍ ଡ ବୟ୍ଲେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଏସ୍ରେବାଏଞ୍ଜି ଆରି ଇନିଜି ନମି ନିୟ୍ ଏର୍ଲୁମ୍ତେନ୍ ଆସନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ଡୁଙ୍ୟମ୍ଲେ ଏଜିର୍ରାୟ୍ ତିଆତେ ଆନିନ୍ ଅଃକ୍କରୋଡାଏ ।
Gott ist ja nicht ungerecht, daß er vergäße eurer Arbeit und der Liebe, die ihr zur Ehre seines Namens früher und auch jetzt noch durch Unterstützung der Heiligen bewiesen habt.
11 ତିଆସନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଏଗାମ୍ତବେନ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆତନିକ୍କି ଜାୟ୍ ଅନୁୟୁବନ୍ ବାତ୍ତେ ରବ୍ଡୋଲନ୍ ଡକୋନାବା, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆସାଲନ୍ ଏଡ୍ରକୋତନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଏଞାଙ୍ତେ ।
Es ist nun unser Herzenswunsch, ein jeder von euch möge auch denselben Eifer beweisen, wenn es sich darum handelt, die Hoffnung in Kraft und Zuversicht bis ans Ende festzuhalten.
12 ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଆଡ଼ସାଡଙ୍ନେ, ଆନାଜି ଡର୍ନେମରଞ୍ଜି ଡ ସଏଲେ ରବ୍ଡୋଲନ୍ ଆଡ୍ରକୋତଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଅନ୍ତମ୍ ଡକୋନାବା ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆବ୍ରାସାଲବେନ୍ଆତେଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଏଞାଙ୍ତେ ।
Denn ihr sollt nicht träge werden, sondern denen nachfolgen, die durch Glauben und Beharrlichkeit die Verheißungen erben.
13 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଅଙ୍ଗା ଡିନ୍ନା ଅବ୍ରାମନ୍ ଆମଙ୍ ସିବ୍ଡେୟ୍ବର୍ରନେ, ତି ଆ ଡିନ୍ନା ଆନିନ୍ ଆ ସନିବ୍ଡେୟ୍ବରନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଲୁମ୍ତେ ଗାମ୍ଲେ ପର୍ମାଡ଼ାଲନ୍ । ଆନିନ୍ ସିଲଡ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ସୋଡ଼ାତଡନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଆଞୁମ୍ଡମ୍ଲୋଙନ୍ ପର୍ମାଡ଼ାଲନ୍ ।
Als Gott Abraham die Verheißung gegeben hatte, da schwur er, weil er bei keinem Größeren schwören konnte, bei sich selbst
14 ଆନିନ୍ ବର୍ରନେ, “ଞେନ୍ ସିବ୍ଡେୟ୍ବର୍ତନାୟ୍ ଆମ୍ବେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆସିର୍ବାଦତବେନ୍ ଆରି କେଜ୍ଜାନମ୍ଜି ଅବ୍ଗୋଗୋୟ୍ତାୟ୍ ।”
und sprach: "Wahrlich, ich will dich mit Segen überschütten und will dir eine große Schar Nachkommen schenken."
15 ଆରି ତି ଆ ବର୍ନେ ବାତ୍ତେ ଅବ୍ରାମନ୍ ରବ୍ଡୋଲନ୍ ଡକୋଲନ୍, ତିଆସନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ସନିବ୍ଡେୟ୍ବରନ୍ ଆନିନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଞାଙେନ୍ ।
So erlangte Abraham durch geduldiges Ausharren, was ihm Gott verheißen hatte.
16 ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆ ପର୍ମାଡ଼ାତଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍, ଆମଙଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ସୋଡ଼ାମରଞ୍ଜି ଆଞୁମ୍ଲୋଙ୍ ପର୍ମାଡ଼ାତଞ୍ଜି, ଆରି ଅଲ୍ବାଡ୍ଡେବରଞ୍ଜି ଗନବ୍ରିନ୍ ଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ପର୍ମାଡ଼ାତଞ୍ଜି ।
Menschen schwören ja bei einem, der größer ist als sie: so dient der Eid bei ihnen zur Bekräftigung der Aussage, gegen die sich kein Widerspruch mehr erheben kann.
17 ଇସ୍ୱରନ୍ ଆନାଜିଆଡଙ୍ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ତିୟ୍ତାୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅନବ୍ଜନାନ୍ ଆସନ୍ ସିବ୍ଡେୟ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ପର୍ମାଡ଼ାଲନ୍,
Deshalb ist auch Gott, um den Erben der Verheißung noch nachdrücklicher die Unwandelbarkeit seines Ratschlusses zu beweisen, mit einem Eid als Bürge eingetreten.
18 ଆ ସନିବ୍ଡେୟ୍ବରନ୍ ଡ ଆ ପର୍ମାଡ଼ା ଅଃନ୍ନଡ଼ଜେ ଆରି ଆଲ୍ଲେଲେ ଇସ୍ୱରନ୍ କନଣ୍ଡାୟ୍ମର୍ ଅଃଡ୍ଡେଏ; ଆନିନ୍ ଲରୋଲୋନେଲେନ୍ ତିଆସନ୍ ମୁକ୍କାବାଲେନ୍ ଡକୋନ୍ ଅରାସାନେନ୍ ରବ୍ଡୋଲେ ଞମ୍ଲେ ଡନକ୍କୋନ୍ ଆସନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଅନୁୟୁବନ୍ ଞାଙ୍ଲେ ରପ୍ତିତବୋ ।
So sollten wir durch zwei unwandelbare Tatsachen, bei denen Gott unmöglich gelogen haben kann, aufs kräftigste ermuntert und getröstet werden — wir, deren Zufluchtsort es ist, die dargebotene Hoffnung festzuhalten.
19 କେନ୍ ଅରାସାନେନ୍ ଅନମେଙ୍ ଜାଜଲୋଙନ୍ ଅନାଙ୍କଲନ୍ ଅନ୍ତମ୍; ତିଆତେ ଡରଙ୍ନେକାବନ୍ ଆଡଙ୍ଡଙନ୍ ମଡ଼ିର୍ ବକ୍ରାଲୋଙନ୍ ଗନ୍ଲେ ରପ୍ତିତବୋ ।
Diese Hoffnung ist für uns ein zuverlässiger, sicherer Anker unserer Seele, und sie dringt bis in die Stätte hinter dem Vorhang.
