< ୨ କରନ୍ତି 5 >
1 ଇନ୍ଲେନ୍ ଜନା, ପୁର୍ତିନ୍ ଡଅଙ୍ଡାଗୋ ଆ ତମ୍ୱୁଲୋଙ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଡକୋତନ୍ବୋ, ଆରି ତିଆତେ ପଲାଙେନ୍ ଡେନ୍, ଇସ୍ୱରନ୍ ରୁଆଙ୍ଲୋଙନ୍ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଅଃପ୍ପଲାଙେନ୍ ଆସିଂ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ତନ୍, ତି ଆସିଂ ମନ୍ରାନ୍ ଅଃତ୍ତୁବ୍ଲୋ, ଇସ୍ୱରନ୍ ମା ତୁବେନ୍ । (aiōnios )
Wir wissen ja: Wenn unser Zelt — das Haus, worin wir hier auf Erden wohnen — (im Tode) abgebrochen wird, so haben wir einen Bau, von Gott bereitet, ein himmlisches Haus, das nicht mit Händen gemacht ist, sondern ewig bleiben soll. (aiōnios )
2 ପୁର୍ତିନ୍ ଆସିଂଲୋଙ୍ ଡକୋଡାଲନ୍ ରୁଆଙ୍ଲୋଙନ୍ ଡକୋନ୍ ଆସିଂ ଆ ସିନ୍ରି ଜିଜିନେନ୍ ଆସନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ୟେୟେଡାତନ୍ବୋ ।
Solange wir in diesem Zelt wohnen, haben wir zu seufzen, weil wir voll Sehnsucht darauf warten, mit unserer himmlischen Behausung überkleidet zu werden.
3 ରୁଆଙ୍ଲୋଙନ୍ ଡକୋନ୍ ଆସିଂ ଗନ୍ଲବୋ ଡେନ୍, ଇନ୍ଲେନ୍ ଆରି ଆଉର୍ଡିୟ୍ ଡଅଙ୍ ଅଃଡ୍ଡେଡେଲଙ୍ନେ ।
Denn haben wir diese angezogen, dann werden wir nicht unbekleidet dastehen.
4 କେନ୍ ପୁର୍ତି ତମ୍ୱୁସିଂଲୋଙନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଆଡ୍ରକୋତନ୍ବନ୍ ଆଡିଡ୍ ବିକ୍କଡ଼ନ୍ ବାତ୍ତେ ୟେୟେଡାତନ୍ବୋ, ଜେଲୁ ଡଅଙନ୍ ଅନମ୍ରେଙନ୍ ଅଃସାୟ୍ବୋ, ଆର୍ପାୟ୍ ରୁଆଙ୍ ଡଅଙନ୍ ଜିଜିଡାଲନ୍, ରନବୁ ଡଅଙନ୍ ନିୟ୍ ଅମେଙେତୋ ଏଗାମ୍ତାୟ୍ ।
Solange wir also noch in diesem Zelt wohnen, haben wir zu seufzen unter einem schweren Druck. Denn wir möchten nicht entkleidet, sondern überkleidet werden, damit das Sterbliche verschlungen werde von dem Leben.
5 ଇସ୍ୱରନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ କେନ୍ ଆସନ୍ ଅବ୍ଜାଡାଲଙ୍ଲନ୍, ଆରି ଆନିନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆନ୍ସକାରାନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ଲନ୍ ।
Gott ist's, der uns hierzu befähigt hat: er hat uns auch den Geist als Angeld darauf gegeben.
6 ତିଆସନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଡିତାନ୍ ଏବ୍ବୋର୍ସାତନାୟ୍, ଡିଅଙ୍ଗା ଡିନ୍ନା ଜେଲୁ ଡଅଙନ୍ ବାତ୍ତେ ଡକୋତନ୍ବୋ ଡିୟ୍ତେ ଡିନ୍ନା ପ୍ରବୁନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ସଙାୟ୍ ଡକୋତନ୍ବୋ ଗାମ୍ଲେ ଇନ୍ଲେନ୍ ଜନା ।
Darum sind wir allezeit getrost, obwohl wir wissen: Solange dieser Leib noch unsere Heimat ist, sind wir noch fern von der Heimat,
7 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆଗ୍ରିୟ୍ତାତେନ୍ଆତେଜି ଗିୟ୍ଲେ ଇନ୍ଲେନ୍ ଅଃଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ନେବୋ, ଆର୍ପାୟ୍ ଡର୍ନେନ୍ ବାତ୍ତେ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ତନ୍ବୋ ।
fern vom Herrn — denn unser Lebensweg führt uns hier durch Glauben, nicht durch Schauen —.
8 ତିଆସନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଉୟୁବ୍ ଡକୋ, ଆରି କେନ୍ ଆ ଜେଲୁ ଡଅଙନ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଡାଲେ ପ୍ରବୁନ୍ ସରିନ୍ ଡକୋନେନ୍ ଆସନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ଏସର୍ଡାତନାୟ୍ ।
Trotzdem sind wir getrost und möchten sogar lieber diesen Leib verlassen und daheim sein bei dem Herrn.
9 ତିଆସନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଅଡ଼େଙ୍ଗା ଜନଙ୍ ଏଡକୋଲନାୟ୍ ଡେନ୍, ଅସିଂଲେନ୍ ଡେଏତୋ କି ଆନ୍ନାରେଙ୍ ଡେଏତୋ, ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ଅନବ୍ସର୍ଡାନ୍ ଆସନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଏଏର୍ବା ଏଗୋୟ୍ବା ।
Deshalb setzen wir auch alles daran, ihm (bei seinem Kommen) wohlgefällig zu sein — ganz einerlei, ob wir dann in diesem Leib wohnen oder ihn verlassen haben.
10 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ପନ୍ସୁଆତିନ୍ ଆସନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ଲେନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆ କୁର୍ସି ଆ ମୁକ୍କାବା ଇୟ୍ତେ ତନଙ୍ବୋ, ଡଅଙ୍ଲେନ୍ ବାତ୍ତେ ଆର୍ଲୁମ୍ଲବନ୍ ମନଙ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଡ ଏର୍ମନଙ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଗିୟ୍ଲେ ତିଆଡିଡ୍ ବଡିନ୍ ଞାଙ୍ତବୋ ।
Denn wir alle müssen offenbar werden vor dem Richterstuhl Christi, damit ein jeder seinen Lohn empfange für sein Tun in diesem Leibesleben, es sei gut oder böse.
11 ପ୍ରବୁନ୍ଆଡଙ୍ ଇନିବା ବତନ୍ତବୋ, ତିଆତେ ଇନ୍ଲେନ୍ ଜନା, ତିଆସନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅନବ୍ଡର୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ଏଞଙ୍ଞଙ୍ତାଜି; ଇସ୍ୱରନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ଜନାତେ, ଆରି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ନିୟ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ଏଜନାତଲେନ୍ ଗାମ୍ଲେ ଞେନ୍ ଆସାତନାୟ୍ ।
Weil wir nun wissen, wie sehr der Herr (als Richter) zu fürchten ist, könnten wir uns da bei den Menschen "einschmeicheln" wollen? Gott kennt uns genau. Ich hoffe, auch ihr seid innerlich von unserer Aufrichtigkeit überzeugt.
12 ଆରି ଅମଙ୍ବେନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଏଃସେଙ୍କେଡମ୍ନାୟ୍, ବନ୍ଡ ଆନାଜି ଉଗରନ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ଏର୍ନବ୍ସୋଡ଼ାଡମ୍ନେନ୍ ଡୁଆରାନ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ଅବ୍ସୋଡ଼ାଡମ୍ତଞ୍ଜି, ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙ୍ଲେ ଏରପ୍ତିତଜି, ତିଆସନ୍ ଡନେଗଡ୍ଲେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅବ୍ସୋଡ଼ାଡମ୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ରୟଙନ୍ ଏତିୟ୍ତବେନ୍ ।
Damit wollen wir uns aber nicht wieder einmal bei euch "empfehlen". Nein, wir wollen euch nur Anlaß geben, eure gute Meinung von uns auch jenen Prahlern gegenüber zu vertreten, deren Herz ganz anders ist als ihr frommes Gesicht.
13 ଇନ୍ଲେନ୍ ବୁଡ୍ଡିଜି ତଡ୍ ପଙ୍? ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ବୁଡ୍ଡିଜି ତଡ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆସନ୍ ବୁଡ୍ଡିଜି ତଡ୍; ଅଡ଼େ ଇନ୍ଲେନ୍ ବୁଡ୍ଡିଜି ପଙ୍? ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ବୁଡ୍ଡିଜି ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆସନ୍ ବୁଡ୍ଡିଜି ।
Sind wir nun wirklich "von Sinnen gekommen", so ist das im Dienst Gottes geschehen: sind wir aber bei gesundem Verstand, so ist das euch zum Segen.
14 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆ ଡନୁଙ୍ୟମ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ତଲେନ୍, ଅବୟ୍ନେ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆସନ୍ ରବୁଏନ୍, ତିଆସନ୍ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ରବୁଏଞ୍ଜି ।
Was uns ganz und gar gefangennimmt, das ist die Liebe, die Christus uns bewiesen hat. wir denken nämlich so: Einer ist für alle gestorben, folglich sind alle gestorben.
15 ଆନିନ୍ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆସନ୍ ରବୁଏନ୍ ତିଆସନ୍, ଆନାଜି ଆମେଙ୍ ଡକୋଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଆରି ଆନିଞ୍ଜିଡମ୍ ଆସନ୍ ଅଃନ୍ନମେଙେଜି, ଆର୍ପାୟ୍ ଆନା ଆନିଞ୍ଜି ଆସନ୍ ରବୁଏନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ୟର୍ମେଙ୍ଲେ ଡୋଲନ୍ ଆନିନ୍ ଆସନ୍ ଅମେଙ୍ତଜି ।
Und er ist darum für alle gestorben, damit die, die da leben, nicht mehr sich selbst leben, sondern dem, der zu ihrem Heil gestorben und auferstanden ist.
16 ନମି ସିଲଡ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଡଅଙ୍ଡାଗୋ ଆନ୍ନିଙ୍ଆଡଙ୍ ଅଃଜ୍ଜନାବୋ, ଆମ୍ମୁଙ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଡଅଙ୍ଡାଗୋ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ଆଡଙ୍ ନିୟ୍ ଜନାଲବୋ ଜନଙ୍ଡେନ୍, ନମି ଆରି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଏତ୍ତେଲେ ଇନ୍ଲେନ୍ ଅଃଜ୍ଜନାବୋ ।
Darum beurteilen wir jetzt niemand mehr nach dem äußeren Augenschein. Und haben wir früher sogar Christus nur nach seiner äußeren Erscheinung im Fleisch beurteilt, so denken wir jetzt ganz anders von ihm.
17 ତିଆସନ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆମଙ୍ ଡକୋଲନ୍ ଡେନ୍, ଆନିନ୍ ରଙ୍ ଗଡେଲେନ୍, ପାପୁରନ୍ଆତେଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସଲନେ, ଗିୟ୍ବା, ରଙ୍ଆତେ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍ ।
Wer also mit Christus in Gemeinschaft steht, der ist ein neues Geschöpf. Das Alte ist (bei ihm) vergangen: ein Neues ist offenbar geworden.
18 ବନ୍ଡ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍, ଆନିନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ବୟନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବ୍ମାୟ୍ମାୟ୍ଲଙ୍ଲନ୍, ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ବୟନ୍ ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜି ଅନବ୍ମାୟ୍ମାୟନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ଆଡଙ୍ ସେବା କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ତିୟ୍ଲଲେନ୍ ।
Dies alles aber ist Gottes Werk: Er hat uns durch Christus mit sich versöhnt und uns den Dienst übertragen, die Versöhnung zu verkündigen.
19 ତି ଅନବ୍ମାୟ୍ମାୟନ୍ ଆ ବର୍ନେ କେନ୍ଆତେ, ଇସ୍ୱରନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆମଙ୍ ଅଡ଼୍କୋ ଜାତିମରଞ୍ଜି ଆନିନ୍ ସରିନ୍ ଅବ୍ମାୟ୍ମାୟେନ୍; ଆନିନ୍ ପୁର୍ତିନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ଆ ଇର୍ସେ ଏର୍ଡନିଡିନ୍ ଅନବ୍ମାୟ୍ମାୟନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅମଙ୍ଲେନ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ଲଲେନ୍ ।
Denn Gott war es, der in Christus die Welt mit sich versöhnte: er rechnet den Menschen ihre Übertretungen nicht zu, und er hat uns den Auftrag gegeben, die Versöhnung kundzumachen.
20 ତିଆସନ୍, ଇନ୍ଲେନ୍ ଅମ୍ମେଲେ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମ୍ବେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେତବେନ୍, ଇନ୍ଲେନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆମଙ୍ଗଡ୍ ଡେନେଲନ୍ ବର୍ନେନ୍ ଏବର୍ତନାୟ୍; ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ବୟନ୍ ମାୟ୍ନାବା ଗାମ୍ଲେ ଇନ୍ଲେନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆମଙ୍ଗଡ୍ ଡେନେଲନ୍ ଏବର୍ତବେନ୍ ।
So treten wir in Christi Namen als Gesandte auf, ja, Gottes Stimme tönt durch unseren Mahnruf. Wir bitten in Christi Namen: "Laßt euch mit Gott versöhnen!"
21 କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆମଙ୍ ଅଜିଡ୍ ଜାକିଁୟ୍ ଇର୍ସେନ୍ ଅଃଡ୍ଡକୋଲୋ, ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଇର୍ସେମରନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଡେଏନ୍, ତିଆସନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆନିନ୍ ଅମ୍ମେଲେ ଇସ୍ୱରନ୍ ବୟନ୍ ଡରମ୍ମମର୍ଜି ଡେଡେଲଙ୍ତନ୍ ।
Ihn, der die Sünde nicht gekannt, hat er für uns zur Sünde gemacht, damit wir in ihm Gottes Gerechtigkeit würden.