< ୨ କରନ୍ତି 3 >
1 ଇନ୍ଲେନ୍ ଆରି ସେଙ୍କେଡମ୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ଏଉଲନାୟ୍ ପଙ୍? ଅଡ଼େ ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜି ଅନ୍ତମ୍ ଅମଙ୍ବାବେନ୍ ଇଜ୍ଜାନ୍ଡେନ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ସିଲଡ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଆସନ୍ ଅରମ୍ମଡ୍ଅଲନ୍ ଏସାୟ୍ତାୟ୍ ପଙ୍?
Fangen wir schon wieder an, uns selbst zu "empfehlen"? Oder bedürfen wir gar wie gewisse Leute Empfehlungsbriefe an euch oder von euch?
2 ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ମା ଇନ୍ଲେନ୍ ଆସନ୍ ଅରମ୍ମଡ୍ଅଲନ୍, ଉଗର୍ଲୋଙ୍ଲେନ୍ ଆଇଡିଡ୍, ଆରି ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ତିଆତେ ଜନାଜି, ଆରି ପଡ଼େଲନ୍ ରପ୍ତିତଜି ।
Unser Empfehlungsbrief seid ihr. Der ist in unser Herz geschrieben, der wird von aller Welt erkannt und auch gelesen.
3 କେନ୍ ଅରମ୍ମଡ୍ଅଲନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଇଡେନ୍, ଆରି ଇନ୍ଲେନ୍ ତିଆତେ ଏବାନ୍ତେତାୟ୍; ତିଆତେ ଇଙ୍କୁନ୍ ବାତ୍ତେ ଆଇଡିଡ୍ ତଡ୍, ବନ୍ଡ ଆମେଙ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ପୁରାଡ଼ା ବାତ୍ତେ ଆଇଡିଡ୍, ଅରେଙ୍ ପଟାଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡ୍ ତଡ୍, ବନ୍ଡ ଜେଲୁ ଉଗର୍ ପଟାଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡ୍ ।
Es ist ja klar zu sehen, daß ihr ein Brief Christi seid, den wir als seine Diener ausgefertigt haben: ein Brief, nicht mit Tinte geschrieben, sondern mit dem Geist des lebendigen Gottes; ein Brief, der nicht auf steinernen Tafeln steht, sondern auf fleischernen Herzenstafeln.
4 କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଅମ୍ମେଲେ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ଆସାଲେନ୍ ଡକୋ, ତିଆସନ୍ ଆସନ୍ ଡର୍ନେଲେନ୍ ଡକୋ ।
Diese Zuversicht können wir nur durch Christus vor Gott zum Ausdruck bringen.
5 ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଅମଙ୍ଲେନ୍ ସିଲଡ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଜା ଅମ୍ଡୁଙ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିବୋ, ଆରି ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଜିଞ୍ଜିନ୍ଜି ତଡ୍ ନିୟ୍, ବନ୍ଡ ରନପ୍ତିଲେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅଡ଼ୋତାୟ୍ ।
Nicht durch eigene Kraft können wir aus uns selbst Gedanken schöpfen; nein, unsere Tüchtigkeit kommt von Gott.
6 ଆଇଡିଡନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ଜନୁବାୟନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ କମ୍ୱାରିମର୍ ଅଃନ୍ନେମ୍ମେଲଙ୍ଲନ୍, ଆର୍ପାୟ୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍, କେନ୍ ଆଗ୍ରାମ୍ଗାମନ୍ ରଙ୍ ଅନଗଡନ୍ ଆ ଜନୁବାୟ୍ଡିଁୟ୍ମର୍ ଅମ୍ମେନେନ୍ ଆସନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବୋର୍ସାନ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ଲନ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆଇଡିଡନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ରନବୁନ୍ ପାଙ୍ତାୟ୍, ବନ୍ଡ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଅନମେଙନ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ତନ୍ ।
Er hat uns tüchtig gemacht, Diener eines neuen Bundes zu sein: nicht Buchstabendiener, sondern Geistesdiener. Denn der Buchstabe (des Gesetzes) tötet, der Geist (des Herrn) macht lebendig.
7 ଆରି ଅରେଙ୍ ପଟାଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତନିୟନ୍ ଆଡ୍ରେଏନ୍ ଆଡିଡ୍, ତିଆତେ ଏତ୍ତେଲେ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ଡାଗୋ ଡେଏନ୍ ଡ, ଇସ୍ରାଏଲ୍ମରଞ୍ଜି ମୋସାନ୍ ଆ ସାଆର୍ ମୁକ୍କା ଗିୟ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲଜି; ରନବୁନ୍ ଆପ୍ରାଙ୍ତାଞନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ଏତ୍ତେଲେ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ଡାଗୋ ଡେଏନ୍ ଡେନ୍,
Wenn aber schon der Dienst, der den Tod verkündigt — dessen Urkunde in Buchstaben auf Stein gegraben war — so herrlich gewesen ist, daß die Kinder Israel das Antlitz Moses wegen des Glanzes auf seinem Angesicht — der doch verschwand — nicht unverwandt ansehen konnten:
8 ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଡିଅଙ୍ଗା ଆ ଗୋଗୋୟ୍ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ଡାଗୋ ଅରଃ ଡେଏନ୍!
wie sollte da der Dienst, der den Geist mitteilt, nicht noch viel herrlicher sein?
9 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ପନବ୍ରଡନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ଆ ସେବା କାବ୍ବାଡ଼ା ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ଡାଗୋ ଡେଏନ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଡରମ୍ମଗଡନ୍ ଆ ସେବା କାବ୍ବାଡ଼ା ଆରି ଗୋଗୋୟ୍ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ଡାଗୋ ଡେତେ ।
Denn wenn der Dienst, der die Verurteilung ausspricht, herrlich gewesen ist: so ist der Dienst, der die Rechtfertigung schenkt, ganz unvergleichlich herrlicher.
10 ଅଙ୍ଗାତେ ପୁର୍ବାନ୍ ଆଡିଡ୍ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ଡାଗୋ ଡକୋଏନ୍, ଅବୟ୍ ସନାଆରନ୍ ଆ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ ଆରଡ଼ୋଲାଞନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍, ତିଆତେ ନମି ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ଡାଗୋ ଅଃଡ୍ଡେଏ ।
Ja, man kann sagen: Jener Herrlichkeitsglanz (des ersten Dienstes) verblaßt hier völlig vor der überwältigenden Herrlichkeit (des anderen Dienstes).
11 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ରସମ୍ତେ, ତିଆତେ ଡିୟ୍ତେ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙନ୍ ଡେଏନ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ଆଏଡ଼ର୍ ଡକୋତନ୍ ତିଆତେ ଆରି ଗୋଗୋୟ୍ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙନ୍ ଡେତେ ।
Denn ist schon das Vergängliche herrlich, wieviel herrlicher ist da erst das Bleibende!
12 କେନ୍ ଏନ୍ନେଲେ ଇନ୍ଲେନ୍ ଅରାସାନେନ୍ ଏଞାଙ୍ଲାୟ୍, ତିଆସନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ବୋର୍ସାତଲେନ୍ ।
In dieser Hoffnung (auf die bleibende Herrlichkeit unseres Dienstes) reden wir nun frei und offen.
13 ଆରି, ଅଙ୍ଗା ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ ଅସୋୟ୍ ଡିନ୍ନା ଡକୋଡାଲନ୍ ସଲନେ, ତିଆତେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ମରଞ୍ଜି ଗିୟ୍ଡଙେଜି ତଡ୍ ଗାମ୍ଲେ ମୋସାନ୍ ଆ ମୁକ୍କାନ୍ ୟୁମ୍ରାମ୍ଲନେ, ଇନ୍ଲେନ୍ ତିଅନ୍ତମ୍ ତଡ୍ ।
Wir machen es nicht wie Mose, der eine Decke auf sein Antlitz legte, weil die Kinder Israel nicht sehen sollten, daß der vergängliche Glanz ein Ende nahm.
14 ବନ୍ଡ ଆମଙଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ଗନନ୍ଲୁଡନ୍ ଆ ବୋର୍ସା ସଲନେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ନମିନ୍ତାନ୍ ପାପୁର୍ ଅନଗଡନ୍ ଆପ୍ରଡ଼େତଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଏତ୍ତେଲେମା ପୁର୍ବାନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ୟୁମ୍ରାମ୍ତଞ୍ଜି, ଆରି କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆମଙ୍ ଆମ୍ରାୟ୍ଲନ୍ବୋ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍, ତି ୟନୁମ୍ରାମନ୍ ସଲନେ ।
Doch trotzdem ist ihr Sinn verstockt. Denn bis auf den heutigen Tag ist noch immer dieselbe Decke da, wenn ihnen die Schriften des Alten Bundes vorgelesen werden: es ist ihnen verborgen, daß der Alte Bund in Christus ein Ende hat.
15 ବନ୍ଡ ନମିନ୍ତାନ୍ ମୋସାନ୍ ଆ ବନାଁୟ୍ବର୍ ଆପ୍ରଡ଼େତଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଆ ଉଗରଞ୍ଜି ଆ ୟନୁମ୍ରାମନ୍ ବାତ୍ତେ ଆୟୁମ୍ୟୁମ୍ ଡକୋତନ୍ ।
Also bis heute liegt eine Decke auf ihrem Herzen, sooft Mose vorgelesen wird.
16 ବନ୍ଡ ପ୍ରବୁନ୍ ଆମଙ୍ ୟର୍ରନାଜି ଡେନ୍, ତି ୟନୁମ୍ରାମନ୍ ସଙାୟ୍ତେ ।
Wenn sich aber Israel dereinst zum Herrn bekehrt, dann soll diese Decke weggenommen werden.
17 କେନ୍ଆତେ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡ୍ ଡକୋ, “ପ୍ରବୁନ୍ ତୁମ୍ ପୁରାଡ଼ା,” ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଆ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଡକୋ, ତେତ୍ତେ ଅନୁରନ୍ ଡକୋ ।
Mit "dem Herrn" ist hier der Geist gemeint. Denn wo der Geist des Herrn ist, da ist Freiheit.
18 ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ଲେନ୍ ଆୟୁମ୍ୟୁମ୍ତଡନ୍ ଆ ଡନପଡ଼ାଲୋଙ୍ ଆଗ୍ରିୟ୍ତବନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଆ ମୁକ୍କା ଗିୟ୍ଲେ ଗିୟ୍ଲେ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙନ୍ ଆରି ଗୋଗୋୟ୍ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙନ୍ ଞାଙ୍ଲେ ଆନିନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଡେଡେଲଙ୍ତନ୍; ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଆ ପୁରାଡ଼ା ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଗଡେଲ୍ତେ ।
Und wir alle, die wir mit unverhülltem Angesicht die Herrlichkeit des Herrn wie in einem Spiegel schauen, wir werden in dasselbe Bild verwandelt, so daß seine Herrlichkeit die unsere wird. Das kann nicht anders sein, weil der Herr, das heißt der Geist, hier wirksam ist.