୧ କରନ୍ତି 2
1 ଏ ବୋଞାଙ୍ଜି, ତନାନ୍ଜି ଞେନ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ଇୟ୍ଲେ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଅପ୍ପୁଙ୍ବର୍ନାଞନ୍ ଆଡିଡ୍ ବୁଡ୍ଡିଞେନ୍ ବାତ୍ତେ କି ତମୟ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ଞେନ୍ ଞନଙନ୍ ଅଃତ୍ତିୟ୍ଲାୟ୍ ।
Auch ich, liebe Brüder, bin unter euch bei der Verkündigung des mir von Gott aufgetragenen Zeugnisses nicht mit hervorragender Beredsamkeit und Weisheit aufgetreten.
2 ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ଡରକୋଲନାଞନ୍ ଆଡିଡ୍, ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଡ ଆନିନ୍ ଆଅକ୍କାଡଙ୍ଲୋଙନ୍ ଆର୍ରବୁଏନ୍ ଆ ବର୍ନେ ତୁମ୍ ଜନାଇଁୟ୍ତୋ, ଆରି ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ବର୍ନେ ଜନାଡଙିୟ୍ ତଡ୍ ଗାମ୍ଲାୟ୍ ।
Denn ich wollte euch weiter nichts verkündigen als Jesus Christus — ihn, den Gekreuzigten.
3 ତି ଆଡିଡ୍ ଞେନ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ବୋର୍ସା ତଡ୍, ଆରି ବନ୍ତଙନ୍, ତନକରନ୍ ବାତ୍ତେ ଞେନ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ଡକୋଲନାୟ୍ ।
Ich hatte während meines Aufenthalts bei euch von (leiblicher) Schwachheit zu leiden und war mit Furcht und großem Zagen erfüllt.
4 ଞନଙ୍ଞେନ୍ ଡ ଅନପ୍ପୁଙ୍ବର୍ଞେନ୍ ଗିଆନନ୍ ଡ ତମୟ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ତଡ୍, ଆର୍ପାୟ୍, ଞେନ୍ ମଡ଼ିର୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଆ ବୋର୍ସା ବାତ୍ତେ ଞନଙନ୍ ତିୟ୍ଲାୟ୍ ।
Meine Rede und Verkündigung waren frei von allen Worten, wodurch menschliche Weisheit überzeugen will. Dafür aber waren sie begleitet von deutlichen Wirkungen des Geistes und (göttlicher) Kraft.
5 ତିଆସନ୍, ଡର୍ନେବେନ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆ ବୁଡ୍ଡି ବାତ୍ତେ ଏର୍ତନମ୍ମିଜନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବୋର୍ସା ବାତ୍ତେ ତନମ୍ମିଜନ୍ ଡେଏନ୍ ।
Denn euer Glaube sollte sich nicht auf Menschenweisheit gründen, sondern auf Gottes Kraft.
6 ଡେଲୋଜନଙ୍ଡେନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଆମୟଙ୍ମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ବୁଡ୍ଡିନ୍ ବାତ୍ତେ ବର୍ନେନ୍ ଏବର୍ତନାୟ୍, ବନ୍ଡ ତିଆତେ କେନ୍ ଆ ଜୁଗଲୋଙ୍ ଆ ବୁଡ୍ଡି ତଡ୍, କି କେନ୍ ଆ ଜୁଗଲୋଙ୍ ଆସ୍ରେଏଃତେଞ୍ଜି ଆମ୍ମୁଙ୍ଗଡ୍ମରଞ୍ଜି ଆ ବୁଡ୍ଡି ତଡ୍ । (aiōn g165)
Von Weisheit wissen wir freilich auch zu reden, wenn wir es mit geistlich Reifen zu tun haben. Doch das ist keine Weisheit, die dieser Welt angehört, oder die man bei den Machthabern dieser Welt, die dem Untergang geweiht sind, zu finden pflegt. (aiōn g165)
7 ଆର୍ପାୟ୍, ଅବ୍ସସଲେ ଆଡକ୍କୋନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବୁଡ୍ଡି ଆ ବର୍ନେ ଇନ୍ଲେନ୍ ଏବର୍ତନାୟ୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଅନବ୍ଗୁଗୁ ପନେମେଙନ୍ ଆସନ୍ ପୁର୍ତିନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଗଡେଲେନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ତି ଆସସନ୍ ଆ ବୁଡ୍ଡି ସେଡାଲେ ଡକ୍କୋଏନ୍ । (aiōn g165)
Sondern die Weisheit, die wir vortragen, ist (der Welt) verborgen, und schon vor aller Zeit hat sie Gott zu unserer Verherrlichung vorherbestimmt. (aiōn g165)
8 ପୁର୍ତିନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ଆନ୍ନିଙ୍ ତି ଆ ବୁଡ୍ଡି ଜନାଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ତିଆତେ ଜନାଏଞ୍ଜି ନଙ୍, ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ ପ୍ରବୁନ୍ଆଡଙ୍ ଆଅକ୍କାଡଙ୍ଲୋଙନ୍ ଅଃର୍ରବ୍ବୁଏଜି ବନ୍ । (aiōn g165)
Keiner von den Machthabern dieser Welt hat diese Weisheit erkannt — sonst hätten sie den Herrn der Herrlichkeit sicher nicht gekreuzigt —. (aiōn g165)
9 ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡ୍, “ଅମଡନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଗିଜେ, ଅଲୁଡନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଅମ୍ଡଙେ, ଆରି ଇନିଜି ଗଡେଲ୍ତେ ଗାମ୍ଲେ ମନ୍ରାନ୍ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଇୟମେ, ତି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଆଡ୍ରୁଙ୍ୟମ୍ତେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଆସନ୍ ତୁବ୍ଲେ ଡକ୍କୋଏନ୍ ।”
Nach dem Zeugnis der Schrift redet sie vielmehr von Dingen, die kein Auge gesehen und wovon kein Ohr gehört; ja, des Menschen Herz ahnt nicht von ferne, was Gott bereitet hat denen, die ihn lieben.
10 ବନ୍ଡ, ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ବାତ୍ତେ ତି ଆସସନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଅବ୍ଜନାଲଙ୍ଲନ୍, ତିଆସନ୍ ତି ଆ ପୁରାଡ଼ା ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି, ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆସନସବର୍ଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସାୟ୍ଡଙ୍ତେ ।
Uns aber hat es Gott offenbart durch den Geist. Denn der Geist erforscht alles, sogar die Tiefen Gottes.
11 ମନ୍ରାନ୍ ଆ ଗନବ୍ଡେଲ୍ବର୍ଜି, ମନ୍ରାନ୍ ଆ ଅମ୍ମ ଆଡ୍ରକୋତନ୍ ଆ ପୁରାଡ଼ା ତୁମ୍ ଜନାତେ, ଆନ୍ନିଙ୍ ଆରି ଜନାଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏ; ତିଅନ୍ତମ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ପୁରାଡ଼ା ତୁମ୍ ଜନାତେ, ଆନ୍ନିଙ୍ ଆରି ଜନାଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏ ।
Denn wer weiß, was in dem Inneren eines Menschen vorgeht? Das weiß nur der Geist, der in dem betreffenden Menschen ist. Ebenso kennt auch niemand das innere Wesen Gottes als nur der Geist Gottes.
12 ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଜଗତନ୍ ଆ ପୁରାଡ଼ା ଅଃଞାଙ୍ଲବୋ, ଇସ୍ୱରନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସାୟୁମ୍ଡାଲେ ଆତ୍ରିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ଲନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ରପ୍ତି ଜନନାନ୍ ଆସନ୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ପୁରାଡ଼ା ଞାଙ୍ଲବୋ ।
Wir haben nun aber nicht den Geist der Welt empfangen, sondern den Geist, der von Gott ausgeht, um das zu erkennen, was uns von Gott aus Gnaden geschenkt worden ist.
13 ତିଆସନ୍ ପୁରାଡ଼ାମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଆଜାଡ଼ିବରନ୍ ଆବର୍ତନ୍ବନ୍ ଆଡିଡ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଜଗତନ୍ ଆ ବୁଡ୍ଡି ବାତ୍ତେ ବର୍ନେନ୍ ଅଃବ୍ବର୍ନେବୋ; ଆର୍ପାୟ୍, ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଆ ବର୍ନେ ବାତ୍ତେ ଞନଙନ୍ ତିୟ୍ତବୋ ।
Und gerade dies verkündigen wir auch, freilich nicht in Worten, die menschliche Weisheit lehrt, sondern in solchen Worten, die der Geist lehrt: so bringen wir für Geistesmenschen geistliche Dinge zum Ausdruck.
14 ବନ୍ଡ ଜଗତନ୍ ଆ ତରମ୍ତମ୍ଲୋଙ୍ ଆଡ୍ରକୋତନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ପୁରାଡ଼ା ଆ ବର୍ନେଜି ଅଃଜ୍ଜାଏ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ତି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଅଃଗନ୍ଲୁଡେ, ଆରି ତିଆତେଜି ଆନିନ୍ ଜନାଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏ, ତିଆସନ୍ ତି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଗାମ୍ଲେ ବର୍ନେନ୍ ଡେତେ ।
Ein seelischer Mensch nimmt nichts an, was Gottes Geist ihm schenken will. Denn es erscheint ihm töricht, und er kann es nicht verstehen, weil es geistlich beurteilt werden muß.
15 ପୁରାଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଆଡ୍ରକୋତନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେ ସେକ୍କୁତେ, ଡେଲୋଜନଙ୍ଡେନ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃସେକ୍କୁଏଜି ।
Der Geistesmensch dagegen weiß alles (recht) zu beurteilen, während er selbst (in seinem inneren Wesen und Leben) von niemand (recht) beurteilt (und begriffen) werden kann.
16 ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡ୍, “ଇସ୍ୱରନ୍ ଆନିଃୟମ୍ ଆନା ଜନାଲେ ରପ୍ତିଏ? ଆନା ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଞଙ୍ଞଙ୍ଲେ ରପ୍ତିଏ?” ବନ୍ଡ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆ ମନ୍ନ ଞାଙ୍ଲବୋ ।
Denn: Wer hat des Herrn Sinn erkannt, so daß er ihn belehren könnte? Wir aber haben Christi Sinn.
