マタイの福音書 14
1 そのころ、国主ヘロデは、イエスのうわさを聞いて、
തദാനീം രാജാ ഹേരോദ് യീശോ ര്യശഃ ശ്രുത്വാ നിജദാസേയാൻ ജഗാദ്,
2 侍従たちに言った。「あれはバプテスマのヨハネだ。ヨハネが死人の中からよみがえったのだ。だから、あんな力が彼のうちに働いているのだ。」
ഏഷ മജ്ജയിതാ യോഹൻ, പ്രമിതേഭയസ്തസ്യോത്ഥാനാത് തേനേത്ഥമദ്ഭുതം കർമ്മ പ്രകാശ്യതേ|
3 実は、このヘロデは、自分の兄弟ピリポの妻ヘロデヤのことで、ヨハネを捕えて縛り、牢に入れたのであった。
പുരാ ഹേരോദ് നിജഭ്രാതു: ഫിലിപോ ജായായാ ഹേരോദീയായാ അനുരോധാദ് യോഹനം ധാരയിത്വാ ബദ്ധാ കാരായാം സ്ഥാപിതവാൻ|
4 それは、ヨハネが彼に、「あなたが彼女をめとるのは不法です。」と言い張ったからである。
യതോ യോഹൻ ഉക്തവാൻ, ഏത്സയാഃ സംഗ്രഹോ ഭവതോ നോചിതഃ|
5 ヘロデはヨハネを殺したかったが、群衆を恐れた。というのは、彼らはヨハネを預言者と認めていたからである。
തസ്മാത് നൃപതിസ്തം ഹന്തുമിച്ഛന്നപി ലോകേഭ്യോ വിഭയാഞ്ചകാര; യതഃ സർവ്വേ യോഹനം ഭവിഷ്യദ്വാദിനം മേനിരേ|
6 たまたまヘロデの誕生祝いがあって、ヘロデヤの娘がみなの前で踊りを踊ってヘロデを喜ばせた。
കിന്തു ഹേരോദോ ജന്മാഹീയമഹ ഉപസ്ഥിതേ ഹേരോദീയായാ ദുഹിതാ തേഷാം സമക്ഷം നൃതിത്വാ ഹേരോദമപ്രീണ്യത്|
7 それで、彼は、その娘に、願う物は何でも必ず上げると、誓って堅い約束をした。
തസ്മാത് ഭൂപതിഃ ശപഥം കുർവ്വൻ ഇതി പ്രത്യജ്ഞാസീത്, ത്വയാ യദ് യാച്യതേ, തദേവാഹം ദാസ്യാമി|
8 ところが、娘は母親にそそのかされて、こう言った。「今ここに、バプテスマのヨハネの首を盆に載せて私に下さい。」
സാ കുമാരീ സ്വീയമാതുഃ ശിക്ഷാം ലബ്ധാ ബഭാഷേ, മജ്ജയിതുര്യോഹന ഉത്തമാങ്ഗം ഭാജനേ സമാനീയ മഹ്യം വിശ്രാണയ|
9 王は心を痛めたが、自分の誓いもあり、また列席の人々の手前もあって、与えるように命令した。
തതോ രാജാ ശുശോച, കിന്തു ഭോജനായോപവിശതാം സങ്ഗിനാം സ്വകൃതശപഥസ്യ ചാനുരോധാത് തത് പ്രദാതുമ ആദിദേശ|
10 彼は人をやって、牢の中でヨハネの首をはねさせた。
പശ്ചാത് കാരാം പ്രതി നരം പ്രഹിത്യ യോഹന ഉത്തമാങ്ഗം ഛിത്ത്വാ
11 そして、その首は盆に載せて運ばれ、少女に与えられたので、少女はそれを母親のところに持って行った。
തത് ഭാജന ആനായ്യ തസ്യൈ കുമാര്യ്യൈ വ്യശ്രാണയത്, തതഃ സാ സ്വജനന്യാഃ സമീപം തന്നിനായ|
12 それから、ヨハネの弟子たちがやって来て、死体を引き取って葬った。そして、イエスのところに行って報告した。
പശ്ചാത് യോഹനഃ ശിഷ്യാ ആഗത്യ കായം നീത്വാ ശ്മശാനേ സ്ഥാപയാമാസുസ്തതോ യീശോഃ സന്നിധിം വ്രജിത്വാ തദ്വാർത്താം ബഭാഷിരേ|
13 イエスはこのことを聞かれると、舟でそこを去り、自分だけで寂しい所に行かれた。すると、群衆がそれと聞いて、町々から、歩いてイエスのあとを追った。
അനന്തരം യീശുരിതി നിശഭ്യ നാവാ നിർജനസ്ഥാനമ് ഏകാകീ ഗതവാൻ, പശ്ചാത് മാനവാസ്തത് ശ്രുത്വാ നാനാനഗരേഭ്യ ആഗത്യ പദൈസ്തത്പശ്ചാദ് ഈയുഃ|
14 イエスは舟から上がられると、多くの群衆を見られ、彼らを深くあわれんで、彼らの病気を直された。
തദാനീം യീശു ർബഹിരാഗത്യ മഹാന്തം ജനനിവഹം നിരീക്ഷ്യ തേഷു കാരുണികഃ മൻ തേഷാം പീഡിതജനാൻ നിരാമയാൻ ചകാര|
15 夕方になったので、弟子たちはイエスのところに来て言った。「ここは寂しい所ですし、時刻ももう回っています。ですから群衆を解散させてください。そして村に行ってめいめいで食物を買うようにさせてください。」
തതഃ പരം സന്ധ്യായാം ശിഷ്യാസ്തദന്തികമാഗത്യ കഥയാഞ്ചക്രുഃ, ഇദം നിർജനസ്ഥാനം വേലാപ്യവസന്നാ; തസ്മാത് മനുജാൻ സ്വസ്വഗ്രാമം ഗന്തും സ്വാർഥം ഭക്ഷ്യാണി ക്രേതുഞ്ച ഭവാൻ താൻ വിസൃജതു|
16 しかし、イエスは言われた。「彼らが出かけて行く必要はありません。あなたがたで、あの人たちに何か食べる物を上げなさい。」
കിന്തു യീശുസ്താനവാദീത്, തേഷാം ഗമനേ പ്രയോജനം നാസ്തി, യൂയമേവ താൻ ഭോജയത|
17 しかし、弟子たちはイエスに言った。「ここには、パンが五つと魚が二匹よりほかありません。」
തദാ തേ പ്രത്യവദൻ, അസ്മാകമത്ര പൂപപഞ്ചകം മീനദ്വയഞ്ചാസ്തേ|
18 すると、イエスは言われた。「それを、ここに持って来なさい。」
തദാനീം തേനോക്തം താനി മദന്തികമാനയത|
19 そしてイエスは、群衆に命じて草の上にすわらせ、五つのパンと二匹の魚を取り、天を見上げて、それらを祝福し、パンを裂いてそれを弟子たちに与えられたので、弟子たちは群衆に配った。
അനന്തരം സ മനുജാൻ യവസോപര്യ്യുപവേഷ്ടുമ് ആജ്ഞാപയാമാസ; അപര തത് പൂപപഞ്ചകം മീനദ്വയഞ്ച ഗൃഹ്ലൻ സ്വർഗം പ്രതി നിരീക്ഷ്യേശ്വരീയഗുണാൻ അനൂദ്യ ഭംക്ത്വാ ശിഷ്യേഭ്യോ ദത്തവാൻ, ശിഷ്യാശ്ച ലോകേഭ്യോ ദദുഃ|
20 人々はみな、食べて満腹した。そして、パン切れの余りを取り集めると、十二のかごにいっぱいあった。
തതഃ സർവ്വേ ഭുക്ത്വാ പരിതൃപ്തവന്തഃ, തതസ്തദവശിഷ്ടഭക്ഷ്യൈഃ പൂർണാൻ ദ്വാദശഡലകാൻ ഗൃഹീതവന്തഃ|
21 食べた者は、女と子どもを除いて、男五千人ほどであった。
തേ ഭോക്താരഃ സ്ത്രീർബാലകാംശ്ച വിഹായ പ്രായേണ പഞ്ച സഹസ്രാണി പുമാംസ ആസൻ|
22 それからすぐ、イエスは弟子たちを強いて舟に乗り込ませて、自分より先に向こう岸へ行かせ、その間に群衆を帰してしまわれた。
തദനന്തരം യീശു ർലോകാനാം വിസർജനകാലേ ശിഷ്യാൻ തരണിമാരോഢും സ്വാഗ്രേ പാരം യാതുഞ്ച ഗാഢമാദിഷ്ടവാൻ|
23 群衆を帰したあとで、祈るために、ひとりで山に登られた。夕方になったが、まだそこに、ひとりでおられた。
തതോ ലോകേഷു വിസൃഷ്ടേഷു സ വിവിക്തേ പ്രാർഥയിതും ഗിരിമേകം ഗത്വാ സന്ധ്യാം യാവത് തത്രൈകാകീ സ്ഥിതവാൻ|
24 しかし、舟は、陸からもう何キロメートルも離れていたが、風が向かい風なので、波に悩まされていた。
കിന്തു തദാനീം സമ്മുഖവാതത്വാത് സരിത്പതേ ർമധ്യേ തരങ്ഗൈസ്തരണിർദോലായമാനാഭവത്|
25 すると、夜中の三時ごろ、イエスは湖の上を歩いて、彼らのところに行かれた。
തദാ സ യാമിന്യാശ്ചതുർഥപ്രഹരേ പദ്ഭ്യാം വ്രജൻ തേഷാമന്തികം ഗതവാൻ|
26 弟子たちは、イエスが湖の上を歩いておられるのを見て、「あれは幽霊だ。」と言って、おびえてしまい、恐ろしさのあまり、叫び声を上げた。
കിന്തു ശിഷ്യാസ്തം സാഗരോപരി വ്രജന്തം വിലോക്യ സമുദ്വിഗ്നാ ജഗദുഃ, ഏഷ ഭൂത ഇതി ശങ്കമാനാ ഉച്ചൈഃ ശബ്ദായാഞ്ചക്രിരേ ച|
27 しかし、イエスはすぐに彼らに話しかけ、「しっかりしなさい。わたしだ。恐れることはない。」と言われた。
തദൈവ യീശുസ്താനവദത്, സുസ്ഥിരാ ഭവത, മാ ഭൈഷ്ട, ഏഷോഽഹമ്|
28 すると、ペテロが答えて言った。「主よ。もし、あなたでしたら、私に、水の上を歩いてここまで来い、とお命じになってください。」
തതഃ പിതര ഇത്യുക്തവാൻ, ഹേ പ്രഭോ, യദി ഭവാനേവ, തർഹി മാം ഭവത്സമീപം യാതുമാജ്ഞാപയതു|
29 イエスは「来なさい。」と言われた。そこで、ペテロは舟から出て、水の上を歩いてイエスのほうに行った。
തതഃ തേനാദിഷ്ടഃ പിതരസ്തരണിതോഽവരുഹ്യ യീശേരന്തികം പ്രാപ്തും തോയോപരി വവ്രാജ|
30 ところが、風を見て、こわくなり、沈みかけたので叫び出し、「主よ。助けてください。」と言った。
കിന്തു പ്രചണ്ഡം പവനം വിലോക്യ ഭയാത് തോയേ മംക്തുമ് ആരേഭേ, തസ്മാദ് ഉച്ചൈഃ ശബ്ദായമാനഃ കഥിതവാൻ, ഹേ പ്രഭോ, മാമവതു|
31 そこで、イエスはすぐに手を伸ばして、彼をつかんで言われた。「信仰の薄い人だな。なぜ疑うのか。」
യീശുസ്തത്ക്ഷണാത് കരം പ്രസാര്യ്യ തം ധരൻ ഉക്തവാൻ, ഹ സ്തോകപ്രത്യയിൻ ത്വം കുതഃ സമശേഥാഃ?
32 そして、ふたりが舟に乗り移ると、風がやんだ。
അനന്തരം തയോസ്തരണിമാരൂഢയോഃ പവനോ നിവവൃതേ|
33 そこで、舟の中にいた者たちは、イエスを拝んで、「確かにあなたは神の子です。」と言った。
തദാനീം യേ തരണ്യാമാസൻ, ത ആഗത്യ തം പ്രണഭ്യ കഥിതവന്തഃ, യഥാർഥസ്ത്വമേവേശ്വരസുതഃ|
34 彼らは湖を渡ってゲネサレの地に着いた。
അനന്തരം പാരം പ്രാപ്യ തേ ഗിനേഷരന്നാമകം നഗരമുപതസ്ഥുഃ,
35 すると、その地の人々は、イエスと気がついて、付近の地域にくまなく知らせ、病人という病人をみな、みもとに連れて来た。
തദാ തത്രത്യാ ജനാ യീശും പരിചീയ തദ്ദേശ്സ്യ ചതുർദിശോ വാർത്താം പ്രഹിത്യ യത്ര യാവന്തഃ പീഡിതാ ആസൻ, താവതഏവ തദന്തികമാനയാമാസുഃ|
36 そして、せめて彼らに、着物のふさにでもさわらせてやってくださいと、イエスにお願いした。そして、さわった人々はみな、いやされた。
അപരം തദീയവസനസ്യ ഗ്രന്ഥിമാത്രം സ്പ്രഷ്ടും വിനീയ യാവന്തോ ജനാസ്തത് സ്പർശം ചക്രിരേ, തേ സർവ്വഏവ നിരാമയാ ബഭൂവുഃ|
