ヤコブの手紙 1
1 神及び我主イエズス、キリストの僕ヤコボ、離散せる十二族に挨拶す。
ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ச தா³ஸோ யாகூப்³ விகீர்ணீபூ⁴தாந் த்³வாத³ஸ²ம்’ வம்’ஸா²ந் ப்ரதி நமஸ்க்ரு’த்ய பத்ரம்’ லிக²தி|
2 第一項 患難及び誘惑に於る忍耐を勧む 我兄弟等よ、汝等種々の試に陥りたる時は、之を最も喜ぶべき事と思へ。
ஹே மம ப்⁴ராதர: , யூயம்’ யதா³ ப³ஹுவித⁴பரீக்ஷாஷு நிபதத ததா³ தத் பூர்ணாநந்த³ஸ்ய காரணம்’ மந்யத்⁴வம்’|
3 其は汝等の信仰の試は、忍耐を生ずるを知ればなり。
யதோ யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸஸ்ய பரீக்ஷிதத்வேந தை⁴ர்ய்யம்’ ஸம்பாத்³யத இதி ஜாநீத²|
4 然れど汝等が完全無缺にして、何事も乏しき所なからん為に、忍耐は完全なる業を為さざるべからず。
தச்ச தை⁴ர்ய்யம்’ ஸித்³த⁴ப²லம்’ ப⁴வது தேந யூயம்’ ஸித்³தா⁴: ஸம்பூர்ணாஸ்²ச ப⁴விஷ்யத² கஸ்யாபி கு³ணஸ்யாபா⁴வஸ்²ச யுஷ்மாகம்’ ந ப⁴விஷ்யதி|
5 汝等の中に知識を要する人あらば、誰をも咎めめ給はずして吝なく賜ふ神に願ひ奉るべし、然らば與へられん。
யுஷ்மாகம்’ கஸ்யாபி ஜ்ஞாநாபா⁴வோ யதி³ ப⁴வேத் தர்ஹி ய ஈஸ்²வர: ஸரலபா⁴வேந திரஸ்காரஞ்ச விநா ஸர்வ்வேப்⁴யோ த³தா³தி தத: ஸ யாசதாம்’ ததஸ்தஸ்மை தா³யிஷ்யதே|
6 但疑ふ事なく信仰を以て願はざるべからず、蓋疑ふ者は風に動かされて、漂へる海の波に似たれば、
கிந்து ஸ நி: ஸந்தே³ஹ: ஸந் விஸ்²வாஸேந யாசதாம்’ யத: ஸந்தி³க்³தோ⁴ மாநவோ வாயுநா சாலிதஸ்யோத்ப்லவமாநஸ்ய ச ஸமுத்³ரதரங்க³ஸ்ய ஸத்³ரு’ஸோ² ப⁴வதி|
7 斯る人は主より何物をも受けんと期する事勿れ、
தாத்³ரு’ஸோ² மாநவ: ப்ரபோ⁴: கிஞ்சித் ப்ராப்ஸ்யதீதி ந மந்யதாம்’|
8 是二心ある人にして、其凡ての道に於て定まり無ければなり。
த்³விமநா லோக: ஸர்வ்வக³திஷு சஞ்சலோ ப⁴வதி|
9 兄弟の卑き者は其高められしを大いに喜ぶべく、
யோ ப்⁴ராதா நம்ர: ஸ நிஜோந்நத்யா ஸ்²லாக⁴தாம்’|
10 富める者は、己が卑きによりて喜ぶべし。是将に草の花の如くに過ぎんとすればなり。
யஸ்²ச த⁴நவாந் ஸ நிஜநம்ரதயா ஸ்²லாக⁴தாம்’யத: ஸ த்ரு’ணபுஷ்பவத் க்ஷயம்’ க³மிஷ்யதி|
11 夫日出でて焦くれば、草は枯れて其花は落ち、其面の美しさは失せたり。富める者の其道に於て凋むべき事も亦斯の如し。
யத: ஸதாபேந ஸூர்ய்யேணோதி³த்ய த்ரு’ணம்’ ஸோ²ஷ்யதே தத்புஷ்பஞ்ச ப்⁴ரஸ்²யதி தேந தஸ்ய ரூபஸ்ய ஸௌந்த³ர்ய்யம்’ நஸ்²யதி தத்³வத்³ த⁴நிலோகோ(அ)பி ஸ்வீயமூட⁴தயா ம்லாஸ்யதி|
12 試を忍ぶ人は福なり、其は鍛錬を経て後、神の己を愛奉る人々に約し給ひし生命の冠を得べければなり。
யோ ஜந: பரீக்ஷாம்’ ஸஹதே ஸ ஏவ த⁴ந்ய: , யத: பரீக்ஷிதத்வம்’ ப்ராப்ய ஸ ப்ரபு⁴நா ஸ்வப்ரேமகாரிப்⁴ய: ப்ரதிஜ்ஞாதம்’ ஜீவநமுகுடம்’ லப்ஸ்யதே|
13 誰も誘はるるに當りて、神より誘はると謂ふべからず。蓋神は惡に誘はれ給ふ事能はざれば、誰をも誘ひ給ふ事なし。
ஈஸ்²வரோ மாம்’ பரீக்ஷத இதி பரீக்ஷாஸமயே கோ(அ)பி ந வத³து யத: பாபாயேஸ்²வரஸ்ய பரீக்ஷா ந ப⁴வதி ஸ ச கமபி ந பரீக்ஷதே|
14 各の誘はるるは、己の慾に惹かれ惑はされてなり、
கிந்து ய: கஸ்²சித் ஸ்வீயமநோவாஞ்ச²யாக்ரு’ஷ்யதே லோப்⁴யதே ச தஸ்யைவ பரீக்ஷா ப⁴வதி|
15 斯て慾の孕むや罪を産み、罪の全うせらるるや死を生ず。
தஸ்மாத் ஸா மநோவாஞ்சா² ஸக³ர்பா⁴ பூ⁴த்வா து³ஷ்க்ரு’திம்’ ப்ரஸூதே து³ஷ்க்ரு’திஸ்²ச பரிணாமம்’ க³த்வா ம்ரு’த்யும்’ ஜநயதி|
16 然れば我至愛なる兄弟等よ、過つ事勿れ、
ஹே மம ப்ரியப்⁴ராதர: , யூயம்’ ந ப்⁴ராம்யத|
17 総て善き賜と完全なる恵とは上よりして、變更なく回転の影なき光の父より降る。
யத் கிஞ்சித்³ உத்தமம்’ தா³நம்’ பூர்ணோ வரஸ்²ச தத் ஸர்வ்வம் ஊர்த்³த்⁴வாத்³ அர்த²தோ யஸ்மிந் த³ஸா²ந்தரம்’ பரிவர்த்தநஜாதச்சா²யா வா நாஸ்தி தஸ்மாத்³ தீ³ப்த்யாகராத் பிதுரவரோஹதி|
18 蓋被造物の初穂の如きものたらしめん為に、御心よりして眞理の言を以て我等を生み給ひしなり。
தஸ்ய ஸ்ரு’ஷ்டவஸ்தூநாம்’ மத்⁴யே வயம்’ யத் ப்ரத²மப²லஸ்வரூபா ப⁴வாமஸ்தத³ர்த²ம்’ ஸ ஸ்வேச்சா²த: ஸத்யமதஸ்ய வாக்யேநாஸ்மாந் ஜநயாமாஸ|
19 第二項 活動する信仰の必要 我至愛なる兄弟等よ、汝等は知れり、人総て聞くに疾く、語るに遅かるべし。
அதஏவ ஹே மம ப்ரியப்⁴ராதர: , யுஷ்மாகம் ஏகைகோ ஜந: ஸ்²ரவணே த்வரித: கத²நே தீ⁴ர: க்ரோதே⁴(அ)பி தீ⁴ரோ ப⁴வது|
20 其は人の怒は神の義を為さざればなり。
யதோ மாநவஸ்ய க்ரோத⁴ ஈஸ்²வரீயத⁴ர்ம்மம்’ ந ஸாத⁴யதி|
21 然れば汝等一切の穢らはしき事と、夥しき惡事とを脱棄て、汝等に植ゑられて汝等の霊魂を救ふべき御言を穏に承容れよ。
அதோ ஹேதோ ர்யூயம்’ ஸர்வ்வாம் அஸு²சிக்ரியாம்’ து³ஷ்டதாபா³ஹுல்யஞ்ச நிக்ஷிப்ய யுஷ்மந்மநஸாம்’ பரித்ராணே ஸமர்த²ம்’ ரோபிதம்’ வாக்யம்’ நம்ரபா⁴வேந க்³ரு’ஹ்லீத|
22 斯て汝等自ら欺きて聴聞者たるに止らず、言の實行者と成れ。
அபரஞ்ச யூயம்’ கேவலம் ஆத்மவஞ்சயிதாரோ வாக்யஸ்ய ஸ்²ரோதாரோ ந ப⁴வத கிந்து வாக்யஸ்ய கர்ம்மகாரிணோ ப⁴வத|
23 蓋人もし言の聴聞者にして實行者に非ずば、鏡に寫して生來の顔を見る人に似たるべし。
யதோ ய: கஸ்²சித்³ வாக்யஸ்ய கர்ம்மகாரீ ந பூ⁴த்வா கேவலம்’ தஸ்ய ஸ்²ரோதா ப⁴வதி ஸ த³ர்பணே ஸ்வீயஸா²ரீரிகவத³நம்’ நிரீக்ஷமாணஸ்ய மநுஜஸ்ய ஸத்³ரு’ஸ²: |
24 即ち己が姿を見て退くや、直に其如何に在りしかを忘る。
ஆத்மாகாரே த்³ரு’ஷ்டே ஸ ப்ரஸ்தா²ய கீத்³ரு’ஸ² ஆஸீத் தத் தத்க்ஷணாத்³ விஸ்மரதி|
25 然れども自由の完全なる律法を鑑みて之に止る者は、忘れ勝ちなる聴聞者と成らずして業の實行者と成る。斯る人は、其為す所に由りて福なるべし。
கிந்து ய: கஸ்²சித் நத்வா முக்தே: ஸித்³தா⁴ம்’ வ்யவஸ்தா²ம் ஆலோக்ய திஷ்ட²தி ஸ விஸ்ம்ரு’தியுக்த: ஸ்²ரோதா ந பூ⁴த்வா கர்ம்மகர்த்தைவ ஸந் ஸ்வகார்ய்யே த⁴ந்யோ ப⁴விஷ்யதி|
26 人若自ら宗教家なりと思ひつつ、其舌を制せずして己が心を欺かば、其宗教は無益なり。
அநாயத்தரஸந: ஸந் ய: கஸ்²சித் ஸ்வமநோ வஞ்சயித்வா ஸ்வம்’ ப⁴க்தம்’ மந்யதே தஸ்ய ப⁴க்தி ர்முதா⁴ ப⁴வதி|
27 父にて在す神の御前に潔くして穢れなき宗教は、孤児寡婦を其困難に當りて訪問し、自ら守りて世間に穢されざる事是なり。
க்லேஸ²காலே பித்ரு’ஹீநாநாம்’ வித⁴வாநாஞ்ச யத்³ அவேக்ஷணம்’ ஸம்’ஸாராச்ச நிஷ்கலங்கேந யத்³ ஆத்மரக்ஷணம்’ ததே³வ பிதுரீஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் ஸு²சி ர்நிர்ம்மலா ச ப⁴க்தி: |
