詩篇 1

1 惡きものの謀略にあゆまず つみびとの途にたたず 嘲るものの座にすわらぬ者はさいはひなり

Rezillerning gépi boyiche mangmaydighan, Gunahkarlarning yolida turmaydighan, Mesxire qilghuchining ornida olturmaydighan adem bext tapur!

2 かかる人はヱホバの法をよろこびて日も夜もこれをおもふ

Uning xursenliki peqet Perwerdigarning tewrat-qanunidilidur; U Perwerdigarning qanunini kéche-kündüz séghinip oylaydu.

3 かかる人は水流のほとりにうゑし樹の期にいたりて實をむすび 葉もまた凋まざるごとく その作ところ皆さかえん

U xuddi ériq boyigha tikilgen, Öz peslide méwisini béridighan, Yopurmaqliri solashmaydighan derextektur; U némila qilsa ronaq tapidu.

4 あしき人はしからず 風のふきさる粃糠のごとし

Rezil ademler bolsa undaq bolmas; Ular xuddi shamal uchuriwetken tozandektur.

5 然ばあしきものは審判にたへず罪人は義きものの會にたつことを得ざるなり

Shuning üchün reziller soraq künide tik turalmaydu, Gunahkarlar heqqaniylarning jamaitide héch béshini kötürüp turalmaydu.

6 そはヱホバはただしきものの途をしりたまふ されど惡きものの途はほろびん

Chünki Perwerdigar heqqaniylarning yolini könglige pükken; Rezillerning yoli bolsa yoqilidu.