詩篇 67

1 琴にあはせて伶長にうたはしめたる歌なり 讃美なり ねがはくは神われらをあはれみ われらをさきはひてその聖顔をわれらのうへに照したまはんことを (セラ)

Til sangmesteren på strengelek; en salme, en sang. Gud være oss nådig og velsigne oss, han la sitt åsyn lyse hos oss, (sela)

2 此はなんぢの途のあまねく地にしられ なんぢの救のもろもろの國のうちに知れんがためなり

forat man på jorden må kjenne din vei, blandt alle hedninger din frelse.

3 かみよ庶民はなんぢに感謝し もろもろの民はみな汝をほめたたへん

Folkene skal prise dig, Gud! Folkene skal prise dig, alle tilsammen.

4 もろもろの國はたのしみ又よろこびうたふべし なんぢ直をもて庶民をさばき地のうへなる萬の國ををさめたまべければなり (セラ)

Folkeslagene skal fryde sig og juble; for du dømmer folkene med rett, og folkeslagene på jorden leder du. (Sela)

5 神よたみらはなんぢに感謝し もろもろの民はみな汝をほめたたへん

Folkene skal prise dig, Gud! Folkene skal prise dig, alle tilsammen.

6 地は産物をいだせり 神わが神はわれらを福ひたまはん

Landet har gitt sin grøde; Gud, vår Gud, velsigner oss.

7 神われらをさきはひたまふべし かくて地のもろもろの極ことごとく神をおそれん

Gud velsigner oss, og alle jordens ender skal frykte ham.