< 詩篇 60 >
1 ダビデ、ナハライムのアラムおよびゾバのアラムとたたかひをりしがヨアブかへりゆき塩谷にてエドム人一萬二千をころししとき教訓をなさんとてダビデがよみて「證詞の百合花」といふ調にあはせて伶長にうたはしめたるミクタムの歌 神よなんぢわれらを棄われらをちらし給へり なんぢは憤ほりたまへり ねがはくは再びわれらを歸したまへ
(Til sangmesteren. Al-sjusjan-edut. En miktam af David til til indøvelse, dengang han kæmpede med Aram-Naharajim og Aram-Zoba, og Joab vendte tilbage og slog edomitterne i Saltdalen, 12000 mand.) Gud, du har stødt os fra dig, nedbrudt os, du vredes - vend dig til os igen;
2 なんぢ國をふるはせてこれを裂たまへり ねがはくはその多くの隙をおぎなひたまへ そは國ゆりうごくなり
du lod Landet skælve, slå Revner, læg nu dets Brist, thi det vakler!
3 なんぢはその民にたへがたきことをしめし 人をよろめかする酒をわれらに飮しめ給へり
Du lod dit Folk friste ondt, iskænked os døvende Vin.
4 なんぢ眞理のために挙しめんとて汝をおそるるものに一つの旗をあたへたまへり (セラ)
Dem, der frygter dig, gav du et Banner, hvorhen de kan fly for Buen. (Sela)
5 ねがはくは右の手をもて救をほどこし われらに答をなして愛しみたまふものに助をえしめたまへ
Til Frelse for dine elskede hjælp med din højre, bønhør os!
6 神はその聖をもていひたまへり われ甚くよろこばん われシケムをわかちスコテの谷をはからん
Gud talede i sin Helligdom: "Jeg vil udskifte Sikem med jubel, udmåle Sukkots Dal;
7 ギレアデはわがもの マナセはわが有なり エフライムも亦わが首のまもりなり ユダはわが杖
mit er Gilead, mit er Manasse, Efraim er mit Hoveds Værn, Juda min Herskerstav,
8 モアブはわが足盥なり エドムにはわが履をなげん ベリシテよわが故によりて聲をあげよと
Moab min Vaskeskål, på Edom kaster jeg min Sko, over Filisterland jubler jeg."
9 たれかわれを堅固なる邑にすすましめんや 誰かわれをみちびきてエドムにゆきたるか
Hvo bringer mig hen til den faste Stad, hvo leder mig hen til Edom?
10 神よなんぢはわれらを棄たまひしにあらずや 神よなんぢはわれらの軍とともにいでゆきたまはず
Har du ikke, Gud, stødt os fra dig? Du ledsager ej vore Hære.
11 ねがはくは助をわれにあたへて敵にむかはしめたまへ 人のたすけは空しければなり
Giv os dog Hjælp mod Fjenden! Blændværk er Menneskers Støtte.
12 われらは神によりて勇しくはたらかん われらの敵をみたまふものは神なればなり
Med Gud skal vi øve vældige Ting, vore Fjender træder han ned!