< 詩篇 50 >
1 アサフのうた ぜんのうの神ヱホバ詔命して日のいづるところより日のいるところまであまねく地をよびたまへり
Думнезеу, да, Думнезеу, Домнул, ворбеште ши кямэ пэмынтул де ла рэсэритул соарелуй пынэ ла асфинцитул луй.
2 かみは美麗の極なるシオンより光をはなちたまへり
Дин Сион, каре есте ынтрупаря фрумусеций десэвыршите, де аколо стрэлучеште Думнезеу.
3 われらの神はきたりて黙したまはじ火その前にものをやきつくし暴風その四周にふきあれん
Думнезеул ностру вине ши ну таче. Ынаинтя Луй мерӂе ун фок мистуитор ши ымпрежурул Луй, о фуртунэ путерникэ.
4 神はその民をさばかんとて上なる天および地をよびたまへり
Ел стригэ спре черурь сус ши спре пэмынт, ка сэ жудече пе попорул Сэу:
5 いはく祭物をもて我とけいやくをたてしわが聖徒をわがもとに集めよと
„Стрынӂеци-Мь пе крединчоший Мей, каре ау фэкут легэмынт ку Мине прин жертфэ!”
6 もろもろの天は神の義をあらはせり 神はみづから審士たればなり (セラ)
Атунч, черуриле вор вести дрептатя Луй, кэч Думнезеу есте Чел че жудекэ.
7 わが民よきけ我ものいはんイスラエルよきけ我なんぢにむかひて證をなさん われは神なんぢの神なり
„Аскултэ, попорул Меу, ши вой ворби; аскултэ, Исраеле, ши те вой ынштиинца! Еу сунт Думнезеу, Думнезеул тэу.
8 わがなんぢを責るは祭物のゆゑにあらず なんぢの燔祭はつねにわが前にあり
Ну пентру жертфеле тале те мустру, кэч ардериле тале де тот сунт некурмат ынаинтя Мя.
9 我はなんぢの家より牡牛をとらず なんぢの牢より牡山羊をとらず
Ну вой луа таурь дин каса та, нич цапь дин стаулеле тале.
10 林のもろもろのけもの山のうへの千々の牲畜はみなわが有なり
Кэч але Меле сунт тоате добитоачеле пэдурилор, тоате фяреле мунцилор ку мииле лор.
11 われは山のすべての鳥をしる 野のたけき獣はみなわがものなり
Еу куноск тоате пэсэриле де пе мунць ши тот че се мишкэ пе кымп есте ал Меу.
12 世界とそのなかに充るものとはわが有なれば縦ひわれ飢るともなんぢに告じ
Дакэ Мь-ар фи фоаме, ну ць-аш спуне цие, кэч а Мя есте лумя ши тот че купринде еа.
13 われいかで牡牛の肉をくらひ牡山羊の血をのまんや
Оаре мэнынк Еу карня таурилор? Оаре бяу Еу сынӂеле цапилор?
14 感謝のそなへものを神にささげよ なんぢのちかひを至上者につくのへ
Аду ка жертфэ луй Думнезеу мулцумирь ши ымплинеште-ць журуинцеле фэкуте Челуй Пряыналт!
15 なやみの日にわれをよべ我なんぢを援けん而してなんぢ我をあがむべし
Кямэ-Мэ ын зиуа неказулуй ши Еу те вой избэви, яр ту Мэ вей прослэви!”
Думнезеу зиче ынсэ челуй рэу: „Че тот ынширь ту леӂиле Меле ши ай ын гурэ легэмынтул Меу,
17 然はあれど神あしきものに言給く なんぢは教をにくみ わが言をその後にすつるものなるに何のかかはりありてわが律法をのべ わがけいやくを口にとりしや
кынд ту урэшть мустрэриле ши арунчь кувинтеле Меле ынапоя та?
18 なんぢ盗人をみれば之をよしとし姦淫をおこなふものの伴侶となれり
Дакэ везь ун хоц, те унешть ку ел ши те ынсоцешть ку прякурварий.
19 なんぢその口を惡にわたす なんぢの舌は脆計をくみなせり
Дай друмул гурий ла рэу ши лимба та урзеште виклешугурь.
20 なんぢ坐りて兄弟をそしり己がははの子を誣ののしれり
Стай ши ворбешть ымпотрива фрателуй тэу, клеветешть пе фиул мамей тале.
21 汝これらの事をなししをわれ黙しぬれば なんぢ我をおのれに恰にたるものとおもへり されど我なんぢを責めてその罪をなんぢの目前につらぬべし
Ятэ че ай фэкут, ши Еу ам тэкут. Ць-ай ынкипуит кэ Еу сунт ка тине. Дар те вой мустра ши ыць вой пуне тотул суб окь!
22 神をわするるものよ今このことを念へ おそらくは我なんぢを抓さかんとき助るものあらじ
Луаць сяма дар, вой, каре уйтаць пе Думнезеу, ка ну кумва сэ вэ сфыший ши сэ ну фие нимень сэ вэ скапе.
23 感謝のそなへものを献るものは我をあがむ おのれの行爲をつつしむ者にはわれ神の救をあらはさん
Чине адуче мулцумирь ка жертфэ, ачела Мэ прослэвеште, ши челуй че вегязэ асупра кэий луй, ачелуя ый вой арэта мынтуиря луй Думнезеу.”