詩篇 4
1 琴にあはせて伶長にうたはしめたるダビデの歌 わが義をまもりたまふ神よ ねがはくはわが呼るときに答へたまへ わがなやみたる時なんぢ我をくつろがせたまへり ねがはくは我をあはれみ わが祈をききたまへ
Alang sa pangulo sa musikero; sa mga tulonggon nga adunay kwerdas. Ang salmo ni David. Tubaga ako sa dihang mosangpit ako kanimo, O Dios sa akong pagkamatarong; hatagi ako ug lawak sa dihang gisakit ako. Kaloy-i ako ug paminawa ang akong mga pag-ampo.
2 人の子よなんぢらわが榮をはぢしめて幾何時をへんとするか なんぢらむなしき事をこのみ虚偽をしたひていくそのときを経んとするか (セラ)
Kamong mga tawo, hangtod kanus-a ba ninyo pagabalihon ang akong kadungganan ngadto sa kaulawan? Hangtod kanus-a ba kamo mahigugma nianang walay pulos ug ang pagpangita sa mga kabakakan? (Sela)
3 然どなんぢら知れ ヱホバは神をうやまふ人をわかちて己につかしめたまひしことを われヱホバによばはらば聴たまはん
Apan hibaloi nga si Yahweh naglain sa mga diosnon alang sa iyang kaugalingon. Magapatalinghog si Yahweh sa dihang mosangpit ako kaniya.
4 なんぢら愼みをののきて罪ををかすなかれ 臥床にておのが心にかたりて黙せ (セラ)
Pagkurog sa kahadlok, apan ayaw pagpakasala! Pamalandong sa inyong kasingkasing didto sa inyong higdaanan ug paghilom. (Sela)
5 なんぢら義のそなへものを献てヱホバに依頼め
Paghalad sa mga halad sa pagkamatarong ug ibutang ang inyong pagsalig diha kang Yahweh.
6 おほくの人はいふたれか嘉事をわれらに見するものあらんやと ヱホバよねがはくは聖顔の光をわれらの上にのぼらせたまへ
Daghan ang miingon, “Kinsa man ang makapakita kanato sa bisan unsang butang nga maayo?” O Yahweh, ipadan-ag ang kahayag sa imong panagway nganhi kanamo.
7 なんぢのわが心にあたへたまひし歓喜はかれらの穀物と洒との豊かなる時にまさりき
Gihatagan mo ug dakong kalipay ang akong kasingkasing labaw pa sa naangkon sa uban sa dihang midaghan ang ilang trigo ug mga bag-ong bino.
8 われ安然にして臥またねぶらんヱホバよわれを獨にて坦然にをらしむるものは汝なり
Sa kalinaw magahigda ako ug matulog, kay kanimo lamang, O Yahweh, nahimo akong luwas ug adunay kasigurohan.
