詩篇 38
1 記念のためにつくれるダビデのうた ヱホバよねがはくは忿恚をもて我をせめ はげしき怒をもて我をこらしめ給なかれ
Ein salme av David; til minnesofferet. Herre, refs meg ikkje i din vreide, og tukta meg ikkje i din harm!
2 なんぢの矢われにあたり なんぢの手わがうへを壓へたり
For dine piler er farne ned i meg, og di hand hev falle tungt på meg.
3 なんぢの怒によりてわが肉には全きところなく わが罪によりてわが骨には健かなるところなし
Det finst inkje friskt i mitt kjøt for din vreide skuld; det er ikkje fred i mine bein for mi synd skuld.
4 わが不義は首をすぎてたかく重荷のごとく負がたけれぱなり
For mine misgjerningar stig meg yver hovudet, som ei tung byrd er dei meg for tunge.
5 われ愚なるによりてわが傷あしき臭をはなちて腐れただれたり
Det luftar ilt av mine sår, dei renn av verk for min dårskap skuld.
6 われ折屈みていたくなげきうなたれたり われ終日かなしみありく
Eg er krøkt, reint samanbøygd, heile dagen gjeng eg svartklædd.
7 わが腰はことごとく焼るがごとく肉に全きところなければなり
For mine lender er fulle av brand, og det finst inkje frisk i mitt kjøt.
8 我おとろへはて甚くきずつけられわが心のやずからざるによりて欷歔さけべり
Eg er reint valen og sundslegen, eg skrik høgt av hjartestynjing.
9 ああ主よわがすべての願望はなんぢの前にあり わが嘆息はなんぢに隠るることなし
Herre, for di åsyn er alt mitt ynskje, og min sukk er ikkje løynd for deg.
10 わが胸をどりわが力おとろへ わが限のひかりも亦われをはなれたり
Mitt hjarta slær hardt, mi kraft hev forlate meg, og jamvel mine augo hev mist sitt ljos for meg.
11 わが女わが親めるものはわが痍をみて遥にたち わが隣もまた遠かりてたてり
Mine vener og frendar held seg undan frå mi plåga, og mine næmaste stend langt burte.
12 わが生命をたづぬるものは羂をまうけ我をそこなはんとするものは惡言をいひ また終目たばかりを謀る
Og dei som ligg etter mitt liv, dei legg ut snaror, og dei som søkjer mi ulukka, dei talar um undergang og tenkjer på svik heile dagen.
13 然はあれどわれは聾者のごとくきかず われは口をひらかぬ唖者のごとし
Og eg er som ein dauv, eg høyrer ikkje, og liksom ein mållaus som ikkje let upp sin munn.
14 如此われはきかざる人のごとく口にことあげせぬ人のごときなり
Ja, eg er som ein mann som ikkje høyrer, og som ikkje hev motmæle i sin munn.
15 ヱホバよ我なんぢを俟望めり 主わが神よなんぢかならず答へたまふべければなり
For til deg, Herre, stend mi von; du vil svara meg, Herre, min Gud!
16 われ曩にいふ おそらくはかれらわが事によりて喜び わが足のすべらんとき我にむかひて誇りかにたかぶらんと
For eg segjer: «Dei vil elles gleda seg yver meg; når min fot vaggar, høgmodast dei yver meg.»
17 われ仆るるばかりになりぬ わが悲哀はたえずわが前にあり
For eg er nær på å falla, og min hugverk er stendigt framfyre meg.
18 そは我みづから不義をいひあらはし わが罪のためにかなしめばなり
For eg må sanna mi skuld, syrgja yver mi synd.
19 わが仇はいきはたらきてたけく故なくして我をうらむるものおほし
Og mine fiendar liver, dei er mannsterke, og dei er mange som hatar meg utan orsak.
20 惡をもて善にむくゆるものはわれ善事にしたがふが故にわが仇となれり
Og dei som løner godt med vondt, stend meg imot, av di eg fer etter det gode.
21 ヱホバよねがはくは我をはなれたたまふなかれ わが神よわれに遠かりたまふなかれ
Forlat meg ikkje, Herre! Min Gud, ver ikkje langt ifrå meg!
22 主わがすくひよ速きたりて我をたすけたまへ
Kom meg snart til hjelp, Herre, mi frelsa!
