< 詩篇 2 >
1 何なればもろもろの國人はさわぎたち諸民はむなしきことを謀るや
Quare fremuerunt Gentes, et populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terræ, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus Christum eius.
2 地のもろもろの王はたちかまへ群伯はともに議り ヱホバとその受膏者とにさからひていふ
Dirumpamus vincula eorum: et proiiciamus a nobis iugum ipsorum.
Qui habitat in cælis irridebit eos: et Dominus subsannabit eos.
4 天に坐ずるもの笑ひたまはん 主かれらを嘲りたまふべし
Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.
5 かくて主は忿恚をもてものいひ大なる怒をもてかれらを怖まどはしめて宣給ふ
Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius, prædicans præceptum eius.
6 しかれども我わが王をわがきよきシオンの山にたてたりと
Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hodie genui te.
7 われ詔命をのべんヱホバわれに宜まへり なんぢはわが子なり今日われなんぢを生り
Postula a me, et dabo tibi Gentes hereditatem tuam, et possessionem tuam terminos terræ.
8 われに求めよ さらば汝にもろもろの國を嗣業としてあたへ他の極をなんぢの有としてあたへん
Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.
9 汝くろがねの杖をもて彼等をうちやぶり陶工のうつはもののごとくに打砕かんと
Et nunc reges intelligite: erudimini qui iudicatis terram.
10 されば汝等もろもろの王よ さとかれ地の審士輩をしへをうけよ
Servite Domino in timore: et exultate ei cum tremore.
Apprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus, et pereatis de via iusta.
12 子にくちつけせよ おそらくはかれ怒をはなちなんぢら途にほろびんその忿恚はすみやかに燃べければなり すべてかれに依頼むものは福ひなり
Cum exarserit in brevi ira eius, beati omnes, qui confidunt in eo.