詩篇 149

1 ヱホバをほめたたへよ ヱホバに對ひてあたらしき歌をうたへ 聖徒のつどひにてヱホバの頌美をうたヘ

Һәмдусана! Пәрвәрдигарға атап йеңи бир нахшини оқуңлар; Мөмин бәндиләрниң җамаитидә Униң мәдһийисини ейтиңлар!

2 イスラエルはおのれを造りたまひしものをよろこび シオンの子輩は已が王のゆゑによりて樂しむべし

Исраил өз Яратқучисидин шатлансун; Зион оғуллири өз Падишасидин хуш болғай!

3 かれらをどりつつその聖名をほめたたへ 琴鼓にてヱホバをほめうたべし

Улар Униң намини уссул билән мәдһийилисун; Униңға күйләрни дап һәм чилтарға тәңшәп ейтсун!

4 ヱホバはおのが民をよろこび 救にて柔和なるものを美しくしたまへばなり

Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқидин сөйүнәр; У мулайим мөминләрни ниҗатлиқ билән безәйду;

5 聖徒はえいくわうの故によりてよろこび その寝牀にてよろこびうたふべし

Униң мөмин бәндилири шан-шәрәптә роһлинип шат болғай, Орунлирида йетип шат авазини яңратқай!

6 その口に神をほむるうたあり その手にもろはの劍あり

Ағзида Тәңригә жүксәк мәдһийилири болсун, Қоллирида қош бислиқ қилич тутулсун;

7 こはもろもろの國に仇をかへし もろもろの民をつみなひ

Шуниң билән улар әлләр үстидин қисас, Хәлиқләргә җаза беҗа жүргүзиду;

8 かれらの王たちを鏈にてかれらの貴人をくろかねの械にていましめ

Әлләрниң падишалирини зәнҗирләр билән, Ақсүйәклирини төмүр кишәнлири билән бағлайду;

9 録したる審判をかれらに行ふべきためなり 斯るほまれはそのもろもろの聖徒にあり ヱホバをほめたたへよ

Уларниң үстигә пүтүлгән һөкүмни беҗа кәлтүриду — Униң барлиқ мөмин бәндилири мошу шәрәпкә несип болиду! Һәмдусана!