< 詩篇 124 >
1 ダビデがよんだ都もうでの歌 今、イスラエルは言え、主がもしわれらの方におられなかったならば、
Kanto de suprenirado. De David. Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,
2 人々がわれらに逆らって立ちあがったとき、主がもしわれらの方におられなかったならば、
Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj leviĝis kontraŭ ni:
3 彼らの怒りがわれらにむかって燃えたったとき、彼らはわれらを生きているままで、のんだであろう。
Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraŭ ni ilia kolero;
4 また大水はわれらを押し流し、激流はわれらの上を越え、
Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;
Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.
6 主はほむべきかな。主はわれらをえじきとして彼らの歯にわたされなかった。
Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.
7 われらは野鳥を捕えるわなをのがれる鳥のようにのがれた。わなは破れてわれらはのがれた。
Nia animo liberiĝis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto disŝiriĝis, kaj ni liberiĝis.
Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.