詩篇 114

1 イスラエルがエジプトをいで、ヤコブの家が異言の民を離れたとき、

Sa dihang mibiya ang Israel sa Ehipto, ang balay ni Jacob gikan niadtong langyaw nga katawhan,

2 ユダは主の聖所となり、イスラエルは主の所領となった。

nahimo niyang balaang dapit ang Juda, ang Israel iyang gingharian.

3 海はこれを見て逃げ、ヨルダンはうしろに退き、

Ang dagat nakakita ug mikalagiw; mitalikod ang Jordan.

4 山は雄羊のように踊り、小山は小羊のように踊った。

Ang kabukiran milukso sama sa mga laking karnero, ang kabungtoran milukso sama sa nating karnero.

5 海よ、おまえはどうして逃げるのか、ヨルダンよ、おまえはどうしてうしろに退くのか。

Dagat, nganong mikalagiw ka man? Jordan, nganong mitalikod ka man?

6 山よ、おまえたちはどうして雄羊のように踊るのか、小山よ、おまえたちはどうして小羊のように踊るのか。

Kabukiran, nganong milukso man kamo sama sa laking mga karnero? Kamong gagmay nga mga bungtod, nganong milukso man kamo sama sa mga nating karnero?

7 地よ、主のみ前におののけ、ヤコブの神のみ前におののけ。

Pangurog, kalibotan, sa atubangan sa Ginoo, sa presensya sa Dios ni Jacob.

8 主は岩を池に変らせ、石を泉に変らせられた。

Gihimo niyang linaw ang dakong bato, ang gahi nga bato ngadto sa tuboran sa tubig.