詩篇 107
1 「主に感謝せよ、主は恵みふかく、そのいつくしみはとこしえに絶えることがない」と、
Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
2 主にあがなわれた者は言え。主は彼らを悩みからあがない、
Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,
3 もろもろの国から、東、西、北、南から彼らを集められた。
og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.
4 彼らは人なき荒野にさまよい、住むべき町にいたる道を見いださなかった。
De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.
5 彼らは飢え、またかわき、その魂は彼らのうちに衰えた。
De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.
6 彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから助け出し、
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,
7 住むべき町に行き着くまで、まっすぐな道に導かれた。
og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.
8 どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
9 主はかわいた魂を満ち足らせ、飢えた魂を良き物で満たされるからである。
for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.
10 暗黒と深いやみの中にいる者、苦しみと、くろがねに縛られた者、
De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,
11 彼らは神の言葉にそむき、いと高き者の勧めを軽んじたので、
fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.
12 主は重い労働をもって彼らの心を低くされた。彼らはつまずき倒れても、助ける者がなかった。
Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.
13 彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い、
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
14 暗黒と深いやみから彼らを導き出して、そのかせをこわされた。
Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.
15 どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
16 主は青銅のとびらをこわし、鉄の貫の木を断ち切られたからである。
for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.
17 ある者はその罪に汚れた行いによって病み、その不義のゆえに悩んだ。
De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;
18 彼らはすべての食物をきらって、死の門に近づいた。
deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.
19 彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い、
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
20 そのみ言葉をつかわして、彼らをいやし、彼らを滅びから助け出された。
Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.
21 どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
22 彼らが感謝のいけにえをささげ、喜びの歌をもって、そのみわざを言いあらわすように。
og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.
23 舟で海にくだり、大海で商売をする者は、
De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,
24 主のみわざを見、また深い所でそのくすしきみわざを見た。
de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.
25 主が命じられると暴風が起って、海の波をあげた。
Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.
26 彼らは天にのぼり、淵にくだり、悩みによってその勇気は溶け去り、
De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.
27 酔った人のようによろめき、よろめいて途方にくれる。
De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.
28 彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い出された。
Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.
29 主があらしを静められると、海の波は穏やかになった。
Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.
30 こうして彼らは波の静まったのを喜び、主は彼らをその望む港へ導かれた。
Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.
31 どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn
32 彼らが民の集会で主をあがめ、長老の会合で主をほめたたえるように。
og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.
33 主は川を野に変らせ、泉をかわいた地に変らせ、
Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,
34 肥えた地をそれに住む者の悪のゆえに塩地に変らせられる。
et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.
35 主は野を池に変らせ、かわいた地を泉に変らせ、
Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.
36 飢えた者をそこに住まわせられる。こうして彼らはその住むべき町を建て、
Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.
37 畑に種をまき、ぶどう畑を設けて多くの収穫を得た。
Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.
38 主が彼らを祝福されたので彼らは大いにふえ、その家畜の減るのをゆるされなかった。
Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.
39 彼らがしえたげと、悩みと、悲しみとによって減り、かつ卑しめられたとき、
Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.
40 主はもろもろの君に侮りをそそぎ、道なき荒れ地にさまよわせられた。
Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,
41 しかし主は貧しい者を悩みのうちからあげて、その家族を羊の群れのようにされた。
han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.
42 正しい者はこれを見て喜び、もろもろの不義はその口を閉じた。
De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.
43 すべて賢い者はこれらの事に心をよせ、主のいつくしみをさとるようにせよ。
Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!
