詩篇 1

1 惡きものの謀略にあゆまず つみびとの途にたたず 嘲るものの座にすわらぬ者はさいはひなり

Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, Günahkârların yolunda durmaz, Alaycıların arasında oturmaz.

2 かかる人はヱホバの法をよろこびて日も夜もこれをおもふ

Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.

3 かかる人は水流のほとりにうゑし樹の期にいたりて實をむすび 葉もまた凋まざるごとく その作ところ皆さかえん

Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, Meyvesini mevsiminde verir, Yaprağı hiç solmaz. Yaptığı her işi başarır.

4 あしき人はしからず 風のふきさる粃糠のごとし

Kötüler böyle değil, Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.

5 然ばあしきものは審判にたへず罪人は義きものの會にたつことを得ざるなり

Bu yüzden yargılanınca aklanamaz, Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.

6 そはヱホバはただしきものの途をしりたまふ されど惡きものの途はほろびん

Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir, Kötülerin yolu ise ölüme götürür.