< 箴言 知恵の泉 9 >
Sapientia aedificavit sibi domum, excidit columnas septem.
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad moenia civitatis:
Siquis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
5 汝等きたりて我が糧を食ひ わがまぜあはせたる洒をのみ
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiae.
7 嘲笑者をいましむる者は恥を己にえ 惡人を責むる者は疵を己にえん
Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
8 嘲笑者を責むることなかれ 恐くは彼なんぢを惡まん 智慧ある者をせめよ 彼なんぢを愛せん
Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
9 智慧ある者に授けよ 彼はますます智慧をえん 義者を教へよ 彼は知識に監まん
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
10 ヱホバを畏るることは智慧の根本なり 聖者を知るは聡明なり
Principium sapientiae timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
11 我により汝の日は多くせられ 汝のいのちの年は増べし
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitae.
12 汝もし智慧あらば自己のために智慧あるなり 汝もし嘲らば汝ひとり之を負ん
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
13 愚なる婦は嘩しく且つたなくして何事をも知らず
Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
14 その家の門に坐し邑のたかき處にある座にすわり
sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco,
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
16 拙者よここに來れと また智慧な在りき人にむかひては之にいふ
Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
Aquae furtivae dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
18 彼處にある者は死し者その客は陰府のふかき處にあることを是等の人は知らざるなり (Sheol )
Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivae eius. (Sheol )