箴言 知恵の泉 7
1 我子よわが言をまもり我が誡命を汝の心にたくはへよ
Min sønn, bevar mine ord og gjem mine bud hos dig!
2 我が誠命をまもりで生命をえよ 我法を守ること汝の眸子を守るが如くせよ
Bevar mine bud, så skal du leve, bevar min lære som din øiesten!
3 これを汝の指にむすび これを汝の心の碑に銘せ
Bind dem på dine fingrer, skriv dem på ditt hjertes tavle!
4 なんぢ智慧にむかひて汝はわが姉妹なりといひ 明理にむかひて汝はわが友なりといへ
Si til visdommen: Du er min søster, og kall forstanden din kjenning,
5 さらば汝をまもりて淫婦にまよはざらしめ 言をもて媚る娼妓にとほざからしめん
forat den må bevare dig fra annen manns hustru, fra fremmede kvinner, som taler glatte ord.
6 われ我室の牖により檑子よりのぞきて
For jeg så engang ut av vinduet på mitt hus, gjennem mitt gitter,
7 拙き者のうち幼弱者のうちに一人の智慧なき者あるを観たり
og da så jeg blandt de uerfarne, jeg blev var blandt de unge en uforstandig gutt,
8 彼衢をすぎ婦の門にちかづき其家の路にゆき
som gikk forbi på gaten ved hennes hjørne og gikk frem på veien til hennes hus,
9 黄昏に半宵に夜半に黒暗の中にあるけり
i skumringen, da dagen var til ende, i dyp natt og mørke.
10 時に娼妓の衣を着たる狡らなる婦かれにあふ
Da kom en kvinne ham i møte i en skjøges klær og med svikefullt hjerte.
11 この婦は譁しくしてつつしみなく 其足は家に止らず
Vill er hun og kåt; hennes føtter er ikke i ro i hennes hus.
12 あるときは衢にあり 或時はひろばにあり すみずみにたちて人をうかがふ
Snart er hun på gater, snart på torver, og ved hvert hjørne lurer hun.
13 この婦かれをひきて接吻し恥しらぬ面をもていひけるは
Og hun tok fatt på ham og kysset ham, og med frekt åsyn sa hun til ham:
14 われ酬恩祭を献げ今日すでにわが誓願を償せり
Takkoffer skulde jeg bære frem, og idag har jeg innfridd mine løfter;
15 これによりて我なんぢを迎へんとていで 汝の面をたづねて汝に逢へり
derfor gikk jeg ut for å møte dig, for å søke dig op, og jeg fant dig.
16 わが榻には美しき褥およびエジプトの文枲をしき
Jeg har bredt tepper over min seng, brokete tepper av egyptisk garn.
17 沒薬蘆薈桂皮をもて我が榻にそそげり
Jeg har strødd mitt leie med myrra, aloë og kanel.
18 來れわれら詰朝まで情をつくし愛をかよはして相なぐさめん
Kom, la oss beruse oss i kjærlighet inntil morgenen, fryde oss i elskov!
19 そは夫は家にあらず遠く旅立して
For min mann er ikke hjemme, han er reist langt bort;
20 手に金嚢をとれり 望月ならでは家に歸らじと
pengepungen tok han med sig, først ved fullmåne kommer han hjem.
21 多の婉言をもて惑し口唇の諂媚をもて誘へ
Hun fikk lokket ham ved sin sterke overtalelse, ved sine glatte leber forførte hun ham.
22 わかき人ただちにこれに隨へり あたかも牛の宰地にゆくが如く 愚なる者の桎梏をかけらるる爲にゆくが如し
Han følger henne straks, lik en okse som går til slakterbenken, som i fotjern, hvormed dåren tuktes,
23 遂には矢その肝を刺さん 烏の速かに羅にいりてその生命を喪ふに至るを知ざるがごとし
inntil pilen kløver hans lever - likesom fuglen haster til snaren og ikke vet at det gjelder dens liv.
24 小子等よいま我にきけ 我が口の言に耳を傾けよ
Så hør nu på mig, barn, og akt på min munns ord!
25 なんぢの心を淫婦の道にかたむくること勿れ またこれが徑に迷ふこと勿れ
La ikke ditt hjerte vende sig til hennes veier, forvill dig ikke inn på hennes stier!
26 そは彼は多の人を傷つけて仆せり 彼に殺されたる者ぞ多かる
For mange som har fått ulivssår, har hun fellet, og mangfoldige er de hun har slått ihjel;
