箴言 知恵の泉 26
1 榮誉の愚なる者に適はざるは夏の時に雪ふり 穡收の時に雨ふるがごとし
Som sne om sommeren og som regn i høsttiden, slik høver ære for en dåre.
2 故なき詛は雀の翔り燕の飛ぶが如くにきたるものにあらず
Som spurven i fart, som svalen i flukt, slik er det med en uforskyldt forbannelse - den rammer ikke.
3 馬の爲には策あり 驢馬の爲には銜ありり 愚なる者の背のために杖あり
Svepe for hesten, tømme for asenet, og kjepp for dårers rygg!
4 愚なる者の痴にしたがひて答ふること勿れ 恐くはおのれも是と同じからん
Svar ikke dåren efter hans dårskap, forat du ikke selv skal bli ham lik!
5 愚なる者の痴にしたがひて之に答へよ 恐くは彼おのれの目に自らを智者と見ん
Svar dåren efter hans dårskap, forat han ikke skal bli vis i egne øine!
6 愚なる者に托して事を言おくる者はおのれの足をきり身に害をうく
Den som sender bud med en dåre, han hugger føttene av sig, han må tåle slem medfart.
7 跛者の足は用なし 愚なる者の口の箴もかくのごとし
Visne henger benene på den lamme og likeså ordsprog i munnen på dårer.
8 榮誉を愚なるに具ふる者に與ふるは石を投石索に繋ぐが如し
Lik den som legger sten i slyngen, er den som gir en dåre ære.
9 愚なる者の口にたもつ箴言は酔へるものの莉ある杖を手にて挙ぐるがごとし
Som en torn i en drukken manns hånd, slik er et ordsprog i dårers munn.
10 愚なる者を傭ひ流浪者を傭ふ者は すべての人を傷くる射手の如し
En mester får alt i stand, men den som leier en dåre, er lik den som leier en som går forbi.
11 狗のかへり來りてその吐たる物を食ふがごとく 愚なる者は重ねてその痴なる事をおこなふ
Lik hunden som vender tilbake til sitt eget spy, er en dåre som kommer igjen med sin dårskap.
12 汝おのれの目に自らを智慧ある者とする人を見るか 彼よりも却て愚なる人に望あり
Ser du en mann som er vis i egne øine - det er mere håp for dåren enn for ham.
13 惰者は途に獅あり 衢に獅ありといふ
Den late sier: Det er en løve på veien, en løve i gatene.
14 戸の蝶鉸によりて轉るごとく惰者はその牀に輾轉す
Døren dreier sig på sitt hengsel, og den late snur sig på sitt leie.
15 惰者はその手を盤にいるるも之をその口に挙ることを厭ふ
Den late stikker sin hånd fatet; han gider ikke føre den tilbake til sin munn.
16 惰者はおのれの目に自らを善く答ふる七人の者よりも習慧ありとなす
Den late er visere i egne øine enn syv som svarer med forstand.
17 路をよぎり自己に関りなき争擾にたづさはる者は狗の耳をとらふる者のごとし
Lik den som tar fatt i øret på en hund som løper forbi, er den som lar sig egge til vrede over en trette som ikke kommer ham ved.
Lik en gal mann som kaster ut brandpiler og skyter og dreper,
19 既にその鄰を欺くことをなして我はただ戯れしのみといふ者は 火箭または鎗または死を擲つ狂人のごとし
er en mann som har sveket sin venn og så sier: Jeg spøker jo bare!
20 薪なければ火はきえ 人の是非をいふ者なければ争端はやむ
Når det er forbi med veden, slukner ilden, og når det ingen øretuter er, stilles trette.
21 煨火に炭をつぎ火に薪をくぶるがごとく争論を好む人は争論を起す
Som kull blir til glør, og som ved nærer ild, slik voldes kiv av en trettekjær mann.
22 人の是非をいふものの言はたはぶれのごとしと雍もかへつて腹の奥に入る
En øretuters ord er som velsmakende retter, og de trenger ned i hjertets indre.
23 温かき口唇をもちて惡き心あるは銀の滓をきせたる瓦片のごとし
Lik et lerkar som er overdratt med bly-glette, er brennende leber sammen med et ondt hjerte.
24 恨むる者は口唇をもて自ら飾れども 心の衷には虚偽をいだく
Med sine leber skaper den hatefulle sig til, men i sitt indre gjemmer han svik.
25 彼その聲を和らかにするとも之を信ずるなかれ その心に七の憎むべき者あればなり
Når han gjør sin røst blid, så tro ham ikke! For der er syv vederstyggeligheter i hans hjerte.
26 たとひ虚偽をもてその恨をかくすとも その惡は会衆の中に顕はる
Den hatefulle skjuler sig i svik, men hans ondskap blir åpenbar i forsamlingen.
27 坑を掘るものは自ら之に陥らん 石を轉ばしあぐる者の上にはその石まろびかへらん
Den som graver en grav, skal falle i den, og den som velter en sten op, på ham skal den rulle tilbake.
28 虚偽の舌はおのれの害す者を憎み 諂ふ口は滅亡をきたらす
En løgnaktig tunge hater dem som den har knust, og en falsk munn volder fall.
