箴言 知恵の泉 19
1 ただしく歩むまづしき者は くちびるの悖れる愚なる者に愈る
Pli bona estas malriĉulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu estas malicbuŝulo kaj malsaĝulo.
2 心に思慮なければ善らず 足にて急ぐものは道にまよふ
Vivo sen prudento ne estas bona; Kaj kiu tro rapidas, tiu maltrafas la vojon.
3 人はおのれの痴によりて道につまづき 反て心にヱホバを怨む
Malsaĝeco de homo erarigas lian vojon, Kaj lia koro koleras la Eternulon.
4 資財はおほくの友をあつむ されど貧者はその友に疎まる
Riĉeco donas multon da amikoj; Sed malriĉulo estas forlasata de sia amiko.
5 虚偽の證人は罰をまぬかれず 謊言をはくものは避るることをえず
Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu ne saviĝos.
6 君に媚る者はおほし 凡そ人は贈物を與ふる者の友となるなり
Multaj serĉas favoron de malavarulo; Kaj ĉiu estas amiko de homo, kiu donas donacojn.
7 貧者はその兄弟すらも皆これをにくむ 況てその友これに遠ざからざらんや 言をはなちてこれを呼とも去てかへらざるなり
Ĉiuj fratoj de malriĉulo lin malamas; Tiom pli malproksimiĝas de li liaj amikoj! Li havas esperon pri vortoj, kiuj ne estos plenumitaj.
8 智慧を得る者はおのれの霊魂を愛す 聡明をたもつ者は善福を得ん
Kiu akiras prudenton, tiu amas sian animon; Kiu gardas saĝon, tiu trovas bonon.
9 虚偽の證人は罰をまぬかれず 謊言をはく者はほろぶべし
Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu pereos.
10 愚なる者の驕奢に居るは適当からず 況て僕にして上に在る者を治むることをや
Al malsaĝulo ne konvenas agrablaĵo; Ankoraŭ malpli konvenas al sklavo regi super princoj.
11 聡明は人に怒をしのばしむ 過失を宥すは人の榮誉なり
Saĝo de homo faras lin pacienca; Kaj gloro por li estas pardoni pekon.
12 王の怒は獅の吼るが如く その恩典は草の上におく露のごとし
Kiel kriego de leono estas la kolero de reĝo; Kaj lia favoro estas kiel roso sur herbo.
13 愚なる子はその父の災禍なり 妻の相争そふは雨漏のたえぬにひとし
Pereo por sia patro estas malsaĝa filo; Kaj malpacema edzino estas kiel konstanta gutado.
14 家と資財とは先組より承嗣ぐもの 賢き妻はヱホバより賜ふものなり
Domo kaj havo estas heredataj post gepatroj; Sed saĝa edzino estas de la Eternulo.
15 懶惰は人を酣寐せしむ 懈怠人は飢べし
Mallaboremeco enigas en profundan dormon, Kaj animo maldiligenta suferos malsaton.
16 誠命を守るものは自己の霊魂を守るなり その道をかろむるものは死ぬべし
Kiu konservas moralordonon, tiu konservas sian animon; Sed kiu ne atentas Lian vojon, tiu mortos.
17 貧者をあはれむ者はヱホバに貸すなり その施濟はヱホバ償ひたまはん
Kiu kompatas malriĉulon, tiu pruntedonas al la Eternulo, Kaj Tiu redonos al li por lia bonfaro.
18 望ある間に汝の子を打て これを殺すこころを起すなかれ
Punu vian filon, dum ekzistas espero, Sed via koro ne deziru lian pereon.
19 然ることの烈しき者は罰をうく 汝もしこれを救ふともしばしば然せざるを得じ
Koleranto devas esti punata; Ĉar se vi lin indulgos, li fariĝos ankoraŭ pli kolerema.
20 なんぢ勧をきき訓をうけよ 然ばなんぢの終に智慧あらん
Aŭskultu konsilon kaj akceptu admonon, Por ke vi poste estu saĝa.
21 人の心には多くの計畫あり されど惟ヱホバの旨のみ立べし
Multaj estas la intencoj en la koro de homo, Sed la decido de la Eternulo restas fortike.
22 人のよろこびは施濟をするにあり 貧者は謊人に愈る
Ornamo estas por la homo lia bonfaro; Kaj pli bona estas malriĉulo, ol homo mensogema.
23 ヱホバを畏るることは人をして生命にいたらしめ かつ恒に飽足りて災禍に遇ざらしむ
Timo antaŭ la Eternulo kondukas al vivo, Al sateco, kaj al evito de malbono.
24 惰者はその手を盤にいるるも之をその口に挙ることをだにせず
Mallaboremulo metas sian manon en la poton, Kaj eĉ al sia buŝo li ĝin ne relevas.
25 嘲笑者を打て さらば拙者も愼まん 哲者を譴めよ さらばかれ知識を得ん
Se vi batos blasfemanton, sensciulo fariĝos atenta; Se oni punas saĝulon, li komprenas la instruon.
26 父を煩はし母を逐ふは羞赧をきたらし凌辱をまねく子なり
Kiu ruinigas patron kaj forpelas patrinon, Tiu estas filo hontinda kaj malbeninda.
27 わが子よ哲者を離れしむる教を聴くことを息めよ
Ĉesu, mia filo, aŭskulti admonon Kaj tamen dekliniĝi de la vortoj de la instruo.
28 惡き證人は審判を嘲り 惡者の口は惡を呑む
Fripona atestanto mokas juĝon; Kaj la buŝo de malvirtuloj englutas maljustaĵon.
29 審判は嘲笑者のために備へられ 鞭は愚なる者の背のために備へらる
La blasfemantojn atendas punoj, Kaj batoj la dorson de malsaĝuloj.
