< 箴言 知恵の泉 17 >
1 睦じうして一塊の乾けるパンあるは あらそひありて宰れる畜の盈たる家に愈る
Qurbanliq göshlirige tolghan jédellik öydin, Bir chishlem quruq nan yep, köngül tinchliqta bolghan ewzel.
2 かしこき僕は恥をきたらする子ををさめ 且その子の兄弟の中にありて産業を分ち取る
Xizmetkar chéwer bolsa, xojisining nomusta qoyghuchi oghlini bashqurar; Kelgüside u xojining oghli qatarida turup uning mirasni teqsim qilar.
3 銀を試むる者は坩堝 金を試むる者は鑢 人の心を試むる者はヱホバなり
Sapal qazan kümüshni tawlar, chanaq altunni tawlar, Biraq ademning qelbini Perwerdigar sinar.
4 惡を行ふものは虚偽のくちびるにきき 虚偽をいふ者はあしき舌に耳を傾ぶく
Qebih kishi yaman sözlerge ishiner; Yalghanchi pitnichilerning sözige qulaq salar.
5 貧人を嘲るものはその造主をあなどるなり 人の災禍を喜ぶものは罪をまぬかれず
Miskinlerni mesxire qilghuchi, özini Yaratquchini haqaretligüchidur; Bashqilarning bextsizlikidin xushal bolghan kishi jazasiz qalmas.
Qérilarning newriliri ularning tajidur; Perzentlerning pexri ularning atiliridur.
7 勝れたる事をいふは愚なる人に適はず 況て虚偽をいふ口唇は君たる者に適はんや
Exmeq yarishiq gep qilsa uninggha yarashmas; Mötiwer yalghan sözlise uninggha téximu yarashmas.
8 贈物はこれを受る者の目には貴き珠のごとし その向ふところにて凡て幸福を買ふ
Para — uni bergüchining neziride ésil bir göherdur; Goya uni negila ishletse muweppeqiyetke érishidighandek.
9 愛を追求むる者は人の過失をおほふ 人の事を言ひふるる者は朋友をあひ離れしむ
Bashqilarning xataliqini yoputup kechürgen kishi méhir-muhebbetni közler; Kona xamanni sorighan kishi yéqin dostlarni düshmen qilar.
10 一句の誡命の智人に徹るは百囘扑つことの愚なる人に徹るよりも深し
Aqilanige singgen bir éghiz tenbih, Exmeqqe urulghan yüz derridin ünümlüktur.
11 叛きもとる者はただ惡きことのみをもとむ 比故に彼にむかひて残忍なる使者遣はさる
Yamanlar peqet asiyliqni közler; Uni jazalashqa rehimsiz bir elchi ewetiler.
12 愚なる者の愚妄をなすにあはんよりは寧ろ子をとられたる牝熊にあへ
Exmiqane ish qiliwatqan nadan kishige uchrap qalghandin köre, Baliliridin ayrilghan éyiqqa yoluqup qalghan yaxshi.
Kimki yaxshiliqqa yamanliq qilsa, Ishikidin bala-qaza néri ketmes.
14 争端の起源は堤より水をもらすに似たり この故にあらそひの起らざる先にこれを止むべし
Jédelning bashlinishi tosmini su élip ketken’ge oxshaydu; Shunga jédel partlashtin awwal talash-tartishtin qol üzgin.
15 惡者を義とし義者を惡しとするこの二の者はヱホバに憎まる
Yamanni aqlighan, Heqqaniygha qara chaplighan, Oxshashla Perwerdigargha yirginchliktur.
16 愚なる者はすでに心なし何ぞ智慧をかはんとて手にその價の金をもつや
Exmeqning köngli danaliqni etiwarlimisa, Qandaqmu uning qolida danaliqni sétiwalghudek puli bolsun?
17 朋友はいづれの時にも愛す 兄弟は危難の時のために生る
[Heqiqiy] dost herdaim sanga muhebbet körsiter, [Heqiqiy] qérindash yaman kününg üchün yardemge dunyagha kelgendur.
18 智慧なき人は手を拍てその友の前にて保證をなす
Eqilsiz kishi qol bérip, Yéqini üchün képil bolidu.
19 争端をこのむ者は罪を好み その門を高くする者は敗壊を求む
Jédelge amraq gunahqa amraqtur; Bosughini égiz qilghan halaketni izder.
20 邪曲なる心ある者はさいはひを得ず その舌をみだりにする者はわざはひに陥る
Niyiti buzulghan yaxshiliq körmes; Tilida heq-naheqni astin-üstün qilghuchi balagha yoluqar.
21 愚なる者を産むものは自己の憂を生じ 愚なる者の父は喜樂を得ず
Bala exmeq bolsa, ata ghem-qayghugha patar; Hamaqetning atisi xushalliq körmes.
22 心のたのしみは良薬なり 霊魂のうれひは骨を枯す
Shad köngül shipaliq doridek ten’ge dawadur; Sunuq roh-dil ademning yilikini qurutar.
Chirik adem yeng ichide parini qobul qilar; U adaletning yolini burmilar.
24 智慧は哲者の面のまへにあり されど愚なる者は目を地の極にそそぐ
Danaliq yorutulghan kishining köz aldida turar; Biraq eqilsizning közi xiyalkeshlik qilip qutupta yürer.
25 愚なる子は其父の憂となり 亦これを生る母の煩労となる
Galwang bala atini azabgha salar; Uni tughquchiningmu derdi bolar.
26 義者を罰するは善らず 貴き者をその義ががために扑は善らず
Heqqaniylargha jerimane qoyushqa qet’iy bolmas; Emirlerni adaletni qollighini üchün dumbalashqa bolmas.
27 言を寡くする者は知識あり 心の静なる者は哲人なり
Bilimi bar kishi kem sözlük bolar; Yorutulghan adem qaltis éghir-bésiq bolar.
28 愚なる者も黙するときは智慧ある者と思はれ その口唇を閉るときは哲者とおもはるべし
Hetta exmeqmu az sözlise dana hésablinar; Tilini tizginligen kishi danishmen sanilar.