< 箴言 知恵の泉 13 >

1 智慧ある子は父の教訓をきき 戯謔者は懲治をきかず
Дана оғул атисиниң тәрбийисигә көңүл қояр; Мәсқирә қилғучи тәнбиһкә қулақ салмас.
2 人はその口の徳によりて福祉をくらひ悖逆者の霊魂は強暴をくらふ
Адәм дурус еғизиниң мевисидин һозурлинар; Тузкорлар зораванлиққа һәвәс қилип зораванлиққа учрар.
3 その口を守る者はその生命を守る その口唇を大きくひらく者には滅亡きたる
Сөздә еһтиятчан киши җенини сақлап қалар; Ағзи иштик һалакәткә учрар.
4 惰る者はこころに慕へども得ることなし 勤めはたらく者の心は豊饒なり
Һорунниң арзу-тилиги бар, лекин еришәлмәс; Лекин тиришчан әтлинәр.
5 義者は虚偽の言をにくみ 惡者ははぢをかうむらせ面を赤くせしむ
Һәққаний адәм ялғанчилиқтин жиркинәр; Қәбиһ болса сесип, шәрмәндә болар.
6 義は道を直くあゆむ者をまもり 惡は罪人を倒す
Йоли дурусни һәққанийәт қоғдар; Лекин гунакарни рәзиллик жиқитар.
7 自ら富めりといひあらはして些少の所有もなき者あり 自ら貧しと稱へて資財おほき者ありi
Бәзиләр өзини бай көрсәткини билән әмәлийәттә қуруқ сөләттур; Бәзиләр өзини йоқсул көрсәткини билән зор байлиқлири бардур.
8 人の資財はその生命を贖ふものとなるあり 然ど貧者は威嚇をきくことあらず
Өз байлиғи гөрүгә тутулған байниң җениға ара турар; Бирақ йоқсуллар һеч вәһимини аңлимас.
9 義者の光は輝き惡者の燈火はけさる
Һәққаний адәмниң нури шатлинип парлар; Бирақ яман адәмниң чириғи өчүрүләр.
10 驕傲はただ争端を生ず 勧告をきく者は智慧あり
Кибирликтин пәқәт җедәл-маҗирала чиқар; Даналиқ болса несиһәтни аңлиғанлар билән биллидур.
11 詭詐をもて得たる資財は減る されど手をもて聚めたくはふる者はこれを増すことを得
Ишлимәй тапқан һарам байлиқ бәрикәтсиздур; Тәр төкүп һалал тапқан гүллинәр.
12 望を得ること遅きときは心を疾しめ 願ふ所既にとぐるときは生命の樹を得たるがごとし
Тәлмүргинигә күтүп еришәлмәслик көңүлни сунуқ қилар, Лекин тәшналиқта еришкини «һаятлиқ дәриғи»дур.
13 御言をかろんずる者は亡され 誡命をおそるる者は報賞を得
[Худаниң] калам-сөзигә писәнт қилмиған адәм гунаниң төлимигә қәриздар болар; Лекин пәрманни қәдирлигән адәм яхшилиқ көрәр.
14 智慧ある人の教訓はいのちの泉なり 能く人をして死の罟を脱れしむ
Ақиланиниң тәлими һаятлиқ бәргүчи булақтур, У сени өлүм қапқанлиридин қутулдурар.
15 善にして哲きものは恩を蒙る されど悸逆者の途は艱難なり
Ақиланилик адәмни илтипатқа ериштүрәр; Бирақ тузкорларниң йоли әгир-бүгри, җапалиқ болар.
16 凡そ賢者は知識に由りて事をおこなひ 愚なる者はおのれの痴を顕す
Пәм-парасәтлик адәм билими билән иш көрәр; Һамақәт өз наданлиғини ашкарилар.
17 惡き使者は災禍に陥る されど忠信なる使者は良薬の如し
Рәзил алақичи бала-қазаға учрар; Садиқ әлчи болса дәрдкә дәрмандур.
18 貧乏と恥辱とは教訓をすつる者にきたる されど譴責を守る者は尊まる
Тәрбийәни рәт қилған адәм намратлишип уятқа қалар; Амма тәнбиһни қобул қилған һөрмәткә еришәр.
19 望を得れば心に甘し 愚なる者は惡を棄つることを嫌ふ
Әмәлгә ашқан арзу кишигә шерин туюлар; Лекин ахмақлар яманлиқни ташлашни яман көрәр.
20 智慧ある者と偕にあゆむものは智慧をえ 愚なる者の友となる者はあしくなる
Ақиланиләр билән биллә жүргән Дан. болар; Бирақ ахмақларға һәмраһ болған налә-пәрядта қалар.
21 わざはひは罪人を追ひ 義者は善報をうく
Балайиқаза гунакарларниң кәйнидин бесип маңар; Лекин һәққанийлар яхшилиқниң әҗрини тапар.
22 善人はその産業を子孫に遺す されど罪人の資材は義者のために蓄へらる
Яхши адәм пәрзәнтлириниң пәрзәнтлиригә мирас қалдурар; Гунакарларниң жиққан мал-дуниялири һәққанийлар үчүн топлинар.
23 貧しき者の新田にはおほくの糧あり されど不義によりて亡る者あり
Йоқсулниң ташландуқ йери мол һосул берәр, Лекин адаләтсизликтин у вәйран болар.
24 鞭をくはへざる者はその子を憎むなり 子を愛する者はしきりに之をいましむ
Таяқни айиған киши оғлини яхши көрмәс; Балини сөйгән киши уни әстайидил тәрбийиләп җазалар.
25 義しき者は食をえて胞く されど惡者の腹は空し
Һәққаний адәм көңли қанаәт тапқичә озуқ йәр; Яманниң қосиғи ач қалар.

< 箴言 知恵の泉 13 >