< 箴言 知恵の泉 13 >
1 智慧ある子は父の教訓をきき 戯謔者は懲治をきかず
Capa lungkaang ni teh na pa e cangkhainae hah alawkpui lah a ta, hatei kadudamnaw ni teh cangkhainae hah ngai awh hoeh.
2 人はその口の徳によりて福祉をくらひ悖逆者の霊魂は強暴をくらふ
Tami ni amae pahnipaw hah kahawicalah a ca han, hatei yuemkamcu hoeh e tami teh rektapnae hoi a kâkawk han.
3 その口を守る者はその生命を守る その口唇を大きくひらく者には滅亡きたる
A pahni ka ring e ni teh a hringnae hah a ring toe, hatei ka kaw lah a kâko ka ang e teh rawknae koe a pha han.
4 惰る者はこころに慕へども得ることなし 勤めはたらく者の心は豊饒なり
Tami pangaknaw ni teh a ngai poung awh ei banghai tawn awh hoeh, hatei tami kahratbat e teh tawnta sak lah ao han.
5 義者は虚偽の言をにくみ 惡者ははぢをかうむらせ面を赤くせしむ
Tamikalan ni teh laithoe dei e a hmuhma, hatei tamikathout teh panuet ka tho e hoi kayanae kaphawtkung doeh.
Toun han kaawm hoeh e lamthung ni lannae a ring, hatei thoenae ni tamikayon a tâkhawng.
7 自ら富めりといひあらはして些少の所有もなき者あり 自ら貧しと稱へて資財おほき者ありi
Tami ka tawnta lah a kâpouk ei banghai ka tawn hoeh e tami ao, hatei kamathoe poung lah a kâpouk ei ka tawnta poung e ao.
8 人の資財はその生命を贖ふものとなるあり 然ど貧者は威嚇をきくことあらず
Tami ka tawnta e ni kâratang nahane hnopai a tawn, hatei mathoe ni yuenae kâhmo boihoeh.
Tamikalannaw e angnae teh kahawi poung e angnae doeh, hatei tamikathoutnaw e hmaiim teh a due han.
10 驕傲はただ争端を生ず 勧告をきく者は智慧あり
Kâoupnae dawk doeh kâyuenae a tâco, hatei pouknae kahawi poe e tarawinae teh lungangnae doeh.
11 詭詐をもて得たる資財は減る されど手をもて聚めたくはふる者はこれを増すことを得
Kamsoumhoehe lah hnopai la e teh tang a kahma han, hatei panki laihoi hmu e hnopai teh a pung han.
12 望を得ること遅きときは心を疾しめ 願ふ所既にとぐるときは生命の樹を得たるがごとし
Ring e hno tang hmu hoeh e ni lung a pataw sak, hatei ngaikuepnae teh hringnae thingkung doeh.
13 御言をかろんずる者は亡され 誡命をおそるる者は報賞を得
Lawk banglahai ka noutna hoeh e teh rawk sak lah ao han, hatei kâpoelawk e ka bari e teh tawkphu poe lah ao han.
14 智慧ある人の教訓はいのちの泉なり 能く人をして死の罟を脱れしむ
Tami lungkaangnaw e kâpoelawk e teh hringnae tuiphuek lah ao teh, duenae karap rounnae lamthung lahai ao.
15 善にして哲きものは恩を蒙る されど悸逆者の途は艱難なり
Thaipanueknae ni minhmai kahawi a poe, hatei yuemkamcu hoeh naw e lamthung teh a ru poung.
16 凡そ賢者は知識に由りて事をおこなひ 愚なる者はおのれの痴を顕す
Kho kapoukthai e pueng ni panuenae hoi a kâroe awh, hatei tamipathu ni teh a pathunae a kamnue sak.
17 惡き使者は災禍に陥る されど忠信なる使者は良薬の如し
Patoune kathout teh runae dawk a rawp, hatei yuemkamcu e laicei ni teh damnae a thokhai.
18 貧乏と恥辱とは教訓をすつる者にきたる されど譴責を守る者は尊まる
Tounnae banglahai ka ngaihoeh e tami koe voutnae hoi yeiraiponae a pha han, hatei tounnae alawkpui lah ka tat e teh bari lah ao han.
19 望を得れば心に甘し 愚なる者は惡を棄つることを嫌ふ
Ngaikuepnae teh a radip, hatei payonnae rounnae hateh tamikathoutnaw ni a hmuhma awh.
20 智慧ある者と偕にあゆむものは智慧をえ 愚なる者の友となる者はあしくなる
Tamilungkaangnaw hoi kamyawng e teh a lung a ang han, hatei, tamikathoutnaw hoi kamyawng e teh a rawk han.
Tamikayon teh thoenae ni a pâlei, hatei tamikalan teh hawinae a pang han.
22 善人はその産業を子孫に遺す されど罪人の資材は義者のために蓄へらる
Tamikahawi ni teh a ca catounnaw hanelah râw a parâw pouh, hatei tamikayonnaw e hnopai teh tamikalannaw hanelah pâkhueng lah ouk ao.
23 貧しき者の新田にはおほくの糧あり されど不義によりて亡る者あり
Tamimathoe ni laikawk thawnnae lahoi rawca moi ao, hatei thoenae dawk doeh rawknae koe ouk pha awh.
24 鞭をくはへざる者はその子を憎むなり 子を愛する者はしきりに之をいましむ
Bongpai ka hno ngai hoeh e teh a capa ka hmuhma e lah ao, hatei a capa lung ka pataw e ni teh a nawca hoi ouk a yue toe.
25 義しき者は食をえて胞く されど惡者の腹は空し
Tamikalan teh a von a paha, hatei tamikathout teh a vonhlam han.