< ミカ書 1 >
1 ユダの王ヨタム、アハズおよびヒゼキヤの代にモレシテ人ミカに臨めるヱホバの言是すなはちサマリアとエルサレムの事につきて彼が示されたる者なり
Mao kini ang pulong ni Yahweh nga miabot kang Mika nga taga-Moreset sa mga panahon sa paghari ni Jotam, ni Ahaz, ni Hezekia, ang mga hari sa Juda, ang pulong nga iyang nakita mahitungod kini sa Samaria ug sa Jerusalem.
2 萬民よ聽け 地とその中の者よ耳を傾けよ 主ヱホバ汝らに對ひて證を立てたまはん 即ち主その聖殿より之を立たまふべし
Paminaw, kamong tanang katawhan. Paminaw, yuta, ug ang tanan nga anaa kaninyo. Tugoti nga si Yahweh nga Ginoo mahimong saksi batok kaninyo, ang Ginoo gikan sa iyang balaang templo.
3 視よヱホバその處より出てくだり地の高處を踏みたまはん
Tan-awa, mogula si Yahweh sa iyang dapit; mokanaog siya ug motamak sa hataas nga mga dapit sa kalibotan.
4 山は彼の下に融け谷は裂けたり 火の前なる蝋のごとく坡に流るる水の如し
Matunaw ang bukid ilalom kaniya; magkabulag ang mga walog sama sa kandila sa atubangan sa kalayo, sama sa katubigan nga igabubo sa tumoy nga dapit.
5 是みなヤコブの咎の故イスラエルの家の罪のゆゑなり ヤコブの愆とは何か サマリヤにあらずや ユダの崇邱とは何か エルサレムにあらずや
Kining tanan tungod sa pagsupak ni Jacob, ug tungod sa mga sala sa balay sa Israel. Unsa man ang hinungdan sa pagsupak ni Jacob? Dili ba ang Samaria? Unsa man ang hinungdan sa hataas nga mga dapit sa Juda? Dili ba ang Jerusalem?
6 是故に我サマリヤを野の石堆となし葡萄を植る處と爲し又その石を谷に投おとしその基を露さん
“Himoon ko ang Samaria nga sama sa tinapok sa uma, sama sa usa ka dapit nga pagatamnan ug mga paras. Tumbahon ko ang iyang gambalay nga mga bato ngadto sa walog; kuhaon ko ang tabon sa iyang mga patukoranan.
7 その石像はみな碎かれその獲たる價金はみな火にて焚れん 我その偶像をことごとく毀たん 彼妓女の價金よりこれを積たれば是はまた歸りて妓女の價金となるべし
Pagadugmokon ang tanan niyang kinulit nga mga larawan; ug pagasunogon ang tanan nga gisuhol kaniya sa pagbaligya ug dungog. Pagawagtangon ko ang tanan niya nga diosdios. Tigomon niya ang iyang suhol sa pagpamaligya sa iyang dungog, ug ibalik nila ang suhol sa pagbaligya ug dungog.”
8 我これがために哭き咷ばん 衣を脱ぎ裸體にて歩行ん 山犬のごとくに哭き駝鳥のごとくに啼ん
Tungod niini nga hinungdan magsubo ug magminatay ako; maglakaw ako nga magtiniil ug hubo; magminatay ako sama sa mga ihalas nga iro ug magsubo sama sa mga kuwago.
9 サマリヤの傷は醫すべからざる者にてすでにユダに至り我民の門エルサレムにまでおよべり
Kay wala nay kaayohan ang iyang samad, kay miabot kini sa Juda. Miabot kini ngadto sa ganghaan sa akong katawhan, sa Jerusalem.
10 ガテに傳ふるなかれ 泣さけぶ勿れ ベテレアフラにて我塵の中に輾びたり
Ayaw pagsulti mahitungod niini diha sa Gat; ayaw gayod paghilak. Nagligid ako sa akong kaugalingon sa abog didto sa Bet Leafra.
11 サピルに住る者よ 汝ら裸になり辱を蒙りて進みゆけ ザアナンに住る者は敢て出ず ベテエゼルのの哀哭によりて汝らは立處を得ず
Pag-agi kamo, ang lumolupyo sa Shafir, nga hubo ug naulawan. Ang mga lumolupyo sa Zaanan wala manggula. Nagsubo ang taga-Bet-Ezel, kay nawala na ang makapanalipod kanila.
12 マロテに住る者は己の幸福につきて思ひなやむ 其は災禍ヱホバより出てエルサレムの門に臨めばなり
Kay ang mga lumolupyo sa Marot wala mahimutang sa paghulat sa maayong mga balita, tungod kay gipakanaog ni Yahweh ang katalagman ngadto sa mga ganghaan sa Jerusalem.
13 ラキシに住る者よ馬に車をつなげ ラキシはシオンの女の罪の根本なり イスラエルの愆は汝の中に見ゆ
Isangon ang karwahe ngadto sa mga kabayo, mga lumolupyo sa Lakis. Kamo, nga mga taga-Lakis, maoy sinugdanan sa pagpakasala alang sa anak nga babaye sa Zion, kay ang kalapasan sa Israel nakaplagan diha kaninyo.
14 この故に汝モレセテガテに離別の饋物を與へよ アクジブの家々はイスラエルの王等におけること人を欺く溪川のごとくなるべし
Busa maghatag kamo ug bahin sa gasa ngadto kang Moreset Gat; ang lungsod sa Aczib makapahiubos sa mga hari sa Israel.
15 マレシヤにすめる者よ 我また汝の地を獲べき者を汝に携へ往べし イスラエルの榮光アドラムに往ん
Pagadad-on ko pag-usab ang manlulupig diha kaninyo, mga lumolupyo sa Maresha; moabot ang kahayag sa Israel ngadto sa Adulam.
16 汝その悦ぶところの子等の故によりて汝の髪を剃おろせ 汝の首の剃し處を大きくして鷲のごとくにせよ 其は彼等擄へられて汝を離るればなり
Kiskisi ang inyong ulo ug gupiti ang inyong buhok alang sa mga kabataan nga inyong gikahimut-an. Opawi ang inyong kaugalingon sama sa mga agila, kay ang inyong mga anak pagakuhaon gikan kaninyo.