< ヨブ 記 7 >

1 それ人の世にあるは戰鬪にあるがごとくならずや 又其日は傭人の日のごとくなるにあらずや
Izali czas nie jest zamierzony człowiekowi na ziemi? a jako dni najemnicze nie są dni jego?
2 奴僕の暮を冀がふが如く傭人のその價を望むがごとく
Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka końca pracy swojej:
3 我は苦しき月を得させられ 憂はしき夜をあたへらる
Takiem ja prawem dziedzicznem wziął miesiące próżne, a nocy boleśne są mi naznaczone.
4 我臥ば乃はち言ふ 何時夜あけて我おきいでんかと 曙まで頻に輾轉ぶ
Układęli się, tedy mówię: Kiedyż wstanę? a rychło pominie noc? i pełen bywam myślenia aż do świtania.
5 わが肉は蟲と土塊とを衣服となし 我皮は愈てまた腐る
Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.
6 わが日は機の梭よりも迅速なり 我望む所なくし之を送る
Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.
7 想ひ見よ わが生命が氣息なる而已 我目は再び福祉を見ること有じ
Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.
8 我を見し者の眼かさねて我を見ざらん 汝目を我にむくるも我は已に在ざるべし
Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.
9 雲の消て逝がごとく陰府に下れる者は重ねて上りきたらじ (Sheol h7585)
Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie; (Sheol h7585)
10 彼は再びその家に歸らず 彼の郷里も最早かれを認めじ
Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.
11 然ば我はわが口を禁めず 我心の痛によりて語ひ わが神魂の苦しきによりて歎かん
Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.
12 我あに海ならんや鰐ならんや 汝なにとて我を守らせおきたまふぞ
Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?
13 わが牀われを慰め わが寢床わが愁を解んと思ひをる時に
Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:
14 汝夢をもて我を驚かし 異象をもて我を懼れしめたまふ
Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.
15 是をもて我心は氣息の閉んことを願ひ 我この骨よりも死を冀がふ
A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.
16 われ生命を厭ふ 我は永く生るをことを願はず 我を捨おきたまへ 我日は氣のごときなり
Sprzykrzyłem sobie żywot, nie wiecznie będę żyw. Zaniechajże mię, bo marnością są dni moje.
17 人を如何なる者として汝これを大にし 之を心に留
Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?
18 朝ごとに之を看そなはし 時わかず之を試みたまふや
A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?
19 何時まで汝われに目を離さず 我が津を咽む間も我を捨おきたまはざるや
Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?
20 人を鑒みたまふ者よ我罪を犯したりとて汝に何をか爲ん 何ぞ我を汝の的となして我にこの身を厭はしめたまふや
Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?
21 汝なんぞ我の愆を赦さず我罪を除きたまはざるや 我いま土の中に睡らん 汝我を尋ねたまふとも我は在ざるべし
Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię.

< ヨブ 記 7 >