ヨブ 記 5
1 請ふなんぢ龥びて看よ 誰か汝に應ふる者ありや 聖者の中にて誰に汝むかはんとするや
Manawagan ka na ngayon, mayroon bang makikinig sa iyo? Sino sa mga banal ang malalapitan mo?
2 夫愚なる者は憤恨のために身を殺し 癡き者は嫉媢のために己を死しむ
Dahil papatayin ng galit ang isang hangal, papatayin ng selos ang walang isip.
3 我みづから愚なる者のその根を張るを見たりしがすみやかにその家を詛へり
Nakakita na ako ng isang hangal na lumalalim na ang ugat, pero bigla kong sinumpa ang kaniyang tahanan.
4 その子等は助援を獲ることなく 門にて惱まさる 之を救ふ者なし
Ang kaniyang mga anak ay malayo sa kaligtasan; naipit sila sa mga tarangkahan ng lungsod. Wala kahit isa ang magliligtas sa kanila —
5 その穡とれる物は飢たる人これを食ひ 荊棘の籬の中にありてもなほ之を奪ひいだし 羂をその所有物にむかひて口を張る
ang ani nila ay kinain ng mga nagugutom, ng mga taong kumukuha nito mula sa mga matinik na lugar; ang mga kayamanan nila ay sinimot ng mga taong nauuhaw dito.
6 災禍は塵より起らず 艱難は土より出ず
Sapagkat ang mga paghihirap ay hindi tumutubo mula sa lupa; kahit ang kaguluhan ay hindi umuusbong mula sa lupa;
7 人の生れて艱難をうくるは火の子の上に飛がごとし
Pero gumagawa ang sangkatuhan ng sarili niyang kaguluhan, gaya ng mga apoy na lumilipad paitaas.
8 もし我ならんには我は必らず神に告求め 我事を神に任せん
Pero ako, sa Diyos ako lalapit, ipagkakatiwala ko sa Diyos ang aking kalagayan —
9 神は大にして測りがたき事を行ひたまふ 其不思議なる事を爲たまふこと數しれず
siya na gumagawa ng mga dakila at makabuluhang mga bagay, mga kamangha-manghang bagay na hindi na mabilang.
10 雨を地の上に降し 水を野に遣り
Nagbibigay siya ng ulan sa lupa, at nagpapadala ng tubig sa mga taniman.
11 卑き者を高く擧げ 憂ふる者を引興して幸福ならしめたまふ
Ginawa niya ito para itaas ang mga mabababa; para ilikas ang mga taong nagdadalamhati sa mga abo.
12 神は狡しき者の謀計を敗り 之をして何事をもその手に成就ること能はざらしめ
Binibigo niya ang mga balak ng mga tuso, para hindi makamit ang mga binalak nila.
13 慧き者をその自分の詭計によりて執へ 邪なる者の謀計をして敗れしむ
Binibitag niya ang mga matatalino sa kanilang katusuhan; ang mga plano ng matatalino ay matatapos din.
14 彼らは晝も暗黒に遇ひ 卓午にも夜の如くに摸り惑はん
Nagpupulong sila sa dilim tuwing umaga, at nangangapa sa tanghali na tulad nang sa gabi.
15 神は惱める者を救ひてかれらが口の劍を免かれしめ 強き者の手を免かれしめたまふ
Pero inililigtas niya ang mga mahihirap mula sa mga espada na nasa kanilang mga bibig, at ang mga nangangailangan mula sa mga mayayaman.
16 是をもて弱き者望あり 惡き者口を閉づ
Kaya may pag-asa ang mahihirap, at ang kawalan ng katarungan ay itinitikom ang kaniyang sariling bibig.
17 神の懲したまふ人は幸福なり 然ば汝全能者の儆責を輕んずる勿れ
Tingnan mo, masaya ang taong tinutuwid ng Diyos; kaya huwag mong kamuhian ang pagtutuwid ng Makapangyarihan.
18 神は傷け又裹み 撃ていため又その手をもて善醫したまふ
Dahil siya ay sumusugat at tumatapal, sumusugat siya at siya rin ang gumagamot.
19 彼はなんぢを六の艱難の中にて救ひたまふ 七の中にても災禍なんぢにのぞまじ
Ililigtas ka niya sa anim na kaguluhan; lalo na, sa pitong kaguluhan, walang anumang masama ang makagagalaw sa iyo.
20 饑饉の時にはなんぢを救ひて死を免れしめ 戰爭の時には劍の手を免れしめたまふ
Sa tag-gutom ikaw ay kaniyang ililigtas mula sa kamatayan; sa digmaan mula sa kapangyarihan ng espada.
21 汝は舌にて鞭たるる時にも隱るることを得 壞滅の來る時にも懼るること有じ
Ikukublli ka mula sa latay ng mga dila; at hindi ka matatakot kapag ang pagkawasak ay dumating.
22 汝は壞滅と饑饉を笑ひ地の獸をも懼るること無るべし
Tatawanan mo ang pagkawasak at tag-gutom, at hindi ka matatakot sa mga mababangis na hayop.
23 田野の石なんぢと相結び野の獸なんぢと和がん
Sapagkat may kasunduan ka sa mga bato sa iyong taniman; magiging mapayapa ka sa mga mababangis na hayop.
24 汝はおのが幕屋の安然なるを知ん 汝の住處を見まはるに缺たる者なからん
Matitiyak mo na ang iyong tolda ay ligtas; dadalawin mo ang iyong kawan at makikitang hindi ito nabawasan.
25 汝また汝の子等の多くなり 汝の裔の地の草の如くになるを知ん
Matitiyak mo na dadami ang iyong lahi, na ang iyong mga anak ay matutulad sa mga damo sa lupa.
26 汝は遐齡におよびて墓にいらん 宛然麥束を時にいたりて運びあぐるごとくなるべし
Uuwi ka sa iyong puntod sa iyong katandaan, tulad ng mga naipong mga tangkay ng palay na dinadala sa giikan.
27 視よ我らが尋ね明めし所かくのごとし 汝これを聽て自ら知れよ
Tingnan mo, siniyasat namin ang bagay na ito; ganito talaga ito; pakinggan mo ito at patunayan sa iyong sarili.”
