< ヨブ 記 37 >

1 之がためにわが心わななき その處を動き離る
He dongah ka lungbuei lakueng tih a hmuen lamloh cungpet.
2 神の聲の響およびその口より出る轟聲を善く聽け
A ol dongkah khoponah te hnatun hnatun. A ka lamloh caitawknah thoeng.
3 これを天が下に放ち またその電光を地の極にまで至らせたまふ
Vaan boeih hmuiah a hlah tih a vangnah loh diklai hmoi duela pawk.
4 その後聲ありて打響き 彼威光の聲を放ちて鳴わたりたまふ その御聲聞えしむるに當りては電光を押へおきたまはず
A hnukkah a kawk ol khaw a hoemdamnah ol neh hum tih a ol a yaak vaengah rhaek uelh sak boeh.
5 神奇しくも御聲を放ちて鳴わたり 我儕の知ざる大なる事を行ひたまふ
Pathen loh a ol neh khobaerhambae a saii khungdaeng tih hum dae m'ming uh moenih.
6 かれ雪にむかひて地に降れと命じたまふ 雨すなはちその權能の大雨にも亦しかり
Vuelsong neh khotlan khonal te, 'Diklai ah om saeh,’ a ti vaengah khotlan khonal khaw a sarhi tak.
7 斯かれ一切の人の手を封じたまふ 是すべての人にその御工作を知しめんがためなり
Amah kutngo hlang boeih ming sak ham hlang boeih kah kut te rhodaek a soei pah.
8 また獸は穴にいりてその洞に居る
Te vaengah mulhing khaw a khui la kun tih a khuisaek ah kho a sak.
9 南方の密室より暴風きたり 北より寒氣きたる
Cangpalam te imkhui lamloh, khosik te tlangpuei lamloh ha thoeng.
10 神の氣吹によりて氷いできたり 水の寛狹くせらる
Pathen kah hiil lamloh rhaelnu khaw a khueh tih tui daang mangdaeng mangtok la om.
11 かれ水をもて雲に搭載せまた電光の雲を遠く散したまふ
Khomai te cingtui loh a rhih sak tih cingmai loh amah kah vangnah te a taekyak.
12 是は神の導引によりて週る 是は彼の命ずるところを盡く世界の表面に爲んがためなり
Te khaw diklai kah lunglai hman ah a uen boeih te saii hamla a niing, a niing dongah kuluk la a hil.
13 その之を來らせたまふは或は懲罰のため あるひはその地のため 或は恩惠のためなり
Te te caitueng lam khaw, a khohmuen ham khaw, sitlohnah ham khaw a thoeng sak.
14 ヨブよ是を聽け 立ちて神の奇妙き工作を考へよ
Job, he he hnakaeng lah. Pai lamtah Pathen kah khobaerhambae he yakming lah.
15 神いかに是等に命を傳へその雲の光明をして輝かせたまふか汝これを知るや
Te rhoek soah Pathen loh a khueh tih a cingmai kah vangnah a sae te na ming a?
16 なんぢ雲の平衡知識の全たき者の奇妙き工作を知るや
Poeknah rhuemtuet, mangvawt khomai a haainah te na ming a?
17 南風によりて地の穩かになる時なんぢの衣服は熱くなるなり
Tuithim loh khohmuen a mong sak vaengah na himbai te aka bae sak,
18 なんぢ彼とともに彼の堅くして鑄たる鏡のごとくなる蒼穹を張ることを能せんや
Hmaidan a hlawn bangla khomong a thah la amah taengah na nulh thai aya?
19 われらが彼に言ふべき事を我らに教へよ 我らは暗昧して言詞を列ぬること能はざるなり
Amah taengah metla n'thui ham khaw kaimih tueng lah. Hmaisuep hmai ah n'tawn uh thai pawt oe.
20 われ語ることありと彼に告ぐべけんや 人あに滅ぼさるることを望まんや
Hlang loh a dolh hamla thui cakhaw ka thui bangla amah taengah a tae pa aya?
21 人いまは雲霄に輝やく光明を見ること能はず 然れど風きたりて之を吹清む
Tahae ah khaw vangnah a hmuh uh moenih. A aa te khohli loh a yawn tih a caihcil hnukkah khomong dongah tueng.
22 北より黄金いできたる 神には畏るべき威光あり
Tlangpuei lamkah sui te mueithennah rhih om Pathen taengla pawk.
23 全能者はわれら測りきはむることを得ず 彼は能おほいなる者にいまし審判をも公義をも抂たまはざるなり
Tlungthang te thadueng a len dongah a tiktamnah m'hmuh lek moenih. Duengnah khaw a cungkuem dongah hlang a phaep moenih.
24 この故に人々かれを畏る 彼はみづから心に有智とする者をかへりみたまはざるなり
Hlang rhoek loh amah te a rhih uh tangloeng dongah lungbuei aka cueih rhoek takuem khaw a sawt moenih,” a ti.

< ヨブ 記 37 >