ヨブ 記 31

1 我わが目と約を立たり 何ぞ小艾を慕はんや

Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

2 然せば上より神の降し給ふ分は如何なるべきぞ 高處より全能者の與へ給ふ業は如何なるべきぞ

Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

3 惡き人には滅亡きたらざらんや 善らぬ事を爲す者には常ならぬ災禍あらざらんや

Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

4 彼わが道を見そなはし わが歩履をことごとく數へたまはざらんや

Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

5 我虚誕とつれだちて歩みし事ありや わが足虚僞に奔從がひし事ありや

Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

6 請ふ公平き權衡をもて我を稱れ 然ば神われの正しきを知たまはん

Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

7 わが歩履もし道を離れ わが心もしわが目に隨がひて歩み わが手にもし汚のつきてあらば

Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

8 我が播たるを人食ふも善し わが産物を根より拔るるも善し

Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

9 われもし婦人のために心まよへる事あるか 又は我もしわが隣の門にありて伺ひし事あらば

Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

10 わが妻ほかの人のために臼磨き ほかの人々かれの上に寢るも善し

Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

11 其は是は重き罪にして裁判人に罰せらるべき惡事なればなり

Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

12 是はすなはち滅亡にまでも燬いたる火にしてわが一切の産をことごとく絶さん

Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

13 わが僕あるひは婢の我と辯爭ひし時に我もし之が權理を輕んぜし事あらば

Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

14 神の起あがりたまふ時には如何せんや 神の臨みたまふ時には何と答へまつらんや

(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

15 われを胎内に造りし者また彼をも造りたまひしならずや われらを腹の内に形造りたまひし者は唯一の者ならずや

Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

16 我もし貧き者にその願ふところを獲しめず 寡婦をしてその目おとろへしめし事あるか

Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

17 または我獨みづから食物を啖ひて孤子にこれを啖はしめざりしこと有るか

Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

18 (却つて彼らは我が若き時より我に育てられしこと父におけるが如し 我は胎内を出てより以來寡を導びく事をせり)

(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

19 われ衣服なくして死んとする者あるひは身を覆ふ物なくして居る人を見し時に

Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

20 その腰もし我を祝せず また彼もしわが羊の毛にて温まらざりし事あるか

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

21 われを助くる者の門にをるを見て我みなしごに向ひて手を上し事あるか

Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

22 然ありしならば肩骨よりしてわが肩おち骨とはなれてわが腕折よ

Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

23 神より出る災禍は我これを懼る その威光の前には我 能力なし

Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

24 我もし金をわが望となし 精金にむかひて汝わが所頼なりと言しこと有か

Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

25 我もしわが富の大なるとわが手に物を多く獲たることを喜びしことあるか

Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

26 われ日の輝くを見または月の輝わたりて歩むを見し時

Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

27 心竊にまよひて手を口に接しことあるか

I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

28 是もまた裁判人に罪せらるべき惡事なり 我もし斯なせし事あらば上なる神に背しなり

I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

29 我もし我を惡む者の滅亡るを喜び 又は其災禍に罹るによりて自ら誇りし事あるか

Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

30 （我は之が生命を呪ひ索めて我口に罪を犯さしめし如き事あらず）

(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

31 わが天幕の人は言ずや彼の肉に飽ざる者いづこにか在んと

Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

32 旅人は外に宿らず わが門を我は街衢にむけて啓けり

Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

33 我もしアダムのごとくわが罪を蔽ひ わが惡事を胸に隱せしことあるか

Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

34 すなはち大衆を懼れ宗族の輕蔑に怖ぢて口を閉ぢ門を出ざりしごとき事あるか

I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

35 嗚呼われの言ところを聽わくる者あらまほし(我が花押ここに在り 願くは全能者われに答へたまへ)我を訴ふる者みづから訴訟状を書け

Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

36 われ必らず之を肩に負ひ冠冕のごとくこれを首に結ばん

Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

37 我わが歩履の數を彼に述ん 君王たる者のごとくして彼に近づかん

Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

38 わが田圃號呼りて我を攻め その阡陌ことごとく泣さけぶあるか

Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

39 若われ金を出さずしてその産物を食ひ またはその所有主をして生命を失はしめし事あらば

Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

40 小麥の代に蒺藜生いで 大麥のかはりに雜草おひ出るとも善し ヨブの詞をはりぬ

Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.