ヨブ 記 3
1 斯て後ヨブ口を啓きて自己の日を詛へり
Human niini, mibungat si Job sa iyang baba ug mibalikas sa adlaw sa iyang pagkahimugso.
2 ヨブすなはち言詞を出して云く
Miingon siya:
3 我が生れし日亡びうせよ 男子胎にやどれりと言し夜も亦然あれ
“Wagtanga ang adlaw sa akong pagkahimugso, ang gabii nga miingon, “Gipanamkon ang usa ka batang lalaki.'
4 その日は暗くなれ 神上よりこれを顧みたまはざれ 光これを照す勿れ
Pangitngita kanang adlawa; ayaw ipahinumdom sa Dios sa kahitas-an, ni mosidlak ang adlaw niini.
5 暗闇および死蔭これを取りもどせ 雲これが上をおほえ 日を暗くする者これを懼しめよ
Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon nga moangkon niini alang sa ilang kaugalingon; palukopa ang panganod ibabaw niini; pasagdi nga ang tanang nagpahimo ug itom sa adlaw moguba niini.
6 その夜は黒暗の執ふる所となれ 年の日の中に加はらざれ 月の數に入ざれ
Alang niadtong gabhiona, ipasakop kini sa baga nga kangitngit: ayaw pagpasadyaa kini nga mga adlaw sa tuig; ayaw kana ilakip sa pag-ihap sa mga bulan.
7 その夜は孕むこと有ざれ 歡喜の聲その中に興らざれ
Tan-awa, himoa nga mangiob kanang gabhiona; ayaw pasudla ang tingog nga malipayon.
8 日を詛ふ者レビヤタンを激發すに巧なる者これを詛へ
Ipatunglo kanila kanang adlawa, niadtong nasayod sa pagpamata sa Leviathan.
9 その夜の晨星は暗かれ その夜には光明を望むも得ざらしめ 又東雲の眼蓋を見ざらしめよ
Pangitngita ang mga bituon sa kagabhion. Papangitaa kanang adlawa sa kahayag, apan ayaw ipakita; ni pakit-on sa mga mata sa kaadlawon,
10 是は我母の胎の戸を闔ずまた我目に憂を見ること無らしめざりしによる
tungod kay wala patak-uma niini ang ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan, ni gitagoan niini ang kasamok gikan sa akong mga mata.
11 何とて我は胎より死て出ざりしや 何とて胎より出し時に氣息たえざりしや
Nganong wala man ako mamatay sa paggawas ko gikan sa tagoangkan? Nganong wala man mibiya ang akong espiritu sa pagpahimugso kanako sa akong inahan?
12 如何なれば膝ありてわれを接しや 如何なれば乳房ありてわれを養ひしや
Nganong gidawat man ako sa iyang mga tuhod? O nganong gidawat man ako sa iyang mga dughan aron makasuso ako niini?
13 否らずば今は我偃して安んじかつ眠らん 然ばこの身やすらひをり
Kay karon unta naghigda na ako sa hilom; natulog na unta ako ug nakapahulay
14 かの荒墟を自己のために築きたりし世の君等臣等と偕にあり
kauban ang mga hari ug mga magtatambag sa kalibotan, nga nagtukod sa mga lubnganan alang sa ilang kaugalingon nga nagun-ob na karon.
15 かの黄金を有ち白銀を家に充したりし牧伯等と偕にあらん
O naghigda na unta ako kauban sa mga prinsipe nga adunay mga bulawan kanhi, nga napuno sa mga plata ang ilang mga pinuy-anan.
16 又人しれず墮る胎兒のごとくにして世を出ず また光を見ざる赤子のごとくならん
O dili ba kaha namatay na lamang unta ako sa tagoangkan sa akong inahan, sama sa mga gagmay'ng bata nga wala na makakita sa kahayag.
17 彼處にては惡き者 虐遇を息め倦憊たる者安息を得
Didto ang daotan dili na makasamok pa; ug didto ang gikapuyan may kapahulayan.
18 彼處にては俘囚人みな共に安然に居りて驅使者の聲を聞ず
Didto ang mga binilanggo managkatigom; dili na nila madunggan ang tingog sa labaw sa sulugoon.
19 小き者も大なる者も同じく彼處にあり僕も主の手を離る
Ang ubos ug bantogan nga mga tawo atua usab didto; ang sulugoon gawasnon na sa iyang agalon didto.
20 如何なれば艱難にをる者に光を賜ひ 心苦しむ者に生命をたまひしや
Nganong ang kahayag gihatag man kaniya nga anaa sa kaalaot; nganong ang kinabuhi gihatag man sa tawong may mapait nga kalag;
21 斯る者は死を望むなれどもきたらず これをもとむるは藏れたる寳を掘るよりも甚だし
ngadto sa tawong nangandoy alang sa kamatayon, apan wala kini miabot; ngadto sa tawo nga nangita sa kamatayon labaw pa niadtong nangita sa bahanding tinagoan?
22 もし墳墓を尋ねて獲ば大に喜こび樂しむなり
Nganong ang kahayag gihatag man sa nagmaya pag-ayo ug malipay kung makaplagan na niya ang lubnganan?
23 その道かくれ神に取籠られをる人に如何なれば光明を賜ふや
Nganong gihatag man ang kahayag sa tawo nga kansang dalan tinagoan, usa ka tawo nga gisalikway sa Dios?
24 わが歎息はわが食物に代り我呻吟は水の流れそそぐに似たり
Kay nanghupaw ako inay mokaon; ang akong pag-agulo ginayabo sama sa tubig.
25 我が戰慄き懼れし者我に臨み我が怖懼れたる者この身に及べり
Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako; kung unsa ang akong gikalisangan miabot kanako.
26 我は安然ならず穩ならず安息を得ず唯艱難のみきたる
Wala na akoy kalinaw, dili na ako maghilom, ug wala na akoy pahulay; kasamok na hinoon ang miabot.
