< ヨブ 記 27 >
Job loh amah kah a huel ham te a koei tih,
2 われに義しき審判を施したまはざる神 わが心魂をなやまし給ふ全能者 此神は活く
“Pathen kah hingnah loh kai kah laitloeknah a khoe tih Tlungthang lo ka hinglu a phaep.
3 (わが生命なほ全くわれの衷にあり 神の氣息なほわが鼻にあり)
Ka khuikah ka hiil boeih neh ka hnarhong khuikah he Pathen mueihla ni.
Ka hmuilai loh dumlai thui boel saeh lamtah ka lai loh palyal la caitawk boel saeh.
5 我決めて汝等を是とせじ 我に死るまで我が罪なきを言ことを息じ
Nangmih te kan tang sak atah kai ham savisava. Ka pal duela ka muelhtuetnah he kamah lamloh ka khoe mahpawh.
6 われ堅くわが正義を持ちて之を棄じ 我は今まで一日も心に責られし事なし
Ka duengnah te ka kop vetih ka hlah mahpawh. Kamah tue lamlong tah ka thinko he veet voel mahpawh.
7 我に敵する者は惡き者と成り我を攻る者は義からざる者と成るべし
Ka thunkha te a halang bangla, kai aka tlai thil khaw a boethae bangla om saeh.
8 邪曲なる者もし神に絶れその魂神を脱とらるるに於ては何の望かあらん
Lailak kah ngaiuepnah tah menim? A mueluem tih Pathen loh a hinglu a bong pah.
9 かれ艱難に罹る時に神その呼號を聽いれたまはんや
A soah citcai loh a pai vaengah a pangngawlnah te Pathen loh a hnatun nim?
Tlungthang dongah pang a dok vetih, a tue boeih ah Pathen a khue bitni.
11 われ神の御手を汝等に教へん 全能者の道を汝等に隱さじ
Pathen kah kut te nangmih kan thuinuet phoe vetih, Tlungthang taengkah te ka phah mahpawh.
12 視よ汝等もみな自らこれを觀たり 然るに何ぞ斯愚蒙をきはむるや
Nangmih boeih khaw na hmuh vaengah balae tih a honghi neh na hoemdawk he.
13 惡き人の神に得る分 強暴の人の全能者より受る業は是なり
Halang hlang loh Pathen taeng lamkah khoyo neh hlanghaeng loh Tlungthang taeng lamkah rho a dang he,
14 その子等蕃れば劍に殺さる その子孫は食物に飽ず
a ca te cunghang hamla a ping pah tih a cadil cahma khaw buh cung uh mahpawh.
15 その遺れる者は疫病に斃れて埋められ その妻等は哀哭をなさず
A rhaengnaeng, a rhaengnaeng te dueknah loh a up vetih a nuhmai rhoek loh rhah uh mahpawh.
16 かれ銀を積むこと塵のごとく衣服を備ふること土のごとくなるとも
Cak te laipi bangla hmoeng vetih hnicu te dikpo bangla soe ni.
17 その備ふる者は義き人これを着ん またその銀は無辜者これを分ち取ん
Tawn cakhaw aka dueng loh a bai vetih cak te ommongsitoe loh a tael ni.
18 その建る家は蟲の巣のごとく また番人の造る茅家のごとし
A im te ning bangla a sak tih dungtlungim bangla rhalrhing a khueh.
19 彼は富る身にて寢臥し重ねて興ること無し また目を開けば即ちその身きえ亡す
Hlanglen la yalh dae khoem uh mahpawh. A mik a dai dae amah om voel pawh.
20 懼ろしき事大水のごとく彼に追及き 夜の暴風かれを奪ひ去る
Anih te tui bangla mueirhih loh a phatawt khoyin ah cangpalam loh a pom.
21 東風かれを颺げて去り 彼をその處より吹はらふ
Anih te kanghawn loh a khuen tih khum. Te vaengah anih te amah hmuen lamloh a yawn.
22 神かれを射て恤まず 彼その手より逃れんともがく
Anih te a voeih tih lungma a ti pawt dongah a kut lamloh yong la yong coeng.
23 人かれに對ひて手を鳴し嘲りわらひてその處をいでゆかしむ
A taengah a kut a paeng uh tih anih te amah hmuen lamloh kut a ving thil.