ヨブ 記 14
1 婦の産む人はその日少なくして艱難多し
Qadından doğulan insanın ömrü azdır, Həyatı sıxıntı ilə doludur.
2 その來ること花のごとくにして散り 其馳ること影のごとくにして止まらず
Çiçək kimi açar, solar, Kölgə kimi keçib-gedər.
3 なんぢ是のごとき者に汝の目を啓きたまふや 汝われを汝の前にひきて審判したまふや
Gözlərini beləsinəmi dikirsən? Mühakimə etmək üçünmü məni hüzuruna gətirirsən?
4 誰か清き物を汚れたる物の中より出し得る物あらん 一人も無し
Kim çirkab içindən təmiz bir şey tapar? Heç kim!
5 その日既に定まり その月の數なんぢに由り 汝これが區域を立て越ざらしめたまふなれば
İnsana ömür günləri müəyyən edilib, Aylarının sayını Sən bilirsən, Ömrü üçün müəyyən hədd qoymusan, Bu həddi keçən yoxdur.
6 是に目を離して安息を得させ 之をして傭人のその日を樂しむがごとくならしめたまへ
Sən ondan gücünü çək, İş gününü bitirən zəhmətkeş kimi Bir az dincəlsin.
7 それ木には望あり 假令砍るるとも復芽を出してその枝絶ず
Bir ağac üçün ümid var, Kəsilsə belə, yenə pöhrəsini verər, Şaxələri əskilməz.
8 たとひ其根地の中に老い 幹土に枯るとも
Kökü yerdə qocalsa da, Kötüyü torpaqda məhv olsa da,
9 水の潤霑にあへば即ち芽をふき枝を出して若樹に異ならず
Suyun iyini duyanda çiçəklənər, Cavan ağac kimi şaxələnər.
10 然ど人は死れば消うす 人氣絶えなば安に在んや
Amma insan ölər, dəfn olunar, Son nəfəsini verər, yox olar.
11 水は海に竭き河は涸てかわく
Dəniz suları çəkilib getdiyi kimi, Çaylar azalıb quruduğu kimi
12 是のごとく人も寢臥てまた興ず 天の盡るまで目覺ず睡眠を醒さざるなり
İnsan da yatar, bir daha qalxmaz, Göylər yox olanadək oyadılmaz, Yuxularından ayılmaz.
Kaş ki məni ölülər diyarında gizlədəydin, Qəzəbin keçənədək saxlayaydın, Mənə möhlət verəydin, Sonra məni yada salaydın. (Sheol h7585)
14 人もし死ばまた生んや 我はわが征戰の諸日の間望みをりて我が變更の來るを待ん
İnsan ölsə, dirilərmi? Növbəm çatanacan Bu əzabdan qurtulmaq üçün hər gün gözləyəcəyəm.
15 なんぢ我を呼びたまはん 而して我こたへん 汝かならず汝の手の作を顧みたまはん
Sən çağıranda cavab verəcəyəm, Əllərinin bu işinin həsrətini çəkəcəksən.
16 今なんぢは我に歩履を數へたまふ 我罪を汝うかがひたまはざらんや
O zaman addımlarımı sayacaqsan, Günahımı nəzərə almayacaqsan.
17 わが愆は凡て嚢の中に封じてあり汝わが罪を縫こめたまふ
Üsyankarlığım torbada möhürlənəcək, Günahımın üstünü örtəcəksən.
18 それ山も倒れて終に崩れ巖石も移りてその處を離る
Amma dağın uçub dağılması kimi, Qayanın yerindən qopması kimi,
19 水は石を鑿ち 浪は地の塵を押流す 汝は人の望を斷たまふ
Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
20 なんぢは彼を永く攻なやまして去ゆかしめ 彼の面容の變らせて逐やりたまふ
Onu əbədi məğlub edirsən, o köçüb gedir. Görkəmini dəyişdirib yola salırsan.
21 その子尊貴なるも彼は之を知ず 卑賤なるもまた之を曉らざるなり
Övladları şərəflənəndə də onun xəbəri olmaz, Düşkün hala düşəndə də heç nəyi başa düşməz.
22 只己みづからその肉に痛苦を覺え己みづからその心に哀く而已
Hamı öz canının ağrısını duyur, Yalnız özü üçün yas tutur».
