< 詩篇 1 >
1 悪しき者のはかりごとに歩まず、罪びとの道に立たず、あざける者の座にすわらぬ人はさいわいである。
Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, Günahkârların yolunda durmaz, Alaycıların arasında oturmaz.
2 このような人は主のおきてをよろこび、昼も夜もそのおきてを思う。
Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.
3 このような人は流れのほとりに植えられた木の時が来ると実を結び、その葉もしぼまないように、そのなすところは皆栄える。
Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, Meyvesini mevsiminde verir, Yaprağı hiç solmaz. Yaptığı her işi başarır.
4 悪しき者はそうでない、風の吹き去るもみがらのようだ。
Kötüler böyle değil, Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.
5 それゆえ、悪しき者はさばきに耐えない。罪びとは正しい者のつどいに立つことができない。
Bu yüzden yargılanınca aklanamaz, Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.
6 主は正しい者の道を知られる。しかし、悪しき者の道は滅びる。
Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir, Kötülerin yolu ise ölüme götürür.