< 詩篇 96 >

1 新しい歌を主にむかってうたえ。全地よ、主にむかってうたえ。
O, awiti si Yaweh ug bag-ong awit; awiti si Yahweh, sa tibuok kalibotan.
2 主にむかって歌い、そのみ名をほめよ。日ごとにその救を宣べ伝えよ。
Awiti si Yahweh, dayga ang iyang ngalan; ipahibalo ang iyang kaluwasan sa matag adlaw.
3 もろもろの国の中にその栄光をあらわし、もろもろの民の中にそのくすしきみわざをあらわせ。
Imantala ang iyang himaya sa tanang kanasoran, ang iyang katingalahang buhat sa tanang kanasoran.
4 主は大いなる神であって、いともほめたたうべきもの、もろもろの神にまさって恐るべき者である。
Kay bantogan si Yahweh ug angayan siyang daygon. Angayan siyang kahadlokan labaw sa tanang dios.
5 もろもろの民のすべての神はむなしい。しかし主はもろもろの天を造られた。
Kay ang tanang dios sa kanasoran mga diosdios, apan si Yahweh ang nagbuhat sa kalangitan.
6 誉と、威厳とはそのみ前にあり、力と、うるわしさとはその聖所にある。
Ang katahom ug kahalangdon anaa sa iyang presensya. Ang kalig-on ug katahom anaa sa iyang templo.
7 もろもろの民のやからよ、主に帰せよ、栄光と力とを主に帰せよ。
Hatagi ug pagdayeg si Yahweh, kamong mga banay sa katawhan, hatagi ug pagdayeg si Yahweh tungod sa iyang himaya ug kusog.
8 そのみ名にふさわしい栄光を主に帰せよ。供え物を携えてその大庭にきたれ。
Ihatag kang Yahweh ang himaya nga angay sa iyang ngalan. Pagdala kamo ug halad ug adto sa hawanan sa iyang templo.
9 聖なる装いをして主を拝め、全地よ、そのみ前におののけ。
Yukbo ngadto kang Yahweh nga nagsul-ob ug bisti nga nagpasidungog sa iyang pagkabalaan. Pangurog sa iyang atubangan, tibuok kalibotan.
10 もろもろの国民の中に言え、「主は王となられた。世界は堅く立って、動かされることはない。主は公平をもってもろもろの民をさばかれる」と。
Isulti taliwala sa kanasoran, “Naghari si Yahweh.” Natukod usab ang kalibotan; ug dili kini matarog. Hukman niya ang katawhan nga may kaangayan.
11 天は喜び、地は楽しみ、海とその中に満ちるものとは鳴りどよめき、
Tugoti nga maglipay ang kalangitan, ug magmaya ang kalibotan; tugoti nga magdahunog ang kadagatan ug ang anaa niini managsinggit sa kalipay.
12 田畑とその中のすべての物は大いに喜べ。そのとき、林のもろもろの木も主のみ前に喜び歌うであろう。
Tugoti nga magmaya ang mga kaumahan ug ang tanan nga anaa niini. Unya tugoti ang tanang mga kahoy sa kalasangan nga managsinggit sa kalipay
13 主は来られる、地をさばくために来られる。主は義をもって世界をさばき、まことをもってもろもろの民をさばかれる。
atubangan ni Yahweh, kay siya hapit na moabot. Moabot siya aron sa paghukom sa kalibotan. Hukman niya ang kalibotan inubanan sa pagkamatarong ug ang mga tawo sa iyang pagkamatinumanon.

< 詩篇 96 >