< 詩篇 95 >

1 さあ、われらは主にむかって歌い、われらの救の岩にむかって喜ばしい声をあげよう。
Laus Cantici ipsi David. Venite, exultemus Domino: iubilemus Deo salutari nostro:
2 われらは感謝をもって、み前に行き、主にむかい、さんびの歌をもって、喜ばしい声をあげよう。
Præoccupemus faciem eius in confessione: et in psalmis iubilemus ei.
3 主は大いなる神、すべての神にまさって大いなる王だからである。
Quoniam Deus magnus Dominus: et Rex magnus super omnes deos.
4 地の深い所は主のみ手にあり、山々の頂もまた主のものである。
Quia in manu eius sunt omnes fines terræ: et altitudines montium ipsius sunt.
5 海は主のもの、主はこれを造られた。またそのみ手はかわいた地を造られた。
Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud: et siccam manus eius formaverunt.
6 さあ、われらは拝み、ひれ伏し、われらの造り主、主のみ前にひざまずこう。
Venite adoremus, et procidamus: et ploremus ante Dominum, qui fecit nos.
7 主はわれらの神であり、われらはその牧の民、そのみ手の羊である。どうか、あなたがたは、きょう、そのみ声を聞くように。
Quia ipse est Dominus Deus noster: et nos populus pascuæ eius, et oves manus eius.
8 あなたがたは、メリバにいた時のように、また荒野のマッサにいた日のように、心をかたくなにしてはならない。
Hodie si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra;
9 あの時、あなたがたの先祖たちはわたしのわざを見たにもかかわらず、わたしを試み、わたしをためした。
Sicut in irritatione secundum diem tentationis in deserto: ubi tentaverunt me patres vestri, probaverunt me, et viderunt opera mea.
10 わたしは四十年の間、その代をきらって言った、「彼らは心の誤っている民であって、わたしの道を知らない」と。
Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.
11 それゆえ、わたしは憤って、彼らはわが安息に入ることができないと誓った。
Et isti non cognoverunt vias meas: ut iuravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.

< 詩篇 95 >