詩篇 94
1 あだを報いられる神、主よ、あだを報いられる神よ、光を放ってください。
Bože silný pomst, Hospodine, Bože silný pomst, zastkvěj se.
2 地をさばかれる者よ、立って高ぶる者にその受くべき罰をお与えください。
Zdvihni se, ó soudce vší země, a dej odplatu pyšným.
3 主よ、悪しき者はいつまで、悪しき者はいつまで勝ち誇るでしょうか。
Až dokud bezbožní, Hospodine, až dokud bezbožní budou plésati,
4 彼らは高慢な言葉を吐き散らし、すべて不義を行う者はみずから高ぶります。
Žváti a hrdě mluviti, honosíce se, všickni činitelé nepravosti?
5 主よ、彼らはあなたの民を打ち砕き、あなたの嗣業を苦しめます。
Lid tvůj, Hospodine, potírati a dědictví tvé bědovati?
6 彼らはやもめと旅びとのいのちをうばい、みなしごを殺します。
Vdovy a příchozí mordovati, a sirotky hubiti,
7 彼らは言います、「主は見ない、ヤコブの神は悟らない」と。
Říkajíce: Nehledíť na to Hospodin, aniž tomu rozumí Bůh Jákobův?
8 民のうちの鈍き者よ、悟れ。愚かな者よ、いつ賢くなるだろうか。
Rozumějte, ó vy hovadní v lidu, a vy blázni, kdy srozumíte?
9 耳を植えた者は聞くことをしないだろうか、目を造った者は見ることをしないだろうか。
Zdali ten, jenž učinil ucho, neslyší? A kterýž stvořil oko, zdali nespatří?
10 もろもろの国民を懲らす者は罰することをしないだろうか、人を教える者は知識をもたないだろうか。
Zdali ten, jenž tresce národy, nebude kárati, kterýž učí lidi umění?
11 主は人の思いの、むなしいことを知られる。
Hospodinť zná myšlení lidská, že jsou pouhá marnost.
12 主よ、あなたによって懲らされる人、あなたのおきてを教えられる人はさいわいです。
Blahoslavený jest ten muž, kteréhož ty cvičíš, Hospodine, a z zákona svého jej vyučuješ.
13 あなたはその人を災の日からのがれさせ、悪しき者のために穴が掘られるまでその人に平安を与えられます。
Abys mu způsobil pokoj před časy zlými, až by za tím vykopána byla bezbožníku jáma.
14 主はその民を捨てず、その嗣業を見捨てられないからです。
Neboť neopustí Hospodin lidu svého, a dědictví svého nezanechá,
15 さばきは正義に帰り、すべて心の正しい者はそれに従うでしょう。
Ale až k spravedlnosti navrátí se soud, a za ním všickni upřímého srdce.
16 だれがわたしのために立ちあがって、悪しき者を責めるだろうか。だれがわたしのために立って、不義を行う者を責めるだろうか。
Kdož by se byl o mne zasadil proti zlostníkům? Kdo by se byl za mne postavil proti těm, jenž páší nepravost?
17 もしも主がわたしを助けられなかったならば、わが魂はとくに音なき所に住んだであろう。
Kdyby mi Hospodin nebyl ku pomoci, tudíž by se byla octla duše má v mlčení.
18 しかし「わたしの足がすべる」と思ったとき、主よ、あなたのいつくしみはわたしをささえられました。
Již jsem byl řekl: Klesla noha má, ale milosrdenství tvé, ó Hospodine, zdrželo mne.
19 わたしのうちに思い煩いの満ちるとき、あなたの慰めはわが魂を喜ばせます。
Ve množství přemyšlování mých u vnitřnosti mé, tvá potěšování obveselovala duši mou.
20 定めをもって危害をたくらむ悪しき支配者はあなたと親しむことができるでしょうか。
Zdaliž se k tobě přitovaryší stolice převráceností těch, jenž vynášejí nátisk mimo spravedlnost,
21 彼らは相結んで正しい人の魂を責め、罪のない者に死を宣告します。
Jenž se shlukují proti duši spravedlivého, a krev nevinnou odsuzují?
22 しかし主はわが高きやぐらとなり、わが神はわが避け所の岩となられました。
Ale Hospodin jest mým hradem vysokým, a Bůh můj skalou útočiště mého.
23 主は彼らの不義を彼らに報い、彼らをその悪のゆえに滅ぼされます。われらの神、主は彼らを滅ぼされます。
Onť obrátí na ně nepravost jejich, a zlostí jejich zahladí je, zahladí je Hospodin Bůh náš.
