< 詩篇 94 >

1 あだを報いられる神、主よ、あだを報いられる神よ、光を放ってください。
Aw Angraeng Sithaw, lu lakung; Aw lu lakung Sithaw, amtueng thuih raeh.
2 地をさばかれる者よ、立って高ぶる者にその受くべき罰をお与えください。
Aw long lokcaekkung, angthawk ah; amoek kami han katingah tangqum to paek ah.
3 主よ、悪しき者はいつまで、悪しき者はいつまで勝ち誇るでしょうか。
Angraeng, kasae kaminawk loe nasetto maw, kahoih ai kaminawk loe nasetto maw nawm o vop tih?
4 彼らは高慢な言葉を吐き散らし、すべて不義を行う者はみずから高ぶります。
Sethaih sah kaminawk loe amoek o boih, nihcae loe nasetto maw lok kaham lok to apae o vop tih?
5 主よ、彼らはあなたの民を打ち砕き、あなたの嗣業を苦しめます。
Aw Angraeng, nihcae mah nang ih kaminawk to atit o moe, na qawktoep kaminawk to pacaekthlaek o.
6 彼らはやもめと旅びとのいのちをうばい、みなしごを殺します。
Lamhmainawk, angvinnawk hoi ampa tawn ai kaminawk to a hum o.
7 彼らは言います、「主は見ない、ヤコブの神は悟らない」と。
Angraeng mah hnu mak ai hmang, Jakob ih Sithaw mah doeh dawncang mak ai, tiah a thuih o.
8 民のうちの鈍き者よ、悟れ。愚かな者よ、いつ賢くなるだろうか。
Minawk salakah kaom poekhaih tawn ai kaminawk, panoek oh; kamthu kaminawk, natuek naah maw palung na haa o tih?
9 耳を植えた者は聞くことをしないだろうか、目を造った者は見ることをしないだろうか。
Naa sahkung mah loe thaih mak ai maw? Mik sahkung mah loe hnu mak ai maw?
10 もろもろの国民を懲らす者は罰することをしないだろうか、人を教える者は知識をもたないだろうか。
Sithaw panoek ai kami thuitaekkung mah loe, danpaek ai ah om tih maw? Kami palunghahaih patukkung loe, panoekhaih tawn ai maw?
11 主は人の思いの、むなしいことを知られる。
Kami poekhaih loe azom pui ni, tiah Angraeng mah panoek.
12 主よ、あなたによって懲らされる人、あなたのおきてを教えられる人はさいわいです。
Aw Angraeng, kasae kami hanah tangqom takae ai karoek to, karai tonghaih niah anih to nang haksak hanah, na thuihtaek moe, na lok patuk ih kami loe tahamhoih.
13 あなたはその人を災の日からのがれさせ、悪しき者のために穴が掘られるまでその人に平安を与えられます。
14 主はその民を捨てず、その嗣業を見捨てられないからです。
Angraeng mah angmah ih kaminawk to pahnawt sut mak ai, angmah ih qawktoep kaminawk doeh prawtsut mak ai.
15 さばきは正義に帰り、すべて心の正しい者はそれに従うでしょう。
Toenghaih nuiah lokcaekhaih to om tih, poektoeng kaminawk boih loe to hmuen to pazui o tih.
16 だれがわたしのために立ちあがって、悪しき者を責めるだろうか。だれがわたしのために立って、不義を行う者を責めるだろうか。
Kasae kaminawk tuk hanah mi maw kai hanah angthawk tih? To tih ai boeh loe kasae sah kaminawk tuk hanah mi maw kai han angdoe tih?
17 もしも主がわたしを助けられなかったならば、わが魂はとくに音なき所に住んだであろう。
Angraeng mah na bomh ai nahaeloe, akra ai ah ka hinghaih hae amding rue duekhaih ahmuen ah ka om tih boeh.
18 しかし「わたしの足がすべる」と思ったとき、主よ、あなたのいつくしみはわたしをささえられました。
Kai mah, Ka khok loe amthaek boeh, tiah ka thuih naah, Aw Angraeng, na palungnathaih hoiah kai to nang patawnh.
19 わたしのうちに思い煩いの満ちるとき、あなたの慰めはわが魂を喜ばせます。
Ka palung thung poekhaih angpung sut naah, ka hinghaih to nang hoesak.
20 定めをもって危害をたくらむ悪しき支配者はあなたと親しむことができるでしょうか。
Toeng ai ah lokcaek kaminawk to na koeh ai, kamro angraeng tangkhang loe nang hoiah angkomhaih oh maw?
21 彼らは相結んで正しい人の魂を責め、罪のない者に死を宣告します。
Nihcae loe katoeng kami hinghaih to lak hanah, amkhueng o moe, zaehaih tawn ai kami hum hanah khokhan o.
22 しかし主はわが高きやぐらとなり、わが神はわが避け所の岩となられました。
Toe Angraeng loe kacak kai ih sipae ah oh; ka Sithaw loe ka buephaih lungsong ah oh.
23 主は彼らの不義を彼らに報い、彼らをその悪のゆえに滅ぼされます。われらの神、主は彼らを滅ぼされます。
Angraeng mah nihcae zaehaih to angmacae nuiah krahsak ueloe, kasae a sak o haih pongah nihcae to amrosak tih; ue, aicae Angraeng Sithaw mah nihcae to paro tih.

< 詩篇 94 >